مستهجن نگاری کودکان در اینترنت: اسطوره، حقیقت و نظارت اجتماعی

موارد محدودی از كنش های جنسی همانند سوءاستفاده‌ی جنسی از كودكان به شدت محكوم شده‌اند و در عین حال،سوء استفاده جنسی از كودكان تاحد بسیار اندكی زیر نظر و تفكر موشكافانه و نقادانه قرار گرفته است.از پورنوگرافی كودكان(باوجود عدم تعریف مستقل و پذیرفته شده)اغلب به عنوان مظهر سوءاستفاده جنسی یاد میشود.
در این راستا،مطالعه ی كتاب آقای جنكینز برای افرادی كه علاقه‌مند به مسایل و مشكلات ناشی از تمایلات جنسی به كودكان و نوجوانان،سوءاستفاده جنسی،پورنوگرافی و موارد شهوانی اینترنتی هستند،بسیار مفید خواهدبود.علیرغم وجود نقایصی دركتاب،كمتر نوشته هم‌تراز دیگری وجود دارد كه فرهنگ نابهنجار پورنوگرافی كامپیوتری كودكان را براساس افكار و عقاید مجریان آن،مورد بررسی قرار دهد،عقایدی كه عمدتاً از طریق تابلوهای پیام‌رسانی ارسال می گردد و پاسخگوی افراد جویای تصاویر پورنوگرافی كودكان میباشد.
باوجودی كه جنكینز به صراحت اذعان می دارد كه تصاویر پورنوگرافی كودكان،استثمارگرانه و تجاوزكارانه است،در بحث پیرامون نوع و میزان معضل و عكس‌العمل‌های ممكن،ممتعنانه می گذرد.جنكینز در كتاب خود با عنوان«پورنوگرافی كودكان در اینترنت،مسئله‌ای غیرقابل تحمل»بالاخص به موارد و مطالب اینترنتی مورد توجه مردانی كه به دختران نوجوان و نابالغ گرایش دارند،می‌پردازد.
وی همچنین بر وجود گروه مشابهی از مردان متمایل به برقراری ارتباط با پسران نوجوان صحه گذارده،و در عین حال بر این نكته نیز معترف است كه نتوانسته فرهنگ مشابه اینترنتی برای این گروه بیابد.بنا به گفته جنكینز،یافتن چنین موارد و مطالبی در اشكال دیگر آن نظیر مجلات و فیلم‌ها به علت وجود جریمه‌های حقوقی سنگین و موفقیت در اجرای قانون برای ریشه‌كن سازی تولید و خرید و فروش رسمی موارد فوق تقریباً غیرممكن است.
وی در نخستین فصل كتاب،به تشریح خصوصیات سكسی پورنوگرافی كودكان برروی اینترنت پرداخته و سپس برای نگارش این اثر،سه هدف قایل می شود:
الف) ارائه تحقیقی انتقادی از تلاش‌های صورت گرفته در راستای كنترل محتوای اینترنت
ب) پی بردن به چرایی برخورداری جامعه از دیدگاه تحریف شده از خطرات اینترنت برای كودكان و به طوركلی رخنه تدریجی كامپیوتر(Cyberstalking)
ج) بررسی اثرات فرهنگ نابهنجار پورنوگرافی اینترنتی كودكان در تئوری‌های انحرافات اخلاقی
مطابق قانون فدارل آمریكا،صرف گرفتن تصویری سكسی از یك كودك یا نوجوان به منظور مشاهده برروی صفحه مانیتور،بدون درنظر گرفتن اینكه تصویر ذخیره شده یا به دیگران منتقل شود،ممنوع است.برای اجتناب از این مشكل،منبع اصلی اطلاعات جنكینز،پیغام‌های مشهود بر روی تابلوی اعلانات اینترنتی(۱)بود.در این محل،گردآورندگان تصاویر پورنوگرافی كودكان،به مباحثه درخصوص فعالیت‌شان و تبادل اطلاعات می پرداختند اما اثری از تصاویر غیرمجاز وجود نداشت.وی قابلیت«نمایش اتوماتیك»(۲)جستجوگر نت اسكیپ(Netscape)خود را غیرفعال نمود،بدین معنا كه تصاویر سایت‌هایی كه به آنها رجوع میكرد،به طور خودكار بر روی مانیتور وی نمایش داده نمی شدند بلكه به صورت نمادهای تصویری كوچكی درمی‌آمدند كه تنها نشان میداد،تصویری وجود داشته است.حال این سوال به ذهن خطور می كند كه اگرجنكینز تصاویر را ندیده،چگونه میدانسته كه چنین سایت‌هایی شامل تصاویر پورنوگرافی كودكان میباشند؟
پاسخ این است كه گردآورندگان این نوع تصاویر،از طریق پیغام‌های خود بر روی تابلوهای خبررسانی،به سرعت یكدیگر را آگاه میساختند كه آیا سایت حاوی تصاویر كودكان و نوجوانان هست یا خیر؛و نظرات خود را درخصوص مضامین سایت اظهار می‌كردند.گردآورندگان تصاویر عملاً مانند منابع خبری عمل می كردند.
