اسامی شرکت های حامی رژیم صهیونیستی

● Walt Disney
نمایشگاه هزاره‌ی دیسنی، بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسراییل معرفی کرد؛ در حالی‌که حتی بر اساس قطعنامه‌های سازمان ملل متحد هم، اشغال این شهر از سوی رژیم صهیونیستی خلاف قوانین بین‌المللی است. کارشناسان دیسنی به همراه نمایندگان اسراییل، بیش از ۱۸ماه روی بخشی از این نمایشگاه که «تالار اسراییل» خوانده می‌شد کار کردند. جویش کرونیکل (نشریه‌ی یهودی چاپ لندن) نوشت: «اگر آن نمایشگاه را می‌دیدید، بی‌شک بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسراییل می‌پذیرفتید.»
درخواست برخی از سازمان‌ها و دولت‌های اسلامی از اتحادیه‌ی عرب برای تحریم شرکت دیسنی، در گام‌های آخر و با سخنرانی و مخالفت ولید بن طلال، شاهزاده‌ی سعودی و یکی از بزرگترین سهام‌داران یورودیسنی شکست خورد. دولت اسراییل نیز که بیش از یک‌میلیارد و هشت‌صدمیلیون تومان از هشت‌میلیارد تومان هزینه‌ی ساخت این نمایشگاه را پرداخته بود، از دیسنی به خاطر مقاومت در برابر مسلمانان تشکر کرد.
شرکت سرمایه‌گذاری خانواده‌ی دیسنی، بیش از پانصدمیلیارد تومان در سرزمین‌های اشغالی سرمایه‌گذاری کرده است. این شرکت اعلام کرده که می‌خواهد فعالیت اقتصادی جدیدی را آغاز کند که حجم آن دست‌کم دویست و پنجاه‌میلیارد تومان است.
□□□
● ولید بن طلال بن عبدالعزیز آل‌سعود
متولد ۱۶ اسفند ۱۳۳۳. ولید از یک سو نوه‌ی پسری عبدالعزیز، بنیان‌گذار عربستان جدید و از سوی دیگر نوه‌ی دختری ریاض الصلح، اولین نخست‌وزیر لبنانِ پس از استقلال است. وی مدرک کارشناسی مدیریت بازرگانی خود را در سال ۱۳۵۷ و کارشناسی ارشد علوم اجتماعی‌اش را در سال ۱۳۶۴ به دست آورد.
شاهزاده ولید، فعالیت اقتصادی خود را از سال ۱۳۵۷ با خرید و فروش زمین و سهام آغاز کرد و هم‌اکنون سیزدهمین ثروتمند مرد دنیا به شمار می‌رود. بخشی از سهام شرکت‌هایی چون سیتی‌بانک نیویورک، موتورولا، اپل، AOL، یورودیسنی، نیوز و چند شرکت، هتل و بانک دیگر متعلق به اوست.
ولید علی‌رغم وابستگی‌اش به خاندان پادشاهی عربستان، از صحنه‌ی سیاسی این کشور کناره گرفته است؛ اما با توجه به تابعیت لبنانی‌اش، چندی است تلاش می‌کند جایگاهی برای خود در میان گروه‌های سنی لبنانی دست و پا کند که البته هنوز موفق نشده است. گرایشات آمریکادوستانه‌ی شاهزاده ولید موجب شد پس از فروریختن برج‌های نیویورک در سال ۸۰، چندین میلیون دلار برای بازسازی این شهر ارایه کند، که شهردار نیویورک نپذیرفت.
□□□
● Time Warner
همان‌گونه که از نامش پیداست، این شرکت نتیجه‌ی پیوستن چند شرکت رسانه‌ای آمریکایی به یک‌دیگر است. شرکت‌هایی همچون برادران وارنر، تایم و AOL که هرکدام در رشته‌ی خود یکی از بزرگترین‌ها بودند.
