سه شنبه, ۲۲ آبان, ۱۴۰۳ / 12 November, 2024
مجله ویستا

آینده‌ی ورزش‌های فضایی


آینده‌ی ورزش‌های فضایی
انجام فعالیت‌های ورزشی در فضا یکی از برنامه‌های روزانه‌ی هر فضانورد است. اما فضانوردان علاوه بر انجام این فعالیت‌ها، ورزش‌های جالبی نظیر بازی گلف فضایی ابداع کرده‌اند.
فضانوردان مجبورند به سختی ورزش کنند تا عضلاتشان در اثر بی‌وزنی ضعیف نشود. اما گاهی اوقات در طی مدت ­زمانی که در ایستگاه فضایی هستند، ایده‌­های جدیدی را برای انجام فعالیت‌­های ورزشی خود پیاده می‌­کنند
به عنوان مثال اکنون پر کردن کیسه­‌های بزرگ آب معنای جدیدی یافته است. «گرت رایزمن» (Garret Reisman)، یکی از فضانوردان ایستگاه، می‌­گوید: «در ابتدا ما شروع به پرتاب کردن این گو‌‌‌‌ی­های بزرگ کردیم. سپس به این نتیجه رسیدیم که می‌­توان بعد از پرتاب، از آن‌­ها سواری گرفت چرا که این کیسه‌­های بزرگ می‌­توانند شما را حمل کنند و به اطراف ایستگاه ببرند. بنابراین کارهای زیادی است که می‌­توان در ایستگاه انجام داد. اگر ایده‌­ی خوبی دارید به من بگویید. حتما امتحانش می­کنیم».
پیش از شروع بازی بین دو تیم نیویورک یانکیز و بوستون رد ساکز، اسکوربرد ورزشگاه تیم یانکیز، تصویر گرت رایزمن –یکی از طرفداران پر و پا قرص این تیم- را در حال پرتاب توپ بیس‌بال در ایستگاه فضایی نشان می‌دهد. منبع عکس AP Photo:
او هفته‌­ی گذشته یک توپ بیس­بال را به افتخار تیم محبوبش پرتاب کرده بود. او پس از سا‌ل‌­ها پرتاب توپ بیس­بال روی زمین، باید نحوه‌­ی انداختن توپ را در فضا اصلاح می‌­کرد چرا که روی زمین، برای پرتاب توپ در یک مسیر مسقیم، ما عملا آن را در یک مسیر قوسی می‌­اندازیم تا اثر جاذبه را خنثی نماییم. ولی در ایستگاه فضایی جاذبه وجود ندارد.
فضانوردان قبلی ایستگاه البته وظیفه‌­ی دیگری داشتند: برگزاری مسابقات دو امدادی! در این مسابقه دو تیم سه نفره از فضانوردان شرکت کردند. ابتدا دو نفر از ابتدا تا انتهای یک بخش ایستگاه مسابقه می‌­دادند، سپس با دادن علامتی به نفر دومی که در سه بخش آن­ط‌رف‌تر منتظر ایستاده بود بر‌می­‌گشتند و نفر سوم وارد مسابقه می‌­شد. در این مسابقه، تیمی که رایزمن در آن بود برنده شد.
‌● یافتن ورزش مناسب
فضانوردان مقیم ایستگاه فضایی باید به طور متوسط روزانه ۶ ساعت و نیم کار کنند، هشت ساعت و نیم بخوابند و دو ساعت به فعالیت‌­های ورزشی بپردازند. ولی مانند همه‌­ی افراد، فضانوردان نیز در اوقات فراغت خود به تفریح می‌­پردازند.
علاوه بر انجام فعالیت‌­های ورزشی روی تردمیل و دوچر‌‌‌خه‌­ی ثابت، فضانوردان بسکتبال هم باز‌ی‌ ‌کرد‌ه‌­اند. از دیگر تفریحات آن­‌ها می‌­توان به پرتاب بومرنگ و فریزبی اشاره کرد. البته در حالت بی­وزنی قواعد بازی دستخوش تغییر می‌­شوند‌.
به عقیده‌­ی یکی از فضانوردان، پرتاب اشیا در فضا نیازمند مهارت بالایی است. همانند توانایی راه رفتن در شرایط بی­وزنی، این ­هم مهارتی است که باید با تمرین کسب نمود.