با استفاده جنكینز از پیغام‌های اعضای حقیقی یك خرده فرهنگ جنسی امكان این فراهم می آید تا وی به نوشته‌ها و تصاویری از فعالان زمینه‌های سكسی غیرعادی و یا اشكال ممنوع رفتار جنسی،خارج از شرایط بالینی و قانونی دسترسی یابد.
در فصل دوم كتاب،جنكینز نادرستی ادعاهای كاملاُ احساسی پیرامون تجارت فیلم‌ها و مجلات پورنوگرافی كودكان در دهه ۱۹۷۰ پیش از اعلام غیرقانونی بودن آن را فاش می سازد.به ادعای وی موضوع تجارت فیلم‌ها و مجلات پورنوگرافی كودكان،صنعتی چند میلیارد دلاری نبود كه صدهاهزار كودك را استثمار كند،بلكه حداكثر صنعتی چند میلیون دلاری بود كه از طریق قوانین فدرال ایالات متحده،در مدت زمان كوتاهی ازمیان رفت.با این وجود، بعدها با پیدایش تابلوی اعلانات شبكه‌های داخلی و شبكه جهانی اینترنت و امكانات گرافیكی پیشرفته آن،صنعت پورنوگرافی كودكان اجازه یافت تا مجدداّ از طریق كامپیوتر احیاء گردد.
اغلب تصاویر پورنوگرافی كودكان،شامل كودكان و نوجوانانی است كه با تن عریان ژست گرفته‌اند و جالب این كه این مسئله در اكثر كشورهای غربی ممنوع نیست.در حالی كه به نظر میرسد،برخی تصاویر از فیلم‌ها و مجلات دهه ی۷۰ برداشته شده است اما سایر عكس‌ها متعلق به جهانگردان سكس،یعنی مردانی است كه برای دستیابی جنسی كم خطر به كودكان و نوجوانان،عازم كشورهای آسیایی و آمریكای لاتین می شوند.
در فصل سوم كتاب؛جنكینز نظام چنین فرهنگ نابهنجار اینترنتی را تشریح نموده و در قالب۴ بخش توضیح میدهد.
بخش اول متعلق به گروه‌های خبری،در یوزنت‌ها،بازماندگان شبكه‌های بی بی اس داخلی(BBS) است.دومین بخش مشتمل بر،داستانهایی با متن داستان بدون تصاویر است كه ظاهراِِّ قانونی عمل میكنند.بخش سوم،گروههای سهیم در سرورهای تجاری هستند؛جنكییز تشریح می نماید كه چگونه هنگامی كه ارائه دهندگان خدمات اینترنتی از هرگونه معامله پورنوگرافی كودكان باخبر شوند فعالیت این گروه ها به سرعت خاتمه می یابد.آخرین بخش،تابلوهای اعلانات اینترنتی هستند كه منبع اصلی مطالب جنكینز محسوب می گردند.
