افتخاراتی در حد جوانان

برای فوتبال ما كه عادت داشته پس از یك تورنمنت بزرگ به خوابی طولانی برود و تازه چند ماه بعد به فكر انتخاب سرمربی و جمع و جور كردن مجدد تیم ملی بیفتد، یك سال جلو افتادن برگزاری مرحله نهایی رقابت های جام ملت های آسیا، سبب شد كه دست بجنبانیم تا برای شركت در مسابقات مقدماتی این رقابت ها، سریع تر به اوضاع درهم ریخته تیم ملی سروسامانی بدهیم، سرمربی انتخاب كنیم و اردوی تیم ملی را برپا سازیم. اما حریفی كه باید به فاصله كمتر از دو ماه از پایان دیدارهای مان در جام جهانی، به مصافش برویم، سوریه است كه بارها و بارها، با آنها مسابقه داده ایم و كمتر به مشكل حادی در برابرشان برخورده ایم احتمالا این بار نیز، در تهران از پس شان برخواهیم آمد. فوتبال این كشور را مختصرا از نظر می گذرانیم:
● تاریخچه مختصر
فدراسیون فوتبال سوریه در سال ۱۹۳۶ تاسیس شد و یك سال بعد از آن تاریخ، به عضویت فیفا درآمد. در سال ۱۹۶۹ نیز به كنفدراسیون فوتبال آسیا پیوست. سوریه فاقد لیگ حرفه ای فوتبال است و تیم ملی این كشور متشكل از بازیكنان آماتور است. این كشور دارای ۲۵ هزار بازیكن است كه در غالب ۱۲۰ باشگاه فوتبال فعالیت می كنند. الجیش و الوحده از باشگاه های مطرح سوریه هستند كه در مسابقات باشگاه های آسیا در سال ۲۰۰۴ فراتر از حد انتظار ظاهر شدند. ریاست فدراسیون فوتبالشان بر عهده دكتر «احمد جابن» است. سوریه در آخرین رنكینگ فیفا در رتبه ۱۱۰ قرار گرفته در حالی كه جایگاه ۹۸ در دسامبر ۲۰۰۵ در اختیارشان بوده است.
● افتخاراتی قابل توجه در سطح جوانان
سوری ها به واقع، تنها باید به افتخارات خود در سطح جوانان ببالند. آنها در سال ۱۹۹۲ به رتبه سومی این سطح در رقابت های آسیایی دست یافتند و با صعود به مسابقات جهانی، به افتخار كسب رتبه پنجمی آن جام نائل شدند. دو سال بعد یعنی در ۱۹۹۴، عنوان قهرمانی آسیا را به چنگ آوردند تا این كه در سال ۲۰۰۵ در رقابت های جهانی جوانان كه در هلند برگزار می شد، باز هم خوش درخشیدند و با شكست ایتالیا و كسب تساوی برابر كانادا، جواز حضور در دور بعد را به دست آوردند و در این دور، با نتیجه قابل قبول صفر۱ مغلوب برزیل شدند.
● ناكام در راه جام جهانی
آنها در رقابت های مقدماتی دو جام جهانی اخیر، حضور بدی نداشتند اما در همان دور گروهی اول حذف شدند. در راه صعود به جام جهانی كره و ژاپن، به رغم برد فیلیپین و لائوس و تساوی دراماتیك ۳۳ برابر عمان در خاك خودی، عرصه را در نهایت به این تیم پرتجربه تر واگذار كردند. برای مسافر آلمان شدن در سال ۲۰۰۶ نیز، داستان كمابیش مشابه بود. آنجا كه با كسب ۴ امتیاز خارج از خانه و به همین تعداد در داخل خانه، زورشان به بحرینی كه ۱۴ امتیاز اندوخته بود، نرسید.
● ۴ دوره حضور در جام ملت ها و دیگر هیچ
حضور سوریه در معتبرترین رقابت های فوتبال قاره ای منحصر می شود در چهار دوره حضور كه جز حذف در همان گروه مقدماتی، دستاورد بیشتری نداشتند. سه حضورشان به طور پیاپی در سال های ۸۰، ۸۴ و ۸۸ به وقوع پیوست و پس از یك دوره وقفه، در آخرین حضور در رقابت های امارات سال ۹۶، به رغم عملكرد خوب، به سبب تفاضل گل پشت سر چین قرار گرفتند و راهی به دور بعد نیافتند. چهار سال بعد، بدشانسی مانع حضورشان در لبنان شد آنجا كه باز هم تفاضل گل حكم به برتری ایران و حذف آنها داد اما تلاششان برای حضور در جام ملت های آسیای ۲۰۰۴ چین كاملا ناكام بود چون در دو دیدار رفت و برگشت به امارات باختند و حتی از پس تركمنستان برنیامدند تا در گروه خود سوم شوند.
