کفه سنگین ترازو به سود اصلاح طلبان

«پیروزی قاطع اصلاح طلبان در انتخابات خانه احزاب» رساترین جمله ای است که پس از نشست اخیر خانه احزاب می توان به کاربرد. نشستی که در آن نه تنها تشکل های اصلاح طلب به پیروزی دست یافتند بلکه همه چیز به خیر و خوشی پیش رفت و هیچ جنجالی به پا نشد. «خوب و خوش خاتمه یافتن» نشست خانه احزاب از این رو حائز اهمیت است که انتخابات قبلی، به رغم پیروزی اصلاح طلبان با جنجال خاتمه یافت و تنش های حاصل از آن تا ماه ها بعد خانه احزاب را تحت تاثیر قرار داد، به گونه ای که خانه احزاب عملاً به دو شاخه تقسیم شد و هر شاخه بخشی از احزاب را دربرمی گرفت.
اصلاح طلبان پیروز در انتخابات دوره گذشته، البته از حمایت اکثریت احزاب برخوردار بودند اما به هر صورت همان که اقلیتی از احزاب اصولگرا حاضر به تمکین در برابر نتایج حاصل از شمارش آرا نبودند باعث شد عملاً مشروعیت سومین هیات رئیسه خانه احزاب با چالش مواجه شود. کار به جایی رسید که هر دو گروه نشست ماهانه برگزار کردند و حسن غفوری فرد و حجت الاسلام موسوی تبریزی تحت عنوان رئیس خانه احزاب به فاصله چند روز از هم هر دو کنفرانس خبری برگزار کردند. سرانجام این ریش سفیدی بزرگان اصلاح طلب و اصولگرا بود که هر دو گروه را دوباره آشتی داد و تمام احزاب را زیر چتر خانه احزاب گرد آورد.
مجموعه این تحولات بود که انتخاب اعضای شورای مرکزی و بازرسان دوره چهارم را از حساسیت خاصی برخوردار می کرد. نگرانی ها حول این سوالات دور می زد که آیا ممکن است پس از ماه ها تلاش برای دستیابی به تفاهم، انتخابات جدید دوباره مشکل ساز شود و به انشقاق در خانه احزاب منجر شود؟ آیا تمام احزاب به نتایج به دست آمده احترام خواهند گذاشت یا دوباره گروه شکست خورده بازی را به هم می زند؟ این نگرانی ها تا زمان اعلام نتایج و پس از آن ادامه داشت اما تشریفات مربوط به برگزاری انتخابات آن قدر دقیق بود و چنان پیروزی قاطعی نصیب اصلاح طلبان شد که تشکل های شکست خورده اصولگرا، بدون هر گونه اعتراض، نتیجه انتخابات را پذیرفتند.
● یک شباهت
انتخاب شورای مرکزی و بازرسان دوره چهارم خانه احزاب یک ویژگی جالب داشت و آن تک شباهتش به انتخابات شورای شهر بود. با اینکه انتخابات خانه احزاب در ذات خود هیچ نقطه اشتراکی با انتخابات شورای شهر نداشت و از طرفی حساسیت های مربوط به آن نیز اصلاً قابل مقایسه با شورای شهر نبود اما شکل گیری یک آرایش سه ضلعی پیش از برگزاری انتخابات و موضع گیری اکثر احزاب در پشت سه ائتلاف انتخاباتی، ناظران را به یاد انتخابات شورای شهر انداخت که در آنجا نیز سه ائتلاف اصلاح طلب، اصولگرا و رایحه خوش خدمت با نام هایی مشخص و متمایز پا به میدان گذاشتند.
در انتخابات خانه احزاب، تشکل های اصلاح طلب با لیست ائتلاف بزرگ اصلاح طلبان پا به میدان گذاشتند تا با قاطعیت، یکپارچگی و انسجام خود را اعلام کنند. تشکل های اصولگرا گرچه با لیست مشخصی وارد کارزار شدند اما به مانند انتخابات شورای شهر، ائتلاف دیگری هم شکل گرفت و با نام «اصولگرایان اصلاح طلب» وارد میدان شد تا لیستی ترکیبی از چهره های معرفی شده توسط دو لیست اصلاح طلب و اصولگرا همراه با چند چهره جدید را معرفی کند.
به این ترتیب رقابت در خانه احزاب در ظاهر میان سه ائتلاف رقیب اما در اصل میان دو جناح اصلی برگزار شد و لیست اصولگرایان اصلاح طلب عملاً به حاشیه رفت تا کاندیداهای دو ائتلاف اصلاح طلب و اصولگرا خود را در معرض رای نمایندگان تشکل های سیاسی قراردهند. رای گیری از نمایندگان احزاب یک ویژگی خاص داشت که علاوه بر نتیجه انتخابات در چانه زنی های سیاسی میان دو گروه درگیر در خانه احزاب هم تاثیر داشته و می توانست به یک سال کشمکش و حرف و حدیث در خصوص انتخابات دوره سوم خاتمه دهد.
