تا پایان جهان - BIS ANS ENDE DER WELT

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : آلمان، فرانسه و استرالیا
محصول : جاناتان تاپلین، آنتوان دومون و پائلو برانکو
کارگردان : ویم وندرس
فیلمنامه‌نویس : پیتر ماری و وندرس، بر مبنای طرحی از سولویگ دومارتن و وندرس
فیلمبردار : روبی مولر
آهنگساز(موسیقی متن) : گریم رول
هنرپیشگان : دومارتن، ویلیام هرت، سام نیل، ژان مورو، ماکس فون سیدو، چیک اورتگا، ارنی دینگو، رودیگر فوگلر، ادی میچل و آدله لوتس
نوع فیلم : رنگی، ۱۵۸ دقیقه


ـ سال ۱۹۹۹، یک ماهوارهٔ اتمی که از کنترل خارج شده، آیندهٔ کره زمین را تهدید می‌کند. ̎کلر̎ (دومارتن) با اتوموبیلش از یک مهمانی در ونیز به فرانسه بر می‌گردد که با اتومبیل دو سارق فراری بانک به نام‌های ̎چیکو̎ (اورتگا) و ̎ریموند̎ (میچل) تصادف می‌کند. آنان ̎کلر̎ را متقاعد می‌کنند که پول دزدی را برایشان به پاریس ببرد، و او در راه ̎ترور̎ (هرت) را سوار می‌کند که از طرف جایزه بگیری به نام ̎برت̎ (دینگو) تعقیب می‌شود. در پاریس، ̎کلر̎ را متقاعد می‌کنند که پول دزدی را برایشان به پاریس ببرد، و او در راه، ̎ترور̎ (هرت) را سوار می‌کند که از طرف جایزه بگیری به نام ̎برت̎ (دینگو) تعقیب می‌شود. در پاریس، ̎کلر̎ پیش محبوب سابقش، ̎یوجین̎ (نیل) می‌رود و می‌فهمد که ̎ترور̎ مقداری از پول‌ها را دزدیده است. او ̎برت̎ را در متروی پاریس می‌بیند و تعقیب می‌کند؛ با گوش کردن به مکالمهٔ تلفنی او با کارآگاهی خصوصی به نام ̎وینتر̎ (فوگلر)، آدرس ̎ترور̎ را در برلین به دست می‌آورد. ̎کلر̎ به دیدار ̎وینتر̎ می‌رود و او به کمک کامپیوتر، رد ̎ترور̎ را در لیسبون می‌یابد و می‌فهمد که در استرالیا برای دستگیری او جایزهٔ بزرگی تعیین کرده‌اند. ̎وینتر̎ همراه ̎کلر̎ به لیسیون می‌رود، ولی ̎کلر̎ که دلباختهٔ ̎ترور̎ (که چشمهایش هم ناراحت است) شده، به کمک می‌کند از چنگ ̎وینتر̎ فرار کند، ولی ̎ترور̎ او را همجا می‌گذارد. ̎وینتر̎ ردش را در مسکو پیدا می‌کند، و ناگهان ̎یوجین̎ هم به او و ̎کلر̎ می‌پیوندد. در اینجا معلوم می‌شود که نام واقعی ̎ترور̎، ̎سام فاربر̎ است و یک سازمان امریکائی برای دستگیری او جایزهٔ بیشتری تعیین کرده است. ̎وینتر̎ با احساس خطر، جست‌وجو را رها می‌کند، ولی ̎کلر̎ به دنبال ̎سام̎ به پکن می‌رود. در پاریس، ̎یوجین̎ به ̎کلر̎ می‌گوید که ̎سام̎ در توکیو است و آنجا قرار می‌گذارند. در هتلشان، ̎کلر̎ ابتدا به ̎وینتر̎ بر می‌خورد و بعد ̎سام̎ را پیدا می‌کند که دیگر عملاً کور شده است. آنان به یک دهکدهٔ دور افتادهٔ ژاپنی می‌روند و آنجا ̎سام̎ به کمک یک عطار، بینائی‌اش را به