پاتن - Patton

سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : فرانک مکارتی
کارگردان : فرانکلین ج. شفنر
فیلمنامه‌نویس : فرانسیس فورد کوپولا و ادموند ه_. نورث، برمبنای کتاب‌هائی نوشته لادیسلاس فاراگو و ژنرال عمر ن. برادلی.
فیلمبردار : فرد کوئن کمپ
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گُلداسمیت
هنرپیشگان : جرج ک. اسکات، کارل مالدن، مایکل بیتس، ادوارد بینز، لارنس دابکین، جیمز ادواردز، فرانک لاتیمور، ریشارد مونخ، مورگان پال، پل استیونز و کارل میکائیل فوگلر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۷۰ دقیقه


سال 1943. «ژنرال جرج پاتن» (اسکات) برای سرپرستی واحدهای آمریکائی در شمال آفریقا به تونس اعزام می‌شود. سخت‌گیری‌ها و البته استعداد خاص او باعث بهبود چشم‌گیری بر «فیلدمارشال رومل» (فولگر) دست پیدا می‌کنند، به‌طوری که در نهایت باعث خروج نیروهای آلمانی از شمال آفریقا می‌شوند. مأموریت بعدی او رهبری ارتش هفتم برای آزادساززی سیسیل است، اما به جای آن مأمور محافظت از حمله هم‌تای رقیبش، فیلد مارشال انگلیسی، «مونتگامری» (بیتس) که رهبری عملیات را برعهده دارد، می‌شود. اما «پاتن» به ابتکار خودش، مسینا، بندر اصلی جزیره را تصرف می‌کند و با این کار، خصومت بین این دو بالا می‌گیرد. کمی بعد، «پاتن» از یک بیمارستان صحرائی بازدید می‌کند و به یک سرباز خسته از جنگ و گریان سیلی می‌زند. این کارش باعث می‌شود تا فرمانده متفقین، «دوایت آیزنهاور» از او بخواهد رسماً او پی می‌برند، رهبری ارتش سوم تحت فرماندهی «ژنرال برادلی» را به او می‌سپارند. «پاتن» افرادش را مجبور می‌کند تا از راه‌های صعب‌العبور به نورماندی بروند و در «نبرد پیشامدگی»، واحد هوابرد صدویکم را از محاصره نجات می‌دهند. «پاتن» گروهش را به چکسلواکی می‌رساند، و در آن جا با وجود پیروزی‌هایش، مجبور می‌شود تا باز هم عرصه را به «مونتگامری» بسپارد. در پایان جنگ، «پاتن» که نتوانسته خود را با دوران صلح تطبیق دهد، از فرماندهی خلع می‌شود و وداع غم‌انگیزی با یارانش دارد.
* وقایع نگاری زندگی یکی از مشهورترین فرماندهان جنگی آمریکا که می‌کوشد در لایه‌های زیرینش کندوکاوی در فلسفه جنگ و قدرت را نیز ارائه بدهد. این جا اسکات تصویری درخشان از چهره‌ای مخالف‌خوان و ناسازگار به‌دست می‌دهد و شانزده سال بعد در فیلمی تلویزیونی، آخرین روزهای پاتن به کارگردانی دلبرت.