رمبو: اولین خون، قسمت 2 - Rambo: First Blood, Part ll

سال تولید : ۱۹۸۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : باز فیت‌شانس
کارگردان : جرج پان کاسماتوس
فیلمنامه‌نویس : سیلوستر استالون و جیمز کامرون، برمبنای داستانی نوشته کوین جار، از شخصیت‌هائی خلق شده توسط دیوید مورل.
فیلمبردار : -
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : استالون، ریچارد کرنا، جولی نیکسن، چارلز ناپیر، استیون، برکوف، مارتین کووه و اندی وود.
نوع فیلم : رنگی، ۹۶ دقیقه.


«جان رمبو» (استالون) که به جرم راه‌انداختن یک جنگ چریکی علیه نیروهای پلیس شهری کوچک زندانی شده، رودرروی فرمانده قبلی‌اش، «سرهنگ تراتمن» (کرانا) قرار می‌گیرد. به او پیشنهاد می‌شود اگر مسئولیت انجام مأموریت مخفیانه‌ای را برای کسب اطلاع درباره وضعیت سربازان مفقود آمریکائی در ویتنام که زندانی ویت‌کنگ‌ها هستند برعهده بگیرد، بخشیده خواهد شد. «رمبو» مأموریت خود را از یک پایگاه سرّی نظامی در تایلند آغاز می‌کند و مخفیگاه وارد ویتنام می‌شود. در آنجا به همراه راهنمایش که زنی ویتنامی به‌نام «کوبائو» (نیکسن) است به محل نگه‌داری اسرار می‌رسد. هرچند مأموریت او تنها تهیه شواهدی تصویری از وضعیت سربازان اسیر است، با وجود این «رمبو» یکی از اسرار را نجات می‌دهد. وقتی «مرداک» (ناپیر)، مأمور دولتی ناظر بر عملیات که بر اجرای دقیق فرمان‌ها پافشاری دارد، متوجه می‌شود «رمبو» یکی از سربازان مفقود را نجات داده، به هلی‌کوپتری که باید «رمبو» را برگرداند فرمان برگشت می‌دهد و عملیات را ملغی اعلام می‌کند. «رمبو» دستگیر و به اردوگاه اسرار برده می‌شود. در آنججا دو روس او را بازجوئی و به شدت شکنجه می‌کنند. «کوبائو» با تظاهر به اینکه خیابان‌گرد است، وارد اردوگاه می‌شود. در حین تعقیب و گریز، «کو بائو» کشته می‌شود و «رمبو» با یک هلی‌کوپتر، برای نجات اسرا، به سمت اردوگاه پرواز می‌کند. او موفق می‌شود پس از نابودن کردن یک هلی‌کوپتر مجهز و پیش‌رفته روسی، اسرا را به یک پایگاه نظامی در تایلند برساند. در آنجا به «مرداک» هشدار می‌دهد که اگر به‌دنبال سایر سربازان «گم شده در عملیات نگردد» به سراغش خواهد آمد.
* مشهورترین قهرمان فرهنگ عامه آمریکا در دهه هشتاد، در شمایل آقای استالون با آن عملیات محیرالعقول، در صدد تطهیر حضور نظامی آمریکا در ویتنام است تا مثلاً انتقاد از جنگ و عواقب آن، و در کنار آن همه شخصیت‌های قلابی و خشن روسی و ویتنامی البته یک افسر آمریکائی هم که به همان اندازه گناهکار و بی‌رحم است، نمایش داده می‌شود. در همان سال‌ها یکی از منتقدان آمریکائی با طرح شوخی جالبی از تماشاگران خواست تا تعداد کشته‌شدگان فیلم را بنویسند و جایزه بگیرند. چیزی که البته نشدنی و ناممکن است. با رمبو 3 (پیتر مک‌دانلد، 1988) دنبال شد.