عبدالسلام بن صالح بن سلیمان بن ایوب ابوالصلت هروی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۱۶۰ -۲۳۶) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: محدث شیعی
اهل خراسان و محب خاندان حضرت رسالت (ص) بود. ابوالصلت به روایتی در مدینه زاده شد. در نیشابور اقامت گزید. در طلب علم به نقاط مختلفی ، چون عراق ، حجاز ، یمن ، سفر کرد ، و از کسانی چون حمادبن زید ، شریک ، ابن عُنیبه ، مالک ، فضیل‌بن عیاض ، و عبدالله بن مبارک استماع حدیث کرد.وی چندی در بغداد به روایت حدیث پرداخت و مدتی نیز محضر امام رضا(ع) را درک کرد و خادم آن حضرت بود و از آن حضرت روایت کرد. چنان‌که در نیشابور در خدمت آن حضرت حاضر بود و در سرخس نیز به دیدار وی شتافت. او زاهدی متعبد بود آن‌گونه که مأمون را به شگفتی واداشت. ابوصلت متکلمی چیره‌دست بود و در مناظرات با جهمیه و مرجئه و قدریه در حضور مأمون توانمندی خود را به ثبوت رسانید و همواره در مناظره پیروز می‌شد. فرزندش محمد و ابن ابی خیثمه و عبدالله‌بن احمدبن حنبل از شاگردان وی بود. ابن‌ ماوجه قزوینی در "صحیح" خود از وی روایت کرده است. هم‌اکنون آرامگاهی منسوب به وی با نام خواجه اباصلت در سمت شرقی شهر مشهد وجود دارد. در قم و سمنان نیز مزارهای منسوب به وی هست. عده‌ای او را جزء علماء عامه دانسته‌اند و در مقابل ، گروهی دیگر او را رافضی و شیعهٔ غالی شمرده‌اند. وی کتابی در باب وفات امام رضا (ع) به‌نام "وفات‌الرضا" تألیف کرده است ، که نجاشی از آن نام می‌برد و ابن بابویه از آن در "عیون‌اخبار‌الرضا" استفاده کرده است.

منبع : مطالب ارسالی