نگاه مجله رولینگ استون به فیلم ۳۰۰

● فیلمی خشن و مغایر با تاریخ
۳۰۰ براساس کتاب تصویری فرانک میلر و درباره چنگ ایران و اسپارت در سال ۴۸۰ ق.م ساخته شده است که در آن اسپارت ها با ارتش ۲۵۰ هزار نفری ایران در ترموپیل نبرد می کنند.
توصیه می کنیم که قبل از دیدن این فیلم خودتان را آماده دیدن جلوه های گرافیکی فراوان این فیلم کنید. کسانی که فیلم Sin City به کارگردانی رابرت رودریگز براساس کتابی از میلر را دیده اند می دانند ما چه می گوئیم.
بسیار پیش می آید که یک اثر آنچنان بیننده را مجذوب خودش می کند که او نفسش را در سینه حبس می کند و هیچ کاری را مهم تر از دنبال کردن اثر نمی یابد زاک اسنایدر که با بازسازی فیلم Dawn of the Dead نتوانسته بود به سود برسد گویا اینبار نیز باید منتظر همان سرنوشت باشد.
نیزه ها، شمشیر ها و سایر آلات جنگ شکل و شمایل ترسناک و عجیبشان و خون هایی که به سبک فیلم های کارتونی به اطراف پخش می شوند باعث می شوند که باور کنیم که جنگجو ها می توانند با صندل بجنگند. افرادی که مانند گلادیاتور ها لباس پوشیده اند و شکل و شمایل همجنس باز ها را دارند. گویا سربازان شهر یونانی اسپارت هرلحظه آماده جنگ و پاره پاره کردن بدن دشمنان هستند.
عضلانی ترین فرد داستان لئونیداس است. پادشاه یونان و فردی که به همجنس گرایان و ترسو ها رحم نمی کند. دومینیک وست در نقش سیاستمداری است که سعی می کند لئونیداس را از نبرد با ایرانیان باز دارد.
ارتش ایرانیان شامل کرگردن ها، فیل ها و افراد نقابدار با نام جاویدان راهی جز مقابله برای لئونیداس باقی نمی گذارد. او ۳۰۰ نفر از شجاع ترین محافظانش را انتخاب کرد تا به جنگ ارتش ایران بروند. با این ترفند که ایرانیان را در یک گذرگاه باریک کوهستانی به دام بیاندازند.
۳۰۰ از نظر بصری فیلمی جالب توجه است اما از نظر تاریخی هرگز. تصویری که فیلم از خشایار پادشاه ایران ارائه می رهد بسیار مضحک است. او خود را خدا می داند اما به سادگی فریب حیله لئونیداس را می خورد. در این میان ملکه گورگو با تن دادن به تمایلات جنسی سادیستی / مازوخیستی ترون به او فشار می آورد که مجلس را برای کمک به همسرش برانگیزد.
باقی فیلم سراسر نبرد است و علاقه مندان جنگ و خونریزی را به شدت راضی می کند و از این طریق سعی می کند که بیننده دیالوگ های اغراق شده و فقدان شخصیت پردازی فیلم را به دست فراموشی بسپارد.

منبع : دو هفته نامه فریاد