هیچ یك از این چهار بخش تصاویر غیرمجاز به نمایش نمیگذارند بلكه همانند بازار اطلاعات كه در آن افراد با امنیت كامل به اظهار نظر و پیشنهاد و مبادله اطلاعات می پردازند،عمل می كنند و به اطلاع رسانی درخصوص وب سایت‌هایی كه در آن می‌توان پورنوگرافی كودكان را یافت،همراه با كلمات عبور برای دستیابی به تصاویر مبادرت می نمایند.اگر بخواهیم فضای فعال برای فعالیت خرده فرهنگ اینترنتی گرایش جنسی به كودكان را درنظر بگیریم،چنین تابلوهای اعلاناتی،مكان مورد نظر است.
در فصول چهار و پنج كتاب،جنكینز به ارائه جالب‌ترین و مفیدترین مطالب خود از دیدگاهی روانشناسانه و جامعه‌شناسانه می پردازد.وی به مباحثه درخصوص ساختار انجمن‌های اینترنتی پورنوگرافی كودكان و ارزش‌ها و معیارهای مختلف توجیهی اعضا برای فعالیت خود می پردازد.این كار او با اشاره به تقسیم‌بندی بست و لاك‌نبیل صورت میگیرد كه افراد منحرف را به تكروها،هم‌رده‌ها،همكارها،تیمها،یا سازمان رسمی طبقه‌بندی میكنند.
طبقه‌بندی‌ها مذكور به ه‌مدست بودن افراد كجرو یا منحرف با یكدیگر در اجرای انحرافات،ضرورت تقسیم كار،همچنین به گسترش فعالیت سازمان در طول زمان و با شرایط مختلف بستگی دارد.اگرچه ظاهراُ الگوی بست و لاكنبیل برای انواع بسیاری از انحرافات،از سرقت های كوچك تا جنایت سازمان یافته،مناسب است،اما به عقیده جنكینز،انحرافات اینترنتی در مقوله‌ای كاملاً جدید قرار گرفته و قابل دسته‌بندی در تقسیمات فوق نیستند.گردآورندگان پورنوگرافی كودكان،افرادی تكرو هستند.از آنجا كه فعالیت این افراد انفرادی است،هرگونه پیشنهاد ملاقات، مورد تمسخر واقع میشود چراكه هیچ تضمینی وجود ندارد كه پیشنهادها از سوی افراد مجری قانون صورت نگیرد.با این وجود،این افراد در انجمن‌های مجازی فعالانه شركت داشته با اعضای دائمی آشنایی داشته و از راهنمایی آنان بهره مند می گردند،نظرات و اطلاعات رایگان را مبادله می كنند،وب‌سایت‌های موقت برای دسترسی دیگران به كلكسیون‌های عكس می سازند و حتی به مباحثه درخصوص مسائل ذهنی و عمومی مانند جنبه‌های اخلاقی پورنوگرافی كودكان می پردازند.طبق چنین فعل و انفعالاتی،این افراد مطابق الگوی بست و لاكنبیل در زمره همكاران قرار میگرند اما حس لازم برای تشكیل مجموعه ای متحدد در میان اعضاء به چشم نمی‌خورد.به عبارت دیگر این خرده فرهنگ،به حفظ یكپارچگی خود منحصرا از طریق ابراز علاقه ی مشترك،و نه ارتباط رودررو یا مبادله تجاری،مبادرت می نمایند.
به ادعای جنكینز همانند بسیاری از باندهای خلافكار نظیر عاملان جنایات سازماندهی شده،اعضای خرده فرهنگ پورنوگرافی كودكان،علاقه ای به جدایی كامل از اصول اخلاقی مرسوم از خود نشان نمیدهند.این ادعا با توجه به شدت محكومیت قانونی و اجتماعی تمایلات جنسی به كودكان و نوجوانان،تعجب‌آور است.در عین حال،مطالعات انجام گرفته درخصوص گروه‌های تبهكار و خلافكار نشان میدهد كه اعضای این گروه ها در پی معقول یا عادی جلوه دادن جنبه‌های غیرقانونی و انحرافی رفتار خود از سوی جامعه هستند.
