آسانسور به سوی سکوی اعدام - Ascenseur Pour L'echafaud

سال تولید : ۱۹۵۸
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : نوول ادیسیون دو فیلم
کارگردان : لوئی مال.
فیلمنامه‌نویس : روژه نیمیه و مال، برمبنای رمانی نوشته نوئل کالف.
فیلمبردار : هانری دکا
آهنگساز(موسیقی متن) : مایلز دیویس.
هنرپیشگان : ژان مورو، موریس رونه، ژرژ پوژولی، ژان وال، یوری برتن و لینو ونتورا.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۲ دقیقه.


قهرمان سابق جنگ، "ژولی‌ین تاورنیه" (رونه) دل‌باخته "فلورانس کارالا" (مورو)، همسر رئیسش، شده است. این دو تصمیم می‌گیرند که "ژولی‌ین" "آقای سیمون کارالا" (وال) را به قتل برساند تا با یکدیگر زندگی تازه‌ای را آغاز کنند. یک روز بعداظهر "ژولی‌ین" با طنابی از دفترش در طبقه بالای دفتر "کارالا" پائین می‌آید، او را به قتل می‌رساند و سر ساعت تعطیل اداره صحنه را ترک می‌کند. اما در خیابان متوجه می‌شود جمع کردن طناب آویزان میان دو طبقه را فراموش کرده است. پس ناچار می‌شود که به اداره باز گردد. با این همه حالا، با قطع برق، او در آسانسور گرفتار می‌شود...
٭ نخستین فیلم مال که آن را در بیست‌وپنج سالگی می‌سازد. او این‌قدر با هوش (مثلاً به اندازه اورسن ولز) هست که برای کارش گروهی آزموده گرد بیاورد. از دکای فیلم‌بردار که تصاویر سیاه و سفید او از شهر پاریس مشخصه فیلم‌های موج نوی فرانسه می‌شود، تا بازیگران اصلی، از جمله مورو که ده سال سابقه بازیگری دارد و تازه با این فیلم شمایل فراموش نشدنی او در فیلم‌های معاصر اروپائی ساخته می‌شود و در مقام یک ستاره قرار می‌گیرد، تا دیویس بزرگ و گروهی از موزیسین‌های اروپائی که موسیقی فیلم را فی‌البداهه می‌سازند و می‌نوازند.