تایم‌وارنر جایزه‌ی جوبیلی را به پاس پشتیبانی طولانی و همه‌جانبه از اسراییل، از بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر پیشین این رژیم) دریافت کرده است.
نزدیک به یک‌سوم از همه‌ی سرمایه‌گذاری‌های شرکت، در سرزمین‌های اشغالی انجام می‌شود و در همین راستا، همه‌ی سهام شرکت‌های اسراییلی Ubique و ICQ را خریده است. ICQ شرکت ناشر و سازنده‌ی نرم‌افزاری برای گفتگوی اینترنتی (چت) است که توسط چهار جوان اسراییلی، با هدف عرضه‌ی شیوه‌ی جدید ارتباط از راه دور بنیان نهاده شده و هم‌اکنون طرفداران زیادی دارد.
به گزارش نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست در سال ۱۳۸۰، یکی از نهادهای یهودی آمریکا از این شرکت و دو مجتمع اقتصادی دیگر، به پاس پشتیبانی مالی از اسراییل تقدیر کرد.
□□□
● Timberland
جفری سوارتز مدیرعامل و رییس هیات‌مدیرهی شرکت در پایان یک سفر چهارروزه به سرزمین‌های اشغالی، در گفتگو با نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست تاکید کرد که اسراییل باید پیامش را به گوش جهانیان برساند.
وی که فرزند یک خانواده‌ی دوآتشه‌ی یهودی است، به دولت اسراییل توصیه کرد که صد سرباز را به عنوان مبلّغ به میان مردم آمریکا بفرستد تا واقعیت را برای آمریکاییان توضیح دهند. او اضافه کرد که با احساس وظیفه‌ی فراگیر کردن پیام اسراییل به کشورش بازمی‌گردد.
شرکت تیمبرلند بیش از بیست فروشگاه در سرزمین‌های اشغالی دایر کرده و یکی از تولیدکنندگان پوتین‌های سربازان ارتش رژیم اشغالگر قدس است.
این خانواده یکی از مهم‌ترین پشتیبانان مالی موسسات آموزشی یهودیان در آمریکاست.
□□□
● Starbucks
هوارد شولتز مدیرعامل شرکت، از سوی یکی از موسسات یهودی به عنوان «پشتیبان صهیون» مورد تقدیر قرار گرفت. یکی از مقامات وزارت امور خارجه‌ی رژیم صهیونیستی نیز فعالیت یهودیان ثروتمندی چون شولتز را یکی از عوامل موفقیت تبلیغاتی اسراییل می‌داند.
شولتز در یک سخنرانی در جمع یهودیان در یک کنست، انتفاضه را نماد تروریسم و یهودستیزی خواند و از مردم خواست برای پشتیبانی از اسراییل متحد شوند. شرکت استارباکس یکی از حامیان اقتصادی ارتش اسراییل است و به خانواده‌های سربازان مجروح یا کشته‌شده در درگیری‌ها کمک مالی می‌کند.
این شرکت یکی از پشتیبانان مالی حضور نظامی آمریکا در افغانستان و عراق نیز است.
□□□
● Sara Lee
سارالی بزرگترین تولیدکننده‌ی پوشاک دنیاست. این شرکت مالک بیش از چهل‌درصد سهام شرکت دلتاجلیل (بزرگترین تولیدکننده‌ی پوشاک اسراییل) و مهم‌ترین شریک تجاری آن است. تولیدات این شرکت با عناوین و نشان‌های مختلفی در کشورهای مختلف به فروش می‌رسد.
مدیر این شرکت به پاس پشتیبانی از نظام اقتصادی اسراییل و سرمایه‌گذاری در سرزمین‌های اشغالی، جایزه‌ی جوبیلی را از بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر پیشین این رژیم) دریافت کرده است.
