سرباز آبی - Soldier Blue

سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ایوکو - امباسی
کارگردان : رالف نلسن
فیلمنامه‌نویس : جان گی، برمبنای رمانی نوشته تیودور و. اولسن.
فیلمبردار : رابرت هاوزر
آهنگساز(موسیقی متن) : روی باد
هنرپیشگان : کندیس برگن، پیتر استراس، دانلد پلیزنس، باب کاراوی، خورخه ریورو و جان آندرسن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۴ دقیقه.


وقتی گروهی از سواره‌نظام آمریکا، مورد حمله سرخ‌پوستان قبیله شاین قرار می‌گیرند، تنها دو تن زنده می‌مانند: سربازی جوان و بی‌تجربه به‌نام «هونوس گانت» (استراس) و «کرستا لی» (برگن)، زن جوانی که دوبار تاکنون سعی کرده خود را به نامزدش، «ستوان مک‌نر» (کاراوی) برساند. «هونوس» از عقیده «کرستا» درباره وحشی‌گری سرخ‌پوستان متعجب می‌شود. «کرستا» که در سفر قبلی‌اش به اسارت سرخ‌پوستان درآمده، با «گرگ خالدار» (ریوِرو) ازدواج کرده - البته وقتی او فهمیده «کرستا» نزدش خوشحال نیست، آزادش می‌کند - معتقد است سرخ‌پوستان به مراتب از سفیدپوستان بهتراند و این که تنها به خاطر پول «ستوان مک‌نر» می‌خواهد با او ازدواج کند، «هونوس» به راهنمائی «کرستا» و هم‌راه او پیاده به طرف پایگاه‌ ارتش به راه می‌افتد. اما در بین راه، «هونوس» با یک قاچاقچی اسلحه به نام «کامبر» (پلیزنس) درگیر و مجروح می‌شود. ان دو در غاری پناه می‌گیرند و «کرستا» زخمش را پانسمان می‌کند. در این جا هر دو متوجه می‌شوند که به هم علاقه دارند. «کرستا» برای آوردن کمک به پایگاه ارتش می‌رود و در می‌یابد که «ستوان مک‌نر» و گروهانش آماده حمله غافل‌گیرانه‌ای به شاین‌ها هستند. «کرستا» عصبانی از این که «سرهنگ آیورسن» هیچ اهمیتی به نجات «هونوس» نمی‌دهد، به سمت شاین‌ها می‌رود تا آنان را از خطر باخبر کند. در این بین «هونوس» خود را به پایگاه می‌رساند اما به او اجازه نمی‌دهند تا به دنبال «کرستا» برود. با حمله نیروهای ارتش و نابود کردن دهکده، کوشش‌های «کرستا» برای برقراری صلح بی‌نتیجه می‌ماند. «هونوس» منزجر از دیدن صحنه‌های وحشیانه هتک حرمت، اعتراض می‌کند و دستگیر می‌شود. و در حالی که دست بسته او را می‌برند، «کرستا» محبتش را به او ابراز می‌کند.
* تلاشی ناموفق برای نمایش مظلومیت سرخ‌پوستان با استفاده از تمامی کلیشه‌ها و قراردادهای مرسوم و تکراری برای نمایش عمق این مظلومیت. این جا صحنه‌های کشتار و هتک حرمت قوم مظلوم بیشتر به‌نظر تماشاگر اروتیک و هیجان‌انگیز می‌آید تا تأسف‌بار!