دکتر شاپور بختیار

دكتر شاپور بختیار، فرزند محمدرضا خان سردار فاتح در سال ۱۲۹۴ش متولد شد. پس از پایان تحصیلات متوسطه در ایران، برای ادامه تحصیل راهی بیروت و سپس پاریس شد. او دكترای حقوق بین‌الملل و دكترای علوم سیاسی خود را در پاریس كسب كرد.
پس از بازگشت به ایران در ۱۳۲۴ش به استخدام وزارت كار و تبلیغات درآمد و تا مقام معاونت در این وزارتخانه ارتقاء یافت و در جریان نهضت ملی شدن نفت به جبهه ملی پیوست و به همین سبب پس از كودتا از كار بركنار ودر بازداشت بود. او در حین آنكه عضو جبهه ملی بود اما با سازمان امنیت و اطلاعات كشور (ساواك) نیز همكاری می‌كرد. در بحبوجه بحران انقلاب، شاه كه برای انتخاب نخست‌وزیر دچار مشكل بود روی به بختیار آورد، وی نیز این دعوت را پذیرفت و در ۱۶ دی ۱۳۵۷ به نخست‌وزیری منصوب شد.
جبهه ملی و حزب ایران حركت وی را تأیید نكرده و عضویت او را در این حزب ابطال نمودند. با پیروزی انقلاب، بختیار، دولت موقت مهندس بازرگان را به رسمیت نشناخت و از سویی نیز برای حفظ جان خود مخفی و سرانجام از ایران خارج شد. او از دشمنان سرسخت جمهوی اسلامی ایران بود و در پاریس تشكیلات منسجمی با عنوان" نهضت مقاومت ملی" تشكیل داد كه دارای روزنامه و فرستنده رادیویی بود. شاپور بختیار در ۱۵ خرداد ۱۳۷۰ در ویلای خود در حومه پاریس به قتل رسید. از وی دو كتاب برجای مانده : یك رنگی و خاطرات شاپور بختیار، كه مركز مطالعات خاورمیانه دانشگاه هاروارد منتشر كرده است.

منبع : مطالب ارسالی