پایگاه رسمی سارالی در شبکه‌ی اینترنت، کاربران را تهدید کرده است که هر اقدام مشکوک به ارتباط با مقوله‌ی تحریم اسراییل را به مقامات قضایی ایالات متحده گزارش خواهد کرد.
□□□
● NOKIA
لارس ولف که یکی از مدیران ارشد نوکیاست، در گفتگو با نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست در سال ۱۳۸۰، خبر از وجود «پروژه‌ی اسراییل» با هدف گسترش سرمایه‌گذاری‌ها و حضور بیشتر در سرزمین‌های اشغالی داد.
این شرکت حضور خود در اسراییل را با یک سرمایه‌گذاری ۵۰۰میلیارد دلاری در سال ۱۳۷۹ آغاز کرد و بخش عمده‌ی این سرمایه در اختیار شرکت‌های اسراییلی قرار گرفته است.
نوکیا چند مجتمع تحقیقاتی و صنعتی را در سرزمین‌های اشغالی راه‌اندازی کرده و بخشی از فرآیند طراحی و تولید محصولاتی مانند باتری گوشی‌های تلفن همراه در این مجتمع‌ها انجام می‌شود.
□□□
● NEWS corporation
شرکت نیوز یکی از بزرگترین مجموعه‌های رسانه‌ای دنیاست که بیش از ۱۷۵ روزنامه و دهها شبکه‌ی تلویزیونی و رادیویی را در اختیار دارد. روپرت مرداخ، مالک این غول رسانه‌ای که به گورکن کثیف مشهور است، به تازگی سرمایه‌گذاریهای سنگینی را در سرزمین‌های اشغالی آغاز کرده است. یکی از واحدهای این شرکت که NDS نام دارد، تعداد کارمندان خود را از بیست به ششصد نفر افزایش داده است.
به گزارش نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست در سال ۱۳۸۰، یکی از نهادهای یهودی آمریکا، از شرکت نیوز و دو شرکت دیگر، به پاس پشتیبانی اقتصادی از اسراییل تقدیر کرد.
□□□
● Nestle
شرکت نستله که بزرگترین تولیدکننده‌ی مواد غذایی دنیا محسوب می‌شود، به پاس خدماتش به رژیم اشغال‌گر قدس، جایزه‌ی جوبیلی را از نتانیاهو (نخست‌وزیر وقت اسراییل) گرفته است. این شرکت بیش از دویست‌میلیارد تومان در اسراییل سرمایه‌گذاری کرده و در مقابل این خوش‌خدمتی، سالانه حدود بیست و چهارمیلیارد تومان کمک مالی از ایالات متحده دریافت می‌کند.
کار اجباری کودکان در مزارع این شرکت و فروش محصولاتی که موجب مرگ چندین کودک شیرخواره شده، سبب تحریم نستله در برخی نقاط دنیا شده است. نستله در سال ۱۳۷۹، بیش از چهارده‌میلیارد تومان به صندوق پرداخت غرامت هولوکاست کمک کرده و یکی از سهام‌داران عمدهی شرکت تولید لوازم آرایشی و زیبایی L&#۰۳۹;oreal (یکی دیگر از حامیان بزرگ رژیم صهیونیستی) است.
متاسفانه شعبه‌ی ایرانی شرکت نستله، در سال ۱۳۷۳ با سرمایه‌ی حدود چهل و دومیلیارد تومان تاسیس شده و اکنون با مدیریت یک فرد غیرایرانی به نام پیر تروبا، بخشی از محصولات نستله را در ایران تولید و توزیع میکند.
□□□
● پرونده‌ی سیاه نستله
ـ مرگ سالانه پانزده نوزاد در اثر استفاده از شیرِ خشک نستله در کشورهای نیمه‌صنعتی، موجب شد سازمان‌های جهانی فعالی در زمینه‌ی غذای کودکان، این شرکت را از سال ۱۳۵۶ تحریم کنند.