● نیمكت سوری ها
مربی اهل صربستان و مونته نگرو میلوسلاو رادینوویچ سابقه ای نسبتا طولانی در فوتبال سوریه داشت. وی حد فاصل سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ مربیگری دو تیم پایه ای زیر ۱۶ سال و زیر۱۸ سال این كشور را به عهده داشت و در مسابقات قهرمانی جوانان جهان سال ۲۰۰۵ در هلند مربی تیم زیر ۲۰ سال سوریه بود كه عملكرد خوبی را از خود به جا گذاشت و بلافاصله پس از آن بازی ها، رهبری تیم بزرگسالان را به او سپردند اما در فاصله بسیار كمی از دیدار با ایران، خبر رسید كه فدراسیون فوتبال سوریه قصد تمدید قرارداد این مربی ۶۲ ساله را ندارد. گویا اختلافات مالی باعث قطع همكاری رادینوویچ شده بود. هم اكنون فجر ابراهیم دستیار مربی صرب رهبری تیم ملی این كشور را عهده دار است.
● بازیكنانی غالبا گمنام
اغلب بازیكنان تیم ملی فوتبال سوریه در باشگاه های این كشور بازی می كنند و همین مسئله سبب گمنامی آنها شده است. تنها باید به دو مهاجم فوتبال سوریه فراس الخطیب و راجا رافه اشاره كرد كه هر دو در تیم الكویت كویت حضور دارند. از دیگر بازیكنان مطرح آنها، می توان از محمد زنو نام برد كه در تیم الجیش كشورش بازی می كند و در جام باشگاه های آسیا، چهار گل حیاتی را برایشان به ثمر رسانده است. زوج او در الجیش ماجدالحاج عضو موثری در تیم جوانان سوریه بود و در رقابت های ۲۰۰۵ هلند، گل حیرت انگیزی را وارد دروازه كانادا كرد.
● دیدارهای تداركاتی
سوریه عملكردی ناامیدكننده در این دیدارها ظرف مدت كوتاه اخیر داشته است. آنها هنگامی كه رهبری شان هنوز برعهده رادینوویچ بود در دو بازی كه در دمشق برگزار شد دو باخت متوالی ۱۳ و ۱۲ به عراق داشتند و در امان، پایتخت اردن با نتیجه قاطع صفر۳ مغلوب تیم ملی این كشور شدند. اما با رهبری فجر ابراهیم لیبی را در خاك خود با دو گل عاطف الجنیات و ماهر سعید ۲۱ شكست دادند.
● سه امتیاز از دو بازی قبلی
سوریه پیش از آنكه رودرروی تیم ملی كشورمان به عنوان سومین بازی مرحله مقدماتی جام ملت های آسیا قرار بگیرد، از دو دیدار پیشین خود، یك پیروزی و یك شكست را در كارنامه خود ثبت كرده است. آنها ابتدا با ۴ گل، تایوان را در این كشور شكست داده اند كه زیاد جابو ۲ گل، جهاد الحسین و فراس الخطیب گل هایشان را به ثمر رسانده اند و در دیدار دوم كه در ورزشگاه الحمدانیه میزبان كره ای ها بوده اند، با حساب دو بر یك شكست را پذیرا شده اند كه تك گلشان را فراس الخطیب به ثمر رسانده است.
● آمارها تماما به نفع ما
تیم ملی فوتبال كشورمان تا به حال، ۱۸ بار در برابر سوریه به میدان رفته كه نگاهی به نتایج این دیدارها، امیدواری ما را برای كسب سه امتیاز بازی روز چهارشنبه، حتی با این تیم ناهماهنگ و پرانتقاد، به اوج می رساند. ما تا به اكنون تنها یك بار مقابل سوری ها زانو زده ایم و از ۱۷ دیدار دیگر، ۱۰ پیروزی و ۷ تساوی كسب كرده ایم. پس امیر قلعه نویی می تواند از حالا، اولین پیروزی در بازی های رسمی را به عنوان سرمربی تیم ملی به حساب خود بگذارد.

علی محسنی

منبع : روزنامه شرق