موجوداتی شبیه به انسان

غزه صحنه یك جنگ نابرابر است و كمی آنطرف تر سران ۸ كشور اقتصادی جهان به عنوان قدرت های برتر اقتصادی، جی هشت دورمیزها شراب می نوشند تا بشر را فراموش كنند و انگار نه انگار كه اتفاقی افتاده. دبیركل سازمان ملل متحد- صاحب عنوان گوشتكوب جهان- خواستار آتش بس می شود انگار نه جنگی در كار بوده و نه تهاجمی و تجاوزی. حالا پاسخ این سران ۸ كشور اقتصادی جهان به پرسش در لبنان چه می گذرد، جالب است؛
بوش كه غذای سگش دیرشده و باید جلسه سران ۸ را ترك كند تا به سگ عزیزش برسد، بلر هم كه حتماً به عنوان مشاور باید بوش را همراهی كند. سركار علیه مركل هم صددرصد درحال تجدید آرایش و رد و بدل كردن SMS با یك خانم دیگر است، آخر می گویند او ید طولایی در ]...[ دارد.
ژاك شیراك كه بچه ناف تمدن صلح طلب است می گوید: تو رو خدا خویشتن داری كنید، اصلا خوب نیست، آبروریزی نكنید، مگه نمی بینید ما جلسه داریم. پوتین هم كه به عنوان مهمان و دل خوش كنك وارد این جمع شده است با اشاره به اینكه اگر لبنان نیروگاه اتمی بخواهد، خودمان پایه ایم می گوید: قضیه از آزاد كردن دو اسیر كمی جدی تر است! همین كه این جمله را می گوید، كویزومی ژاپنی چشم های بادامی اش را نازك تر می كند و می گوید من كه چیزی نمی بینم، گرچه اصلا به ما چه، ببین فی اسلحه چنده، براشون بفرستیم. استفان هارپر كانادایی هم دراین لحظه درحال صحبت با خانواده می باشد و آنتن نمی دهد. اصولا كانادایی ها از همین جنس آدم ها هستند. شورای امنیت سازمان گوشتكوب بین الملل دوباره جلسه تشكیل می دهد. بوش كه غذای سگش تمام شده ضمن قرار و مدار با كاندولی در یك تماس ماورایی «وتو» می كند، همه چیز را انسانیت، آزادی، عدالت و از همه مهمتر حقوق بشر غیرآمریكایی را. بلر هم همین طور با این تفاوت كه او حقوق بشر انگلیسی را وتو می كند. و غزه همچنان در جنگ است و بچه های لبنان یاد روزهای آتش و خون ایران افتاده اند، آنجا كه سیم خاردار هم به ما نمی فروختند، آنجا كه شبانه با دست خالی زین الدین ها را به شناسایی می فرستادیم با وجعلنایی كه ورد زبانشان بود، آنجا كه رهبرمان تنها بود و بعد از ۸ سال جام زهری را سركشید كه سالها قبل تاوان این علمداری دنیای اسلام را داده بود، او رهبر شده بود و این بزرگترین امتحان الهی برای او و امت رسول الله بود در عصر ماشین و ارتباطات. راستی شیرین عبادی هم صلح و جهان بدون جنگ را از یاد برده و ما هم ایرانی بودن او را كه البته جایزه اش هم دلخوشی آنهایی باشد كه ایرانی را با او معرفی می كنند. اینجا فقط دلم تنگ مردمانی است كه عربند و عجم نیستند كه ما تنها قوم عجم روی كره خاكی بودیم و تنها ماندیم، ولی آنها عربند و دنیای عرب هم كوچك نیست ولی چه كوچك است دلهای امیران و پادشاهان و سردمداران كشورهای عرب كه حمایت از لبنان را بر زبان هم نمی تواند بیاورد، این دلهای كوچك مرده را چگونه توان پاسخ به چشم های روشن و امیدوار بچه های لبنان است؟ كه آنها مرد میدان های مبارزه اند و خوب درسشان را پس می دهند، مگر نه اینكه سیدحسن گفته بود، هرچه داریم از رهبر انقلاب اسلامی ایران داریم، امروز پیداست كه هرچه در لبنان می گذرد، یادآور سال های عزت و غرور مردان مرد ایرانی در كارزار ۸ساله ایران و جهان بود. باور كنید برای ما صحنه آماده است، نسلی كه طعم شیرین جنگ را نچشید، آماده باش است، امروز روز اعزام است؛ پوتین هایت را واكس بزن و بند حمایلت را محكم كن، كربلای دیگری درهمین نزدیكی است، مارش ای لشكر صاحب زمان را بشنو و آماده باش...

منبع : روزنامه کیهان