بازی‌­هایی که در حالت بی­وزنی انجام می‌­شود اینجا روی زمین نیز طرفدارانی برای خود دست و پا نموده است. مسافرانی که برای مدت زمان کوتاهی شرایط بی­وزنی را در یک بویینگ ۷۲۷ مخصوص تجربه کرده‌­اند، اقدام به انجام بازی‌­هایی نظیر وسطی و گرگم به هوا‌ ‌نمو‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌د‌‌ه­‌اند.
در ماموریت‌­های اخیر ایستگاه فضایی، فضانوردان نسخه‌­ی مخصوص شرایط بی­وزنی را برای برخی از فعالیت‌­های ورزشی طراحی کرد‌ه‌­اند. از جمله:
ـ در ماه اسفند، فضانورد ژاپنی یک بومرنگ را در ایستگاه فضایی پرتاب کرد تا ببیند که آیا بومرنگ در فضای بدون جاذبه نیز برمی‌­گردد یا خیر. صد البته که بومرنگ به سمت او برگشت.
ـ سال گذشته یکی از فضانوردان ناسا در حالی همراه با ایستگاه فضایی به دور زمین می­­‌چرخید در مسابقه‌­ی دوی ماراتونی که در شهر بوستون برگزار می‌­شد شرکت کرد و پس از ۴ ساعت و بیست و چهار دقیقه به خط پایان رسید (البته به همراه ایستگاه فضایی و در مدار زمین!).
ـ در سال ۲۰۰۶، یک فضانورد سوئدی که از قهرمانان سابق پرتاب فریزبی نیز بود، موفق شد به لطف نبودن جاذبه، به مدت ۲۰ ثانیه یک فریزبی را در محیط ایستگاه معلق نگه دارد و رکورد ۱۷ ثانیه‌­ای قبلی را بشکند.
ـ یک فضانورد روس نیز در سال ۲۰۰۶، مانند آلن شپارد یکی از سرنشینان آپولو ۱۴، به یک توپ گلف در فضا ضربه زده بود.
ـ سال گذشته یکی از فضانوردان ناسا با استفاده از چوب بیس­بال به یک توپ راگبی و یک توپ بیس­بال ضربه زده بود تا به دانش‌­آموزان اثر بی‌­وزنی را نشان داده باشد.
جان هایس (John Hayes)، مدیر بخش مدیریت منابع انسانی ناسا، این‌­طور بیان­ می‌­کند که ناسا فضانوردان را برای انجام فعالیت‌­های ورزشی دلخوا‌هشان در فضا یاری ‌می‌­نماید.
به عنوان مثال در مورد مسابقه‌­ی ماراتن، لازم بود که علی­رغم برنامه فشرده کاری، مدت زمان اختصاص یافته برای فعالیت‌­های ورزشی فضانوردان بیشتر شود که در این زمینه مساعد‌ت‌­های لازم صورت گرفت.
● تیم‌­کشی در مدار زمین
از زمانی که فضانوردان اقامت در ایستگاه فضایی را در سال ۲۰۰۰ شروع کردند، به طور متوسط همیشه سه فضانورد در ایستگاه ساکن بوده­‌ا‌‌‌ند. هر چند که در موارد استثنایی نظیر ‌با‌ز‌ه‌­ی زما‌نی پس ا‌ز فاجعه‌­ی شاتل کلمبیا، ماموریت­‌های دو نفره نیز انجام شد‌ه‌­اند. به جز این موارد استثنایی، تعداد فضانوردان داخل ایستگاه تقریبا همواره سه نفر است که برای تیم‌­کشی تعداد مناسبی نیست. این مشکل در سال ۲۰۰۹ حل خواهد شد چرا که ناسا و دیگر همکاران ایستگاه فضایی قصد دارند تعداد فضانوردان مقیم ایستگاه را به ۶ نفر در هر ماموریت افزایش دهند. با این افزایش، دست فضانوردان برای انجام فعالیت‌­های ورزشی متنوع­تر باز خواهد شد. با این تعداد بیشتر، فضانوردان قادر خواهند بود به انجام ورزش­‌های تیمی نیز بپردازند!
منبع: www.nojum.ir
ارسال شده توسط رضا روستایی
منبع : شبکه فیزیکی هوپا