ـ در زمستان سال ۱۳۸۳، صدها پرنده، دام و حیوان خانگی در ونزوئلا مردند. کارشناسان علت مرگ را بیماری کبدی ناشی از مواد غذایی آلوده تشخیص دادند. این مواد غذایی، توسط نمایندگی نستله در این کشور توزیع شده بود. مجلس ملی ونزوئلا، نستله را مقصر شناخت و آن را به پرداخت غرامت افراد محکوم کرد.
ـ بر اساس گزارشی که نشریه‌ی فوربس در اردیبهشت ۱۳۸۳ به نقل از سازمان جهانی کار منتشر کرد، نستله، برای تولید شکلات از کارگران خردسال استفاده می‌کند. در بررسی‌های بعدی مشخص شد بیش از دویست و پنجاه هزار کودک آفریقایی، در مزارع این شرکت در غرب آفریقا کار می‌کنند.
□□□
● نستله ایران
نام شرکت: نستله‌ایران
زمینه‌ی فعالیت: تولید مواد غذایی
نشان‌های وابسته: نسکافه، کافی‌میت، نان، سرلاک، مگی
مدیر: پیر تروبا
تلفن: [phone]
نشانی دفتر مرکزی: تهران، خیابان شهیدخالد اسلامبولی، کوچه‌ی ۲۱، پلاک ۱۲
محصولات نستله حضور بسیار طولانی در ایران دارد. شرکت نستله ایران (سهامی خاص) در نهم اسفند ۱۳۷۳، با شماره‌ی ۱۱۱۶۰۴ در اداره‌ی ثبت شرکت‌ها و موسسات غیرتجاری به ثبت رسیده است.سرمایه‌ی این شرکت بیش از چهل میلیارد تومان برآورد می‌شود که بخشی صرف خرید یک کارخانه‌ی تولید نوشیدنی در کرج شده است. تجهیزات این کارخانه، بدون انتقال فناوری جدید، بازسازی شده و در اختیار نستله قرار گرفته است. در اردیبهشت ۱۳۸۲، اولین غذای کودک نستله ایران با نام تجاری سرلاک وارد بازار شد.
شرکت نستله ایران نماینده‌ی انحصاری واردات، فروش و توزیع محصولات نستله در ایران را است و این شرکت خارجی مالک قسمت اعظم سهام نستله ایران بوده و مدیریت آن را نیز بر عهده دارد.
در دی‌ماه ۱۳۸۴، شیرخشک نوزاد با علامت تجاری نان درکارخانه جدید سایت قزوین نستله تولید شد.
از بهار سال ۱۳۸۴، نستله ایران صادرات دایمی سرلاک به چند کشور خاورمیانه را شروع کرد. این روند در سال توسعه یافته و شامل صادرات شیرخشک نان نیز شد.
محصولات نستله از طریق نمایندگی‌ها و توزیع‌کنندگان جنبی شرکت سایه‌سمن، با استفاده از ناوگان خودروی‌های مخصوص توزیع می‌گردد.
□□□
● نسکافه
هرچند نسکافه نام تجاری قهوه‌ی شرکت نستله است، اما هم‌اکنون به گونه‌ای خاص از قهوه گفته می‌شود که شرکت‌های مختلفی آن را تولید می‌کنند. مرادِ ما از نسکافه، همان کالایی است که شرکت نستله تولید می‌کند.
□□□
● L’OREAL
اسراییل مرکز منطقه‌ای این شرکت در جنوب غربی آسیاست. کنگره‌ی یهودیان آمریکا در بیانیه‌ای خشنودی خود را از پشتیبانی شرکت L’oreal از دولت اسراییل اعلام کرده است.
یکی از مدیران شرکت در گفتگو با نشریه‌ی یهودی جروزالم‌پست، توقف فعالیت تجاری شرکت در سرزمین‌های اشغالی از ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۳ را تنها یک تظاهر به پیروی از تحریم اقتصادی اسراییل از سوی اتحادیه‌ی عرب خواند. گفتنی است که حتی این ظاهرسازی هم، با اعلام رسمی بازگشایی شعب شرکت در شهر تل‌آویو و دیگر شهرهای اسراییل به پایان رسید.
