آیا بروس‌لی یک استاد واقعی بود؟

مرد واقعی رنسانس، بروس‌لی علاوه بر آنکه مبارزی نیرومند بود، هنرمند، شاعر، نویسنده و بازیگری توانا و بااستعداد نیز بود.
او در تکنیک‌های دست، دفاع شخصی و لگدهای کوتاه و بلند پا را به شیوه‌ای منحصر به فردی در هم آمیخت که در آن زمان به‌طور گسترده مورد انتقاد اکثر هنرمندان رزمی قدیمی و سنتی قرار گرفت.
امروزه بیشتر هنرمندان رزمی، به شیوه مشابهی آموزش می‌بینند. تفاوت در این است که بروس‌لی آن قدر بااستعداد بود که در ۳۵ سال پیش بسیار فراتر از زمان خود پیش برود. اگر این حرف را باور ندارید، صحنه شروع فیلم ”اژدها وارد می‌شود“ را ببینید که یک مبارزه آزاد واقعی است.
در زمان لی هیچ وسیله آموزشی وجود نداشت. او خودش مجبور به اختراع آنها بود. دستکش‌های متمرکز او و دستکش‌های مبارزه‌اش بسیار شبیه آنهائی است که امروزه در آموزش MMA استفاده می‌شود.
اگر شما بعضی از تکنیک‌ها را در کتاب‌ها یا فیلم‌هایش ببینید درخواهید یافت که شیوه او هنوز هم در رینگ و صحنه مبارزه به‌طور مؤثر قابل استفاده است.
اگر چه تکنیک‌های استفاده شده در فیلم‌هایش کمی نمایشی‌تر است، اما با این حال سرشار از خرد و دانش هنرهای رزمی است. او کار بیشتر حریفانش را با مبارزه و درگیری تمام می‌کرد. در فیلم ”راه اژدها“ او کار چک نوریس را با آسیب رساندن جدی به گردنش به پایان رساند. در فیلم ”بازی مرگ“ او کریم عبدل جبار را با یک ضربه مغلوب کرد و در فیلم ”رئیس بزرگ“ مبارزه نهائی را با یک حرکت به پایان رساند.
بروس‌لی همیشه فراتر از عصر و دوره خودش به‌نظر می‌آمد. قصد جسارت و توهین نیست، ولی به‌نظر می‌آید، تکنیک‌هائی که امروزه در جیت‌کان دو JKO استفاده می‌شود تأثیر بسیار زیادی از سایر هنرهای رزمی مانند: Fillipino، Kali، wing Tsun گرفته است. منظور این است که کمتر جیت کان دو کائی پیدا می‌شود در صورتی‌که مورد تهاجم قرار می‌گیرد از ضربه پا استفاده نماید. اما بروس یک پاکار بسیار حرفه‌ای بود.
بروس‌لی به همه ثابت کرد، این مهم نیست که شما چقدر آموزش دیده باشید، بلکه آنچه مهم است این است که چقدر زیرکانه آموزش دیده باشید. بسیاری از مردم حرف‌های جالبی در مورد وی نمی‌زنند، بعضی ادعا می‌کنند که هیکل بروس‌لی بیش از حد حنیف بود و ضعیف‌تر از آنکه بتواند در مقابل یک ضربه قوی مقاومت نماید.
عده‌ای دیگر می‌گویند با وجود آنکه آموزش‌های بروس‌لی استفاده از وزن‌های آزاد را نیز دربرداشت، اما او نمی‌توانست وزنه‌ای را به‌اندازه‌ای که قهرمانان امروز می‌توانند بلند کند. افراد دیگری می‌گویند توانائی او واقعاً در رینگ به اثبات نرسیده است. بعضی دیگر که فیلم‌های او را دیده‌اند و مورد دقت و بررسی قرار داده‌اند اعتقاد بر آن است، بیشتر سمینارها دیدن فیلم‌های آموزشی یاد گرفته‌اند.
تکنیک‌هائی که در کتاب‌هایشان استفاده گردیده، بسیار الهام بخش‌تر از آنچه که تاکنون دیده شده است. کتاب‌های رزمی زیادی به چاپ می‌رسد، اما در هر کتاب یک یا دو تکنیک بدون استفاده وجود دارد. اما کتاب‌های بروس‌لی اصلاً اینگونه نیست هیچ تکنیک بی‌فایده و به درد نخور در آن پیدا نمی‌شود.
