یادکرد یک حماسه

در سی و یکم خرداد سال ۱۳۷۸، یک عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا “ ایلینا روز لهتین” در مراسم راهپیمایی منافقین گفت: “تنها راه‌حل باقیمانده در ایران، تغییر حکومت مذهبی است.۱۸ روز پس از ایراد این گفته، بحران تیر ۷۸ کلید خورد. تعطیلی روزنامه “سلام” به جرم چاپ نامه محرمانه یکی از مسئولان سابق وزارت اطلاعات بهانه‌ای شد که برخی عناصر غیردانشجو همچون “منوچهر محمدی” و “اکبر محمدی” دست به تحریک دانشجویان مستقر در کوی دانشگاه تهران بزنند. شعارهای برخی دانشجویان در اعتراض به آنچه محدود شدن آزادی مطبوعات می‌خواندند، کم‌کم رنگ شعار و حرکات براندازانه گرفت. حضور ۱۵ تا ۲۰ دقیقه‌ای نیروی انتظامی در کوی دانشگاه که در اصل برای آزادی سه سرباز گروگان گرفته شده انجام شد،‌ بستر یک شایعه را فراهم آورد:
“ به خاک و خون کشیده شدن کوی دانشگاه‌!”
نگارنده به عنوان خبرنگار پوشش دهنده‌ اخبار حوادث تیر ۷۸ به خوبی به یاد دارم که در روز ۲۰ تیر ۷۸، در محوطه بیرونی دانشگاه تهران، اعضای وقت دفترتحکیم چگونه در سخنانی آتشین از شهادت ده‌ها دانشجو در کوی دانشگاه سخن می‌گفتند. دانشجویانی که مشخصات روشنی از آنها به دست نمی‌دادند.
کشته‌شدگانی که بعدها خیالی بودن آن به عنوان عامل تحریک‌زای دانشجویان خیلی زود روشن شد.
طی روزهای ۱۸، ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۲ و ۲۳ تیر تهران و شهرهایی چون تبریز کانون فتنه‌انگیزی اشرار و اراذل و اوباش به عنوان پیاده‌نظام دشمن شد. اموال شخصی و عمومی تخریب شده و یا به غارت رفت، مزاحمت نسبت به نوامیس مردم به اوج رسید و افراد بی‌گناهی از مردم هدف ضرب و شتم قرار گرفتند. نیروهای ضد انقلاب با حمایت خارجی، همه ظرفیت خود را به میدان آورد: منافقین، سلطنت‌طلبان و چپگرایان از هیچ کوششی به منظور سرنگونی نظام جمهوری اسلامی فروگذار نکردند. در این میان برخی رسانه‌های داخلی نیز در کنار ضد انقلاب فعالانه و مشکوک ظاهر شدند. روزنامه صبح امروز به صاحب امتیازی سعید حجاریان در یکی از شماره‌های ۲۰ تا ۲۲ تیر خود ،‌عکسی از دخترکی با چهره‌ای معصومانه به چاپ رساند که دخترک در آن عکس در داخل خودروی نیروی انتظامی دیده می‌شد. نشریه جبهه اما در اقدامی به موقع با چاپ اصل عکس، جعلی بودن عکس صفحه اول روزنامه صبح امروز را به اثبات رساند. روزنامه خرداد به مدیر مسئولی عبدالله نوری در شماره ۱۹ خرداد نوشت: “کوی دانشگاه تهران به خون کشیده شد”. عصر روز ۲۲ تیر ۷۸، نیروهای بسیجی به شکلی گسترده‌و دارای انگیزه و با روحیه بالا وارد میدان کارزار شدند. در این مقطع زمانی اراذل و اوباش مستقر در میدان انقلاب، بدون کوچکترین مقاومتی از رویارویی با بسیجیان سر باز زدند و اما در روز ۲۳ تیر، حماسه‌ای روی داد که نه تنها در قالبی نرم به سرکوبی آشوب اراذل و اوباش منجر شد، بلکه تبدیل به درس و نقطه عطفی در تاریخ انقلاب‌اسلامی شد.
در این روز مردم ایران، سرشار از ایمان و با جدیت به خیابان‌ها آمدند و با مشت‌های گره‌ کرده از یک سو بیزاری خود از ضد انقلاب را اعلام کردند و از دیگر سو بار دیگر با جانشین خلف بنیانگذار جمهوری اسلامی پیمان وفاداری بزرگ به امضا رساندند. حضور مردم در خیابان‌ها، ضد انقلاب را وحشت‌زده و پراکنده کرد و مشروعیت مردمی نظامی دینی را به رخ کشید.
وسعت این حضور به اندازه‌ای بود که در همان ساعات اولیه راهپیمایی مردم، امید دشمنان مردم نسبت به تداوم آشوب‌ها تبدیل به نومیدی عمیقی شد و آتش فتنه رو به خاموشی گذاشت. حضور حماسی مردم ایران در راهپیمایی ۲۳ تیر ۷۸ این آموزه‌ها را پیش‌ رو گذاشت:
۱) در بز نگاه‌های تاریخی و تاریخ ساز، مردم هوشمند و متعهد ایران یکپارچه به صحنه خواهند آمد.
۲) مردم ایران فریب شعارها و وعده‌های ضد انقلاب را نخواهند خورد و آمادگی دارند که در همایشی بزرگ، باحضور خود مهر تائیدی به مشروعیت نظام جمهوری اسلامی بزنند.
۳) اساسا گروه‌ها و عناصر ضد انقلاب به دلیل نداشتن باور و انگیزه الهی، پراکندگی آرمانی دوری از صداقت در برابر مردم ایران ونداشتن پایگاهی مردمی توان رویارویی با مردم و نظام مقتدر جمهوری اسلامی ایران را ندارند.
۴) چهره مردم فریبی برخی احزاب و گروه‌هایی که با اپوزیسیون خارج از کشور همگرایی دارند فاش شد و برخی با این رسوایی مجبور به فرار از کشور شدند.
۵) پایه‌های اقتدار نظام جمهوری اسلامی تحکیم یافت به گونه‌ای که با گذشت ۸ سال از حوادث تیر ۷۸، آشوب و فتنه‌ای در اندازه‌های آن حوادث مجال شکل‌گیری و بروز نیافت.
نکته پایانی اینکه با شکل‌گیری حماسه ۲۳ تیر و سرکوب فتنه تیر ۷۸،‌برخی عناصر منافقی که به ریشه‌ها و عمق عرصه‌های قدرت اجرایی کشور نفوذ کرده بودند، رسوا شدند و به دلیل تنگ شدن میدان عرض اندام چاره‌ای جز رها کردن نقاب نفاق و خزیدن به کنج عزلت سیاسی نیافتند. در آستانه سالگشت حماسه ۲۳ تیر، یاد آن حماسه و برپا دارندگان آن را گرامی می‌داریم.

پژمان کریمی

منبع : روزنامه رسالت