تقریباً نیمی از مدیران شرکت یهودی‌اند و جانشین مدیرعامل آن خود را عاشق اسراییل می‌داند. او هدف از ارایه‌ی سالانه‌ی بورسیه‌ی ده‌میلیون تومانی از سوی شرکت را تلاش برای اقدامی به‌یادماندنی در پنجاهمین سالگرد تاسیس اسراییل دانست.
این شرکت به پاس پشتیبانی چشمگیرش از اسراییل، جایزه‌ی جوبیلی را از بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) دریافت کرده است.
□□□
● Limited brands
لس وگزنر، بنیان‌گذار، مدیرعامل و رییس هیات مدیره‌ی شرکت، یکی از اعضای کمیته‌ی اِمِت است. این کمیته یک «اتاق جنگ رسانه‌ای» است که برای اطمینان از پوشش رسانه‌ای حوادث جهانی به سود اسراییل تشکیل شده است. نام این کمیته از برگردان عبری واژه‌ی حقیقت (emet) گرفته شده است. چند نفر از قدرت‌مندترین رهبران سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایالات متحده از اعضای این کمیته هستند.
بنیاد وگزنر در سال ۱۳۶۳ تاسیس شده و تقویت رهبری یهودی در آمریکا و اسراییل را هدف خود اعلام کرده است. اعطای بورس تحصیلی به مقامات دولت اسراییل و برگزاری سفرهای گردش‌گری رایگان برای جوانان یهودی آمریکا، بخشی از برنامه‌های این بنیاد است.
یکی از اسناد داخلی این بنیاد که در سال ۱۳۸۲ برملا شد، از سوی خبرنگاران «یک راهنمای صهیونیستی برای دستکاری افکار عمومی آمریکاییان به سود اسراییل» نام گرفت.
□□□
● Intel corp
اینتل یک واحد توسعه‌ی خود را در سال ۱۳۵۳ در حیفا و یک مجتمع تولید ریزپردازنده را در سال ۱۳۶۴ در قدس بنا نهاد. این واحدها نخستین مراکزی بودند که این شرکت خارج از مرزهای ایالات متحده ایجاد کرده بود.
یکی از واحدهای این شرکت که در زمینه‌ی پردازنده‌های موسوم به پنتیوم ۴ فعالیت می‌کند، در زمین‌های یک روستای اشغال‌شده‌ی فلسطینی ساخته شده و ساکنان این روستا که پیش از تخریب، سیصد خانه، دو مسجد و یک مدرسه داشته، قتل‌عام شده‌اند و باقیماندگان اندک آن نیز حق بازگشت به زمین‌هایشان را ندارند.
مسوولان شرکت اینتل، به بهانه‌ی خودداری از ورود به مناقشات سیاسی، از گفتگو درباره‌ی سرنوشت صاحبان حقیقی زمین‌های این منطقه پرهیز می‌کنند. شعبه‌ی اسراییلی این شرکت هم‌اکنون با بیش از ۴۰۰۰ نفر کارمند، سومین واحد بزرگ اینتل در دنیاست و صادرات آن سالانه بیش از یک‌هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود. این واحد هم‌اکنون بر روی پردازنده‌های centerino کار می‌کند.
□□□
● ریزپردازنده‌ی centrino
گونه‌ای از ریزپردازنده‌های شرکت اینتل که در رایانه‌های قابل حمل استفاده می‌شود. این پردازنده در مجتمع تحقیقاتی این شرکت در حیفا طراحی شده است.
□□□
● ریزپردازنده‌ی پنتیوم ۴
گونه‌ای از ریزپردازنده‌های شرکت اینتل که از سال ۱۳۷۹ برای رایانه‌های خانگی تولید می‌شود.