بروس‌لی برای اولین‌بار کهنه و نو را در نرخ‌های رزمی مدرن به هم‌متصل کرد. او به سادگی فقط می‌توانست بپذیرد که شاگرد یکی از آخرین استادان هنرهای رزمی یعنی استاد یپ‌من Yip man بوده و می‌توانست نماینده Wing Tsun Kung Fu در آمریکا باشد و تنها به کسب درآمد فکر کند. اما بروس‌لی روحی خستگی‌ناپذیر داشت. دیر یا زود او به ضعف اصلی Wing Tsun پی‌برد.
بعی‌ها با چند ضربه مشت به زمین نمی‌افتند. امروزه ما در پدیده‌های هنرهای رزمی مشاهده می‌کنیم، بعضی از مبارزان چندین ضربه به سرشان اصابت می‌کند ولی قادر هستند مبارزه را همچنان ادامه دهد.
بروس‌لی شیوه منحصربه‌فردی از مبارزه را خلق کرد، به چند مورد این شیوه که از نقاط قوت بسیاری برخوردار است، اشاره می‌نمائیم:
۱) او از ضربات پا به سر حریف به‌خوبی استفاده می‌کرد. اگر او (همان‌طور که عده‌ای ادعا می‌کنند) برای چنین ضربه‌هائی آموزش ندیده بود، از آنها استفاده نمی‌کرد. ضربات پاهای بالای وی می‌توانست بسیار مؤثر باشد، خصوصاً ضربات دورانی، ما نظاره‌گر صدها مبارزه بوده‌ایم و تا به حال ندیده‌ایم کسی ضربه‌‌ای به سرش بخورد و به زمین نیافتد. حتی مبارزه نیرومندی مثل دان فری Dan Frye نتوانست در مقابل ضربه دورانی که ژروم ‌لی بنر Jerome Le Banner به سر او نواخت، از خود مقاومت نشان دهد.
۲) بروس‌لی اولین کسی بود که از روش‌های آموزش بوکس و وسایل حفاظتی استفاده کرد.
۳) بروس‌لی پیش از آموزش، هر تکنیک و چگونگی اثر آن را به‌صورت جداگانه توضیح می‌داد و پیرامون آن صحبت می‌کرد. در حالی‌که قبل از آن در هنرهای رزمی اگر کسی سؤال می‌کرد از مدرسه اخراج می‌شد.
۴) بروس مشت‌ها و لگدها را در مقابل هدف‌های زنده یا در برابر یک مدل مهیب و شبیه‌سازی شده آموزش می‌داد. تنها صداهای ناشی از برخورد ضربه به هدف برای او کافی نبود. وی می‌خواست بداند که آیا ضربه‌اش مؤثر بوده یا خیر.
۵) وی اولین استاد هنرهای رزمی بود که بر اهمیت کار سیستم قلب و عروق تأکید می‌کرد. او واقعاً از دیدن اساتید بر مدعا که حتی قادر نبودند، در رینگ مقابل یک بوکسور دوام بیاورند، خسته شده بود.
بروس بهترین نوع تمرین را استقامت و بهبود سیستم قلب و عروق را دویدن می‌دانست.
۶) اکثر هنرهای رزمی در آموزش‌های خود اشتباهات معمولی را دارند. بعضی از آنها هنرجویان را در مقابل حملات حریفان به شیوه‌ای رباط مانند آموزش می‌دهند به‌طوری که هیچ حریفی این چنین حمله نمی‌کند. مطمئن باشید، اکثر مهاجمان با ضربات مشت ضعیف یا با استفاده از حرکات رزمی باستانی به شما حمله نخواهد کرد.
در حالی که بروس شاگردانش را در مقابل ضربات تهاجمی به شیوه‌ای مدرن آموزش می‌داد.
بروس‌لی کمک زیادی به گسترش و شناساندن هنرهای رزمی به جهان کرد. او همیشه در قلب کسانی‌که در هنرهای رزمی فعالیت دارند جا دارد. بروس‌لی از سوی بسیاری از رزمی‌کاران به‌عنوان بزرگترین هنرمند رزمی قرن ۲۰ شناخته می‌شود.

منبع : ماهنامه دنیای کاراته