گریز ناپذیر - NO ESCAPE

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : گیل آن هرد
کارگردان : مارتین کامبل
فیلمنامه‌نویس : مایک گیلین و جوئل گراس، بر مبنای رمان جامعهٔ مجازات شونده نوشتهٔ ریچارد هرلی
فیلمبردار : فیل میو
آهنگساز(موسیقی متن) : گریم رول
هنرپیشگان : ری لیوتا، لنس هنریکسن، استوارت ویلسن، کوین دیلن، کوین ج. اوکانر، دان هندرسن، ایان مک‌نیس و جک شپرد
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۸ دقیقه


ـ سال ۲۰۲۲. ̎جان رابینز̎ (لیوتا)، یکی از فرماندهان ̎نیروهای ویژه̎، به جرم جنایتی جنگی، محکوم و به جزیرهٔ آبسالوم ـ محل نگهداری زندانیان خطرناک ـ تبعید می‌شود. این زندان و جزیره غیرقابل فرار است و دو گروه زندانی خطرناک در آن به زندگی بسیار ابتدائی مشغولند، افرادی که در آرامش و صفا زیر سرپرستی ̎پدر̎ (هنریکسن) در یک قلعه زندگی می‌کنند و ̎خارجی‌ها ̎ که آدم‌هائی مزاحم و جنگجو هستند، به ریاست ̎مارک̎ (ویلسن) مدام به گروه‌ ̎داخلی‌ها ̎ حمله می‌کنند تا جای آنان را اشغال کنند. ̎رابینز̎ از دست خارجی‌ها فرار می‌کند و چون زخمی شده توسط داخلی‌ها نجات می‌یابد و مورد توجه جوانی به نام ̎کیسی̎ (دیلن) قرار می‌گیرد. ̎رابینز̎ که به دنبال راهی برای فرار است، کشف می‌کند داخلی‌ها موتوری دارند که می‌تواند یک کشتی را به حرکت درآورد، اما یک قطعهٔ مهم از موتور نزد خارجی‌هاست. ̎رابینز̎ می‌رود و زمانی با موتور برمی‌گردد که ̎کیسی̎ به قتل رسیده است. پدر نیز که در حال مرگ است از ̎رابینز̎ می‌خواهد ریاست گروه را به عهده بگیرد، اما تنها فکر و ذکر ̎رابینز̎ فرار است. خارجی‌ها حملهٔ سختی را شروع می‌کنند که به جنگ تن به تن ̎رابینز̎ و ̎مارک̎ می‌انجامد. ̎مارک̎ می‌میرد و ̎پدر̎ هم کشته می‌شود. ̎رابینز̎ در می‌یابد که دکتر گروه یک خائن است و او است که اخبار فرار و دستیابی به موتور را به فرمانده کل زندانیان اطلاع داده است. موتور نیز نابود می‌شود. وقتی فرمانده با هلی‌کوپترش به جزیره می‌آید، ̎رابینز̎ هلی‌کوپتر را تصاحب و زندانیان را آزاد می‌کند.
ـ فیلمی که ابتدا یک ̎افسانه ـ علمی̎ به نظر می‌آید، خیلی زود مثل فیلم قلعه (استوارت گوردون، ۱۹۹۳)، به یک فیلم پرهیجان دربارهٔ زندان با حادثه‌های عجیب و زاید و بزن بزن‌های بسیار خشن و نوع روابط و مسائل ̎خائن و خادم̎، ̎بدها و خوب‌ها ̎ و به ملغمه‌ای از کلیشه‌های همهٔ انواع بدل می‌شود، از ̎ماکس دیوانه̎ تا قیام ̎اسپارتا کوس̎وار بر علیه ظلم و ارباب و رئیس و .... تنها نکتهٔ جذاب آن تیپ‌سازی کارگردان جوان و تازه کار است از گناهکاران و بزهکاران گروه ̎ آدم‌ خوب‌ها ̎ که هرکدام جنایتی مرتکب شده‌اند. باقی می‌ماند فکرهای پشت فیلم و پیام‌ها و اجتماع اولیه و نیاز انسان به زندگی گروهی و به نظم و از این حرف‌های پرطمطراق که تماشای فیلم را ساده‌تر و اندکی دلپذیرتر می‌کند.