□□□
● IBM
شرکت آی‌بی‌ام یک‌سال پس از اعلام تشکیل دولت اسراییل نخسیتن سرمایه‌گذاری‌هایش را در سرزمین‌های اشغالی شروع کرد و در سال ۱۳۸۱، به پاس نیم‌قرن خدمات چشمگیرش به این دولت، جایزه‌ی سفیر را از شیمون پرز (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) دریافت نمود.
این شرکت که سابقه‌ی بدی در زمینه‌ی شرایط محیطی کارگران و تخلفات اقتصادی دارد، یکی از سه شرکتی است که در سال ۱۳۸۰، آریل شارون (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) از ایشان تقدیر کرد.
لارنس ریکیاردی که یکی از مدیران ارشد آی‌بی‌ام است، در گفتگویی با روزنامه‌ی یهودی جروزالم‌پست بیان کرد: «این سرزمین و آرمان‌های والایش برای ما بسیار مهم است.» جالب آن‌که این شرکت یکی از مهم‌ترین شریکان صنعتی و اقتصادی حکومت نازی آلمان در زمان جنگ جهانی دوم بوده است.
▪ پرونده‌ی سیاه IBM
ـ شعبه‌ی آلمانی این شرکت، یکی از سازندگان ماشین‌های محاسبه‌گری بوده است که هیتلر برای اداره‌ی راه‌آهن، نگهداری اطلاعات مربوط به اسرای جنگی و ساخت ادوات زرهی به آن‌ها نیاز داشته است. این همکاری از سال ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۴ ادامه پیدا کرده است.
ـ کارگران این شرکت در مکزیک، در ازای یک‌ساعت کار، کمی بیش‌تر از پانصد تومان دریافت می‌کنند. IBM برای استخدام این کارگران، از شبکه‌ی پیچیده‌ای از شرکت‌های ریز و درشت استفاده می‌کند تا کارگرانش، اتحادیه‌ی کارگری تشکیل دهند.
□□□
● جروزالم‌پست
این روزنامه‌ی انگلیسی‌زبان از دهم آذر ۱۳۱۱ در بیت‌المقدس منتشر می‌شود. نام آن تا سال ۱۳۲۹ ـ یعنی دو سال پس از اعلام تشکیل اسراییل ـ، پالستین‌پست بود. شمارگان این روزنامه حدود ۵۰.۰۰۰ نسخه برآورد می‌شود و سیاستمداران و خبرنگاران خارجی، بیشترین خواننده‌ی آن هستند. این روزنامه تا سال ۱۳۶۸ به حزب کارگر و دیدگاه‌های چپ و لیبرال گرایش داشت؛ اما با تغییر مدیریت آن در این سال، به سمت حزب لیکود و جریانات راست‌گرا متمایل شد.
□□□
● Estée Lauder
رونالد لادر مدیر این شرکت است. وی رییس کنونی صندوق ملی یهود و مدیر پیشین کنفرانس مدیران سازمان‌های یهودی آمریکاست. او که یک صهیونیست دوآتشه و پرکار آمریکایی است، مخالف سرسخت بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین‌هایشان است و معتقد است باید ایشان را از بین برد.
او در میان گروهی از صهیونیست‌ها در بیت‌المقدس، پس از ابراز مخالفت با گفتگو درباره‌ی حاکمیت دوگانه دولت اسراییل و دولت فلسطین بر این شهر، از سیاست مشت آهنین آریل شارون (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) پشتیبانی کرد.
وی یک مرکز پژوهشی را به راه انداخته که بر اساس گزارش وزارت آموزش رژیم اشغال‌گر قدس یکی از تندروترین نهادهای راست‌گرای اسراییل است.
سازمان‌های صهیونیست به غربیان توصیه می‌کنند که برای شکستن تحریم مسلمانان علیه این شرکت و شرکت‌های مشابه، کالاهای آن‌ها را بخرند.