جنكینز به استفاده اعضای این گروه ها از راهكارهایی نظیر انكار آزار و شكنجه دادن،(اعضای این گروه ها بر این باورند كه كودك یا نوجوان خود به این كار رضایت دارد)،انكار صدمه زدن به كودكان و محكوم نمودن كسانی كه عملكرد این گروه ها را محكوم میكنند(با عنوان افراد ریاكار)اشاره میكند.
كاربران نیز به القایی را به خود نسبت میدهند كه جنبه تحقیرآمیز نداشته باشد(نظیر «پیدو»،مخفف پیدوفیل به معنای متمایل به كودكان یا«لولی لاور»مخفف لولیتا لاور به معنای دوستدار دختران نوجوان).
خبر اعمال جنایات وحشیانه برروی كودكان(نظیر پرونده دوتروی بلژیك كه در آن مهاجمی دختران جوان را ربوده،مورد تجاوز قرارداده و سپس به قتل می رساندند)با اظهار تنفر و خشم مواجه میشود و در مقابل اعضای این گروه ها مدعی هستند كه«دوستداران واقعی سكس با دختران نوجوان»علاقه‌مند به لذت متقابل هستند و نه خشونت.
برخی از اعضای این گروه ها به توجیه كار خود با اظهار عبارت«كار زشت را ببین و آن را انجام نده»می پردازند.به ادعای این افراد آنان تفاوت عمده‌ای میان دیدن و انجام دادن قایل شده و اظهار می دارند كه هرگز با انگیزه جنسی به كودكان توجه نكرده‌اند و این همان كاری است كه آن را زیانبار میدانند!
فصول۶و۷ كتاب بیانگر نظر جنكینز درخصوص عكس‌العمل‌های عوامل اجرایی قانون و سازمان‌ها در قبال مساله‌ی پورنوگرافی اینترنتی كودكان است.طبق قانون،عموماً افرادی بازداشت میشوند كه مطالب ممنوع را ذخیره كرده و به طور اتفاقی،به ذخیره این عكس‌ها روی هارد دیسك كامپیوتر خود مبادرت نموده و در اتاق‌های گپ‌زنی از كودكان و نوجوانان تقاضای سكس دارند.
عوامل اجرایی قانون،همچنین با برخی از ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی،بویژه آمریكا آنلاین(AOL)،برای دستیابی به اطلاعاتی درخصوص انتشار و مبادله ظاهراً غیرقانونی،همكاری‌هایی صورت داده است.با این حال،اعضای خرده فرهنگ مذكور،معمولاً از چنین لغزش‌های آشكاری بدور بوده و نگرانی چندانی درخصوص عوامل اجرایی قانونی ندارد.وحشتناك‌تر از هرگونه اقدام عوامل اجرایی برای اعضای گروه،فعالیت گروه‌های خصوصی است.
در برخی موارد،ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی،سایت‌های برخوردار از منابع غیرقانونی را از بین برده و تهدید كرده‌اند كه در صورت لزوم،آدرس‌های اینترنتی،گزارش فعالیت،و حتی گزارش مطالبی كه در دسترس مراجعین قرار گرفته(موارد ذخیره شده توسط كاربران شخصی)را در اختیار عوامل اجرایی قرار میدهند.در این راستا گروه‌هایی از سارقین كامپیوتری (هكرها)با هدف مبارزه با پورنوگرافی اینترنتی كودكان شكل گرفته‌اند.ترس از این گروه‌ها،نسبت به ترس از عوامل اجرایی قانون،برای اعضای خرده فرهنگ های جنسی شدیدتر است.در عین حال،فعالیت بسیاری از هكرها نیز غیرقانونی است.
در فصل۸ كتاب،جنكینز به تشریح گستره جهانی خرده فرهنگ پورنوگرافی اینترنتی می پردازد.به اعتقاد وی نظام و بنیاد این گروه ها به واسطه بهره‌گیری از تفاوت‌های موجود در نگرش اجتماعی و قانونی كشورهای مختلف قادر به بقا است. به اعتقاد جنكنیز بسیاری از تصاویر سكسی محصول جهانگردی سكس در كشورهای درحال توسعه آسیا و آمریكای لاتین است.تعداد زیادی از تابلوهای پیام‌رسانی در كشور های ژاپن،روسیه و سایر كشورهای اروپای شرقی نسب شده است.
