جدالی برای جبران شکست از مکزیک

تیم‌ملی جمهوری اسلامی ایران پس از حذف از جام‌جهانی به کلی شکل دگرگونی به خود گرفت و برای جبران نتایج ضعیف جام‌جهانی با استفاده از یک مربی ایرانی و کادرفنی بسیار مقتدر و قدرتمند به سرعت خود را آماده حضور در رقابت‌های مقدماتی جام ملت‌های آسیا کرد و هرچند که تیم آن زمان چندان هماهنگی و قدرت بالایی نداشت، توانست در نهایت با تمام سختی‌های پیش‌رو از گروه خود صعود کند و یکی از تیم‌های حاضر در مرحله نهایی جام ملت‌های آسیا در کشور مالزی باشد.
هرچند مشخص‌شدن این موضوع آرامش‌خاطر خوبی به همراه داشت و این موفقیت قدری از ناراحتی هواداران به خاطر عملکرد ضعیف تیم‌ملی در جام‌جهانی کاست اما باز هم دغدغه‌ای دیگر به سراغ اهالی فوتبال آمد و آن رقابت‌های سخت جام ملت‌های آسیا و آرزوی ۳۲ ساله ایرانیان برای قهرمانی در این جام بود. لذا باید تیم‌ملی ایران آنقدر آماده می‌شد که در جام ملت‌های آسیا تنها روی اتفاقات پیش‌بینی‌نشده و به طور کلی غیرقابل پیش‌بینی از رسیدن به این جام باز بماند.
از این‌‌رو آماده‌سازی تیم‌ملی شکل تازه‌ای به خود گرفت و کادرفنی با جدیت بیشتری به آماده‌سازی تیم پرداختند اما باز هم مشکل جدیدی در این راه پیش‌روی کادرفنی قرار گرفت و آن بحث بازی‌های تدارکاتی بود.
سالیان سال است که فوتبال ما نتوانسته بازی تدارکاتی مناسبی را برگزار کند و این مسأله رفته رفته به یک دغدغه جدی در این ورزش پرطرفدار کشور تبدیل شده است.
به‌هر حال تیم‌ملی باید این مشکل را هم به نحوی پشت سر می‌گذاشت و در این راه نیز با مصاف با تیم‌هایی همچون بلاروس کنار آمد که تقریباً تنها شباهت‌هایی به فوتبال ازبکستان داشت که این بازی در حضور تماشاگران ایرانی در ورزشگاه آزادی با تساوی به پایان رسید تا فوتبالدوستان منتظر بازی آینده تیم‌ملی شوند.
بعد از این بازی فوتبال ملی ما وارد بحران حریف تدارکاتی شد به نحوی که به غیر از قطر که آن هم در تعطیلات عید و تقریباً بدون سروصدای رسانه‌ها برگزار شد، نتوانست حریف تدارکاتی مناسبی برای خود پیدا کند و حتی حضور در تورنمنت امارات و رویارویی با دو باشگاه بزرگ بوندس‌لیگا و در پایان تیم‌ملی امارات هم که قبل از مصاف با قطر انجام شده بود، برای آماده‌سازی تیمی که برای قهرمانی گام به آسیا خواهد گذاشت، کافی نبود.
حال دیگر تیم‌های درجه دوم جهان هم حاضر به رویارویی با ایران در دیداری تدارکاتی نبودند و هرچه زودتر باید فکری به حال این تیم می‌شد که در آن روزها در صدر تمام تیم‌های آسیایی حتی ژاپن و استرالیا ایستاده بود.
روزها به همین شکل در حال گذر بود و خبری از حریف تدارکاتی نبود تا اینکه زمزمه‌های رویارویی با مکزیک به میان آمد، پیمودن مصافت بسیار طولانی تا مکزیک و نداشتن نفرات اصلی تیم انتقاداتی بود که به این بازی تدارکاتی می‌شد اما چاره‌ای به جز قبول آن نبود و این فرصت مناسبی هم می‌توانست باشد تا با تیمی که در جام‌جهانی تیم‌ملی ما را با شکست مواجه کرده بود بار دیگر رودررو شویم.
این اتفاق افتاد ولی شکست سنگین تیم‌ملی از مکزیک نتیجه‌ای بود که قلم‌ها را به سوی انتقادات تند از تیم‌ملی، کادرفنی و حتی فدراسیون فوتبال حرکت داد و در نهایت منجر به سقوط چند پله‌ای ایران در رنکینگ فیفا شد.
ایران که ماه‌ها بر بام فوتبال آسیا ایستاده بود، حالا با قبول این شکست سنگین از مکزیک جای خود را به ژاپن داده بود و به جایگاه دوم رده‌بندی کشورهای آسیایی سقوط کرده بود.
اما با تمام این وجود مسائلی پیش آمد که فراموش‌کردن این شکست قدری آسان‌تر شد و مسؤولان باید راهی برای جبران‌ آن پیدا می‌کردند، البته فاصله کم تا آغاز رقابت‌ها اجازه مانور زیاد را به مسؤولان نمی‌داد ولی درخشش در یک بازی تدارکاتی دیگر می‌‌توانست همان راه جبرانی باشد که به دنبال آن می‌گشتند.
حال به بازی با غنا رسیده‌ایم، آزمون تدارکاتی دیگری که این بار می‌تواند باعث صعود تیم‌ملی و بازگشت به جایگاه قبلی تیم باشد.
تیم‌ملی امروز دیگر تمام نفرات اصلی خود را در اختیار دارد و قطعاً در مصاف با غنا با تمام قدرت به میدان خواهد رفت و این بازی با وجود اینکه غنا هیچ شباهتی با حریفان ما در جام‌ ملت‌ها ندارد، ‌می‌تواند سکوی پرتابی برای صعود در رنکینگ فیفا باشد آن هم در شرایطی که ژاپن تا آغاز رقابت‌های جام ملت‌های آسیا دیگر بازی تدارکاتی را در پیش ندارد.
البته غنا تیمی نیست که بتوان آن را دست‌کم گرفت ولی ما می‌دانیم که بازیکنان تیم‌ملی ایران جزو بهترین‌های ایران و آسیا هستند و پیروزی در این مصاف تدارکاتی کار سختی برای آنان نیست.

منبع : روزنامه پاس جوان