□□□
● DELTA GALIL
داو لاتمن یکی از دوستان نزدیک ایهود باراک (نخست‌وزیر پیشین اسراییل) است. او دلتاجلیل را در سال ۱۳۵۴ در اسراییل بنا نهاد و هم‌اکنون مهمترین سهام‌دار و مدیر آن است. سارالی (بزرگترین شرکت تولیدکننده‌ی پوشاک دنیا) دومین سهام‌دار دلتا و شریک اصلی آن محسوب می‌شود.
دلتا محصولات خود را به واسطه‌ی نشان شرکت‌های دیگر هم‌چون مارکس و اسپنسر، پوما، هوگوباس، کالوین‌کلین، نایک و ویکتوریاسکرت به بازار جهانی عرضه می‌کند.
لاتمن یکی از اهداف خود را تاسیس منطقه‌ی آزاد تجاری خاورمیانه میداند که اسراییل در آن نقشی چون آمریکا در اتحادیه‌ی تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا) خواهد داشت. دلتا بزرگترین تولیدکننده‌ی پوشاک در سرزمین‌های اشغالی و یکی از بزرگترین‌ها در سطح دنیاست.
□□□
● Coca Cola
وزارت خارجه‌ی رژیم اشغال‌گر قدس در روزنگاری که برای سال ۱۳۴۵ منتشر کرده، شش واقعه را حیاتی خوانده است. مخالفت صریح شرکت کوکاکولا با تحریم اسراییل از سوی کشورهای اسلامی یکی از این وقایع است. این شرکت در سال ۱۳۵۶، به پاس سی‌سال پشتیبانی از رژیم صهیونیستی و مقاومت در برابر تحریم مسلمانان از سوی هیات اقتصادی اسراییل مورد تشویق قرار گرفت.
کوکاکولا در برابر دریافت ۵۵میلیارد تومان معافیت مالیاتی، یک مجتمع تولیدی در زمین‌های یک روستای فلسطینی ساخته است. این شرکت میزبان و پشتیبان مالی اتاق بازرگانی اسراییل و آمریکا در سال ۱۳۸۰ نیز بود. استفاده از مواد سمی و مضر برای کودکان در کشورهای جهان سوم و به‌کارگیری گروه‌های شبه‌نظامی برای برخورد با کارگران معترض در کشورهای آمریکای جنوبی، موجب شده که محصولات این شرکت از سوی برخی از نهادهای مدنی جهانی تحریم شود.
متاسفانه شرکت خوشگوار مشهد با پرداخت سالانه بیش از یک و نیم‌میلیارد تومان به یکی از شعبه‌های کوکاکولا، محصولات این شرکت را تولید و توزیع می‌کند. مسئولان شرکت خوشگوار با درخواست مردم برای تحریم کوکاکولا مخالفت کرده‌اند.
▪ پرونده‌ی سیاه کوکاکولا
ـ کارشناسان تغذیه مصرف کوکاکولا را برای کودکان و نوجوانان را مضر می‌دانند. مصرف این گونه نوشیدنی‌ها، مانع از جذب کلسیم، منیزیم، ویتامین A و B می‌شود.
ـ شرکت کوکاکولا از سال ۱۲۹۷ تا کنون از مواد اسیدی مضر برای تولید نوشابه استفاده می‌کند.
ـ این شرکت، از سال ۱۳۶۲ از شهد قندی گیاهانی که دچار تغییرات ژنتیکی شده‌اند، استفاده می‌کند. این مساله، سبب بروز خطر ابتلا به دیابت و چاقی مفرط می‌شود.
ـ بر اساس گزارش سال ۱۳۸۲ مرکز علم و محیط زیست که یک سازمان پژوهش علمی غیردولتی هندی است، نوشابه‌های کوکاکولا و پپسی که در این کشور تولید می‌شوند، حاوی آفت‌کش‌ها و مواد سمی‌ای چون د.د.ت هستند و حجم مواد سمی این نوشابه‌ها، سی‌برابر بیشتر از استانداردهای کشورهای اروپایی است. حتی محصولات این شرکت‌ها در آمریکا نیز حاوی این مواد نیستند.