در فصل نهم كتاب،جنكینز ایده‌‍‌های خود درخصوص راهكارهای كاهش پورنوگرافی اینترنتی كودكان را ارائه میدهد.به اعتقاد وی،تنها پاسخ مؤثر،هدف قرار دادن بنیاد خرده فرهنگ پورنوگرافی اینترنتی یعنی از بین بردن تابلوهای پیام‌رسانی و گروه‌های خبری منتشر كننده پورنوگرافی كودكان است.از بین بردن تابلوهای پیام رسانی باید مطابق قوانین هر كشور صورت پذیرد تا دستیابی به چنین اطلاعاتی به تدریج مشكل‌تر شود.
توصیه جنكیز درخصوص گروه‌های خبری كه از جایگاه فیزیكی برخوردار نمی باشند،همكاری با ارائه دهندگان خدمات اینترنتی در راستای از میان برداشتن كامل پورنوگرافی كودكان نیست،چراكه عملاً غیرممكن است،اما میزان مبادلات را به میزان چشم‌گیری كاهش میدهد.
كتاب جنكینز علیرغم وجود نقص‌هایی در آن از ارزش فراوانی برخوردار است.چراكه وی توانسته است،با آرامش و در حالی كه تنفر شخصی خود را از موضوع به صراحت نشان میدهد،به بحث درخصوص پورنوگرافی كودكان به پردازد.این مسئله به خودی خود موفقیت در باب موضوعی جنون‌آور تلقی میشود.روش وی شیوه‌ای با ارزش جهت تحقیق درخصوص خرده فرهنگ‌های اینترنتی فعال در حوزه های ممنوع و زننده جنسی محسوب می گردد.
بحث وی درخصوص بنیاد و زیرساخت خرده فرهنگ پورنوگرافی اینترنتی و پراكندگی آن در سراسر دنیا،روشن می‌سازد كه چرا تلاش‌هایی كه برای كنترل این معضل،به واسطه‌ی افزایش میزان جریمه‌ها و نظارت همه جانبه بر اینترنت،صورت می گیرد،نه تنها از مشكل نكاسته بلكه حقوق صدها میلیون كاربررا نیز زیرپا گذارده است.
پیشنهادهای جنكینز در راستای اصلاح قوانین،ظاهراً در كاهش بسیاری از پیگردهای قانونی بی‌مورد«پورنوگرافی كودكان» تأثیر به سزایی خواهد داشت.پژوهش وی در اخلاقیات و توجیهات اعضای خرده فرهنگ پورنوگرافی اینترنت بینش سودمندی از چگونگی تلقی و توجیه كار از دید اعضای خرده فرهنگ ارائه میدهد.منابع اطلاعاتی اندكی درباب پورنوگرافی كودكان برای محققان زمینه‌های جنسی وجود دارد كه این اثر،علیرغم كاستی‌هایش،یكی از آنهاست.

نام نویسنده: رابرت بازرمن
منبع:
Looksmart.com
پی نوشت:
۱. Robert Bauserman،روزنامه‌نگار و منتقد
۲. Bulletin board،صفحه اخبار و اعلانات اینترنتی است كه برخی از كاربران مجاز به خواندن اطلاعات آن و افزودن اطلاعات به آن می باشند.
۳. Auto load
۴. Newsgroups،گروهی از كاربران اینترنتی با سلایق مشترك در زمینه‌ای خاص كه به تبادل اطلاعات از طریق پست الكترونیك می پردازند.
۵. Usenet،سرویسی اینترنتی برخوردار از هزاران گروه خبری.
۶. شبكه‌هایی ارتباطی از طریق مودم و بدون اینترنت كه كاربران خود را از راه دور به هم مرتبط میسازند.
منبع: www.iranculture.org

منبع : خبرگزاری فارس