ویژگی‌های فرهنگی و هنری ، استان گیلان

استان گیلان، از دیرباز، زیست‌گاه قوم‌های گوناگونی است كه از جمله می‌توان به گیل‌ها، دیلم‌ها، كادوس‌ها، ماردها، كاس‌ها و ... اشاره كرد. زبان مردم استان گیلان نیز تحت تأثیر تنوع قومی، گویش‌های گوناگون دارد كه مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
گیلكی : این زبان از زبان‌های ایرانی است كه مردم گیلان و دیلمستان بدان سخن می‌‌گویند. گیلكی به چند شاخه تقسیم می‌شود و در جهات شرق و جنوب نیز با یكدیگر اندكی اختلاف دارند. شمارِ مردم گیلكی زبان از یك میلیون نفر بیش‌تر است و بیش‌تر آن‌ها زبان فارسی را نیز می‌دانند.
تالشی : این زبان از زبان‌های ایرانی است كه هم‌چنان در بخش‌هایی از ایران، زنده است. گویش ماسالی زبان تالش با گویش مناطق كوهستانی آن در شفت اندكی تفاوت دارد. در غرب میانه دریای مازندران در مرز ایران و آذربایجان، گروهی به زبان تالش سخن می‌گویند. این زبان از جمله زبان‌های شمال غربی ایران است كه در زمان‌های گذشته در سرزمین آذربایجان نیز رایج بوده است.
دیلمی : از زبان‌های مهم دیگر این استان، زبان دیلمی است كه با زبان گیلكی تفاوت‌های اساسی دارد.