پس از انتشار این گزارش، فروش شرکت کوکاکولا در آن سال، پانزده درصد کاهش یافت.
ـ سازمان غذا و داروی آمریکا، پس از بررسی‌های فراوان نوشابه‌های شرکت کوکاکولا در سال ۱۳۸۵، از وجود ماده‌ی سرطان‌زای بنزن در آن‌ها خبر داد.
□□□
● خوشگوار
نام شرکت: خوشگوار مشهد
زمینه‌ی فعالیت: تولید نوشابه گازدار غیرالکلی
نشان‌های وابسته: کوکاکولا، فانتا، آب معدنی داسانی، خوشگوارکوکا، خوشگوار پرتقالی
مدیر: مسعود یزدی
تلفن: [phone] و ۶۶۲۴۹۶۹
نشانی کارخانه: مشهد، شهرک صنعتی توس، بزرگراه آسیایی
این شرکت که محصولاتش را پیش از انقلاب تحت نظر شرکت کوکاکولا تولید می‌کرد، پس از انقلاب اسلامی نیز ارتباط با شرکت آمریکایی را حفظ کرد و سالانه، با واسطه‌ی یک شرکت ایرلندی، یک میلیارد و پانصد میلیون تومان به حساب کوکاکولا در آمریکا واریز می‌کند. کوکاکولا که پس از انقلاب اسلامی از بازار ایران خارج شده بود از سال ۱۳۷۳، با امضای قرارداد فرانشیز با شرکت‌هایی از جمله خوشگوار، مجدداً وارد بازار ایران شد که شرکت‌های ایرانی از طریق یک شرکت ایرلندی به نام کوکاکولای آتلانتیک و بعدها از طریق شرکت کنسانتره Drogheda، شهد نوشابه را دریافت می‌کنند.
مدیر شرکت خوشگوار در پاسخ به درخواست مردم برای قطع ارتباط با کوکاکولا می‌گوید: بازار فروش ما وابسته به همین نام است و نمی‌توانیم آنرا حذف کنیم.
□□□
● Babylon Lt
شرکت سازنده و ناشر فرهنگنامه‌ی بابل* که این روزها نام کمابیش شناخته‌شده‌ای است، در سال ۱۳۷۵ در سرزمین‌های اشغالی تاسیس شده است. این شرکت هم‌اکنون با به‌کارگیری حدود هشتاد نفر، دفاتری در اسراییل و آلمان دارد.
نام و نشان عجیب این شرکت یکی از نخستین عناصری است که توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند. برگزیدن نام یک دولت باستانی که روزگاری یهودیان در آن زیسته‌اند و استفاده از تصویر سرزمینی سبز در میان دو نهر آب، یادآور آرمان موهوم حکومت یهودی از نیل تا فرات است. فراموش نکنیم که آنچه نشان تجاری شرکت می‌نمایاند، قلمرو سرزمینی همان دولتی است که این شرکت نامش را بر خود دارد. جالب آنکه کره‌ی زمینی که شرکت بابل به تصویر کشیده است، به جز همین دو رود و قلمرو میان آن هیچ جای دیگری ندارد!
عجیب‌تر این‌که این شرکت دو پایگاه یکسان در اینترنت دارد که در یکی از این دو هیچ نام و نشانی از اسراییل پیدا نمی‌شود و به جای آن نشانی دفاتر شرکت در فلسطین، اردن و دیگر کشورهای اسلامی نوشته شده است!
*که به اشتباه بابیلون خوانده می‌شود؛ در حالیکه بابیلون برگردان انگلیسی واژه‌ی بابل است.

منبع : مرکز اسناد انقلاب اسلامی