در نهایت همین گونه هم شد و پیروزی قاطع احزاب اصلاح طلب در انتخابات خانه احزاب نشان داد آن همه هیاهو و غوغای اصولگرایان در خصوص تقلب در برگزاری انتخابات و غیرقانونی بودن شورای مرکزی اصلاح طلب، جایگاهی نداشته و همه چیز همان موقع هم درست و قانونی انجام شده بود، چرا که نتایج دوره جدید هم با انتخابات مورد اختلاف، شباهت زیادی داشت. پذیرش بی چون و چرای نتیجه انتخابات از سوی احزاب اصولگرا در انتخاباتی که نظارت بر آن را وزارت کشور دولت احمدی نژاد به عهده داشت حاکی از آن بود که پیروزی اصلاح طلبان چنان قاطع بود که جای هیچ گونه بحثی را باقی نمی گذاشت.
به هر صورت حضور ۱۶ نماینده اصلاح طلب در شورای مرکزی خانه احزاب در مقابل ۵ نماینده اصولگرا اتفاقی نیست که به سادگی مورد مناقشه قرار گیرد.
● حکایت ناکامی
جلوه های ناکامی احزاب اصولگرا در انتخابات خانه احزاب را از حال و روز بالاترین فرد اصولگرا در لیست چهره های راه یافته به شورای مرکزی می توان دریافت، چنانکه عباس شیبانی سرلیست ائتلاف اصولگرایان جایگاهی بهتر از دوازدهمی پیدا نکرد و هر ۱۱ نفر بالای لیست از نمایندگان احزاب اصلاح طلب بودند.
جالب اینجاست که محمد حسن غفوری فرد که یک سال رئیس خانه احزاب بود در انتخابات جدید میان افراد برگزیده، نفر یکی مانده به آخر شد و جایگاه بیستم را به دست آورد. اسدالله بادامچیان که ریش سفید خانه احزاب بود و در تحولات یک سال گذشته بسیار فعال بوده با برگزاری کنفرانس های خبری و مصاحبه های مطبوعاتی می کوشید کفه ترازو را به سود اصولگرایان سنگین تر کند. با این حال وی در ۲۱ نفر برگزیده هیچ جایی نیافت و به سختی موفق شد به عنوان عضو علی البدل شورای مرکزی انتخاب شود.
از نشانه های دیگر این ناکامی می توان به انتخاب بازرسان شورای مرکزی اشاره کرد که نفر اول لیست اصولگرایان یعنی «حسن تیز مغز» حتی موفق نشد به عنوان عضو علی البدل انتخاب شود. تیز مغز از نزدیکان رئیس جمهور بوده و پیش از این با حضور در لیست رایحه خوش خدمت بود. به این ترتیب هر سه بازرس خانه احزاب از میان نمایندگان احزاب اصلاح طلب برگزیده شدند. از ویژگی های دیگر انتخابات اخیر، توجه بسیار زیاد گروه های اصولگرا به حضور زنان در لیست انتخاباتی بود، آنگونه که در لیست ائتلاف اصولگرایان نام شش زن اصولگرا دیده می شد، البته هیچ یک از آنها به شورای مرکزی راه نیافتند.
در مقابل احزاب اصلاح طلب فقط یک زن را در لیست خود قرار داده بودند (فاطمه راکعی) که همان یکی هم به پیروزی رسید. از سوی دیگر احزاب اصلاح طلب اعظم طالقانی را به عنوان سرلیست خود در میان کاندیداهای بازرسان شورا قرار دادند که قاطعانه رای اول را به دست آورد و بازرس شد.
● شگفتی ساز
گرچه پیش از برگزاری انتخابات قابل پیش بینی بود که سید حسین موسوی تبریزی نفر اول برگزیدگان شورای مرکزی شود، اما مهدی علیخانی دبیرکل حزب جوانان را باید شگفتی ساز انتخابات خانه احزاب دانست که به رغم جوانی، همه نام آشنایان و چهره های شناخته شده سیاسی را پشت سر گذاشت و پس از موسوی تبریزی، جایگاه دوم را به خود اختصاص داد. از سوی دیگر قدرتعلی حشمتیان تنها کاندیدای مشترک بود که هم در لیست ائتلاف اصولگرایان قرار داشت و هم در لیست ائتلاف اصلاح طلبان.
وی به رغم حمایت از سوی دو لیست انتخاباتی و با وجود آن که انتظار می رفت رای خوبی را به دست بیاورد جایی بهتر از بیست و هفتمی پیدا نکرد و ششمین عضو علی البدل نام گرفت. به این ترتیب انتخابات خانه احزاب که به کارزاری تبدیل شده بود برای سنجش ادعاهای دو گروه در جریان سومین دوره انتخابات شورای مرکزی خانه احزاب که هر یک خود را مقبول مجمع عمومی معرفی می کرد با پیروزی قاطع احزاب اصلاح طلب خاتمه یافت تا یک سال پس از کشمکش های دو گروه مدعی مشخص شود، کفه ترازو به سود احزاب اصلاح طلب سنگین تر بوده و گروه های اصلاح طلب در مجمع عمومی خانه احزاب از حمایت بیشتری برخوردار هستند.
پذیرش رسمی نتیجه انتخابات از سوی احزاب اصولگرا و برگزاری بی تنش انتخابات نشان داد که پیروزی اصلاح طلبان مورد تایید تمام طیف های حاضر در خانه احزاب است اما آیا دوره چهارم شورای مرکزی خانه احزاب در ادامه کار هم بدون تنش پیش خواهد رفت و اقلیت پنج نفری اصولگرایان می توانند در کنار اکثریت ۱۶ نفری اصلاح طلبان همزیستی مسالمت آمیزی داشته باشند؟

سجاد سالک

منبع : روزنامه شرق