دست می‌آورد و برای ̎کلر̎ توضیح می‌دهد که پدرش ̎هنری̎ (فون سیدو) در امریکا دوربینی ساخته که آدم‌های کور را قادر به دیدن می‌کند. پدر و مادرش ̎ادیت̎ (مورو) که از امکانات بالقوهٔ این دوربین ترسیده‌اند، در استرالیا پنهان شده‌اند. ̎سام̎ به کشورهای مختلف جهان سفر می‌کرده و از قوم و خویش‌ها فیلم می‌گرفته تا مادر کورش ببیند، ولی بر اثر فشار استفادهٔ از آن دوربین به طور موقت کور شده است. ̎کلر̎ برای کمک به ̎سام̎، از خواهر او در سن فرانسیسکو فیلم می‌گیرد، ولی با پیدا شدن سر و کلهٔ ̎چیکو̎ ، آنان به استرالیا می‌گریزند، و آنجا به ̎یوجین̎ و ̎وینتر̎ بر می‌خورند. ̎سام̎ و ̎کلر̎ به سوی پدر و مادر ̎سام̎ پرواز می‌کنند و ̎یوجین̎، ̎وینتر̎ و ̎چیکو̎ با وانت تعقیبشان می‌کنند. وقتی دولت آمریکا ماهوارهٔ ا کنترل خارج شده را منفجر می‌کند، تمام ابزارهای کامپیوتری از کار می‌افتند و ̎کلر̎ و ̎سام̎ مجبور به فرود می‌شوند. پیاده به راهشان ادامه می‌دهند و به ̎یوجین̎، ̎وینتر̎ و ̎چیکو̎ بر می‌خورند. همهٔ آنان فکر می‌کنند که انفجار باعث پایان یافتن کار جهان شده است. در دهکده‌ای که پدر و مادر ̎سام̎ پنهان شده‌اند، آنان موفق می‌شوند به کمک دوربین جدید، تصاویر گرفته شده را به مغر ̎ادیت̎ منتقل کنند. ̎چیکو̎ با گرفتن یک ایستگاه رادیوئی می‌فهمد که پایان جهان فرا رسیدن ۲۰۰۰ را جشن می‌گیرند. ̎ادیت̎ می‌میرد. ̎وینتر̎ و ̎چیکو̎ می‌روند، و ̎هنری̎ تحقیق برای اختراع وسیله‌ای برای ثبت رویاهای آدم‌ها را شروع می‌کند. مردم بومی دهکده علاقه‌ای به شرکت در این پروژه ندارند، ولی ̎سام̎ و ̎کلر̎ شرکت می‌کنند و به جهان رویاهایشان پا می‌گذارند. ̎یوجین̎ با وادار کردن ̎کلر̎ به خواندن کتابی که در مورد ماجراهای خودشان نوشته، او را از رویا بیرون می‌کشد. ̎هنری̎ را به امریکا بر می‌گردانند و آنجا می‌میرد، و ̎سام̎ را بومیان به حال عادی باز می‌گردانند. ̎یوجین̎ کتابش را چاپ می‌کند و ̎کلر̎ در یک ایستگاه فضائی اندازه‌گیری آلودگی هوا، استخدام می‌شود.
ـ فکر ساختن این فیلم، نخستین‌بار در سال ۱۹۷۷، به ذهن وندرس خطور کرد، تا بالاخره پس از گذشت چهارده سال، و پس از تغییر و تبدیل‌های فراوان، به شکلی شاعرانه ساخته شد تا با فضا و امکانات سال‌های آخر قرن بیستم نیز، همخوانی داشته باشد. از آلمان غربی گرفته تا امریکا و همچنین تا ژاپن، وندرس فیلمسازی در سرتاسر جهان را تجربه کرده است. او مؤلفی جهان‌وطن است که الگوی زمانه‌اش به شمار می‌آید. برای ساختن این فیلم نیز سرمایه‌گذاری چند کشور مختلف را جلب می‌کند و برای برخی صحنه‌های آن، از تصاویر تلویزیونی با وضوح زیاد بهره می‌برد.