کودکمان را آماده کنیم

● آیا كودك برای تنها ماندن در خانه آمادگی دارد؟
برای تنها گذاشتن كودك در خانه، سن به خصوصی را نمی توان تعیین كرد. با این وجود، اگر كودك دارای چند نشانه زیر است، می توان او را به طور آزمایشی برای مدتی كوتاه درخانه تنها گذاشت:
۱) كودك، خودش باید تمایلی برای تنها ماندن در خانه داشته باشد
۲) كودكانی كه زود می ترسند و تنهایی را دوست ندارند، هنوز برای این كار آمادگی ندارند.
۳) كودك باید نشانه ای از حس مسوولیت پذیری، آگاهی از نیازهای دیگران و قدرت تصمیم گیری مستقلانه در وجودش داشته باشد تا بتواند مدتی را در تنهایی بگذراند.
۴) كودكانی كه قادرند سر وقت به مدرسه بروند، مشكلات خودشان را حل كنند، تكالیف مدرسه شان را انجام دهند، تا حد زیادی با وظایف خود در خانه آشنا هستند و بتوانند به والدینشان بگویند كه چه موقع از خانه خارج می شوند و چه هنگام برمی گردند، می توانند از خودشان مراقبت كنند(بیشتر این توانایی ها در كودكان ۱۰ تا ۱۲ ساله به تدریج رشد می كند).
۵) كودك باید بتواند درباره خواسته ها و نیازهایش راحت با والدین خود صحبت كند. اگر تصور می كنید كه فرزندتان بنا به میلش درباره این خواسته ها با شما حرف می زند می تواند از خودش مراقبت كند. با وجود این، شما باید چند عامل بسیار مهم دیگر را همواره مد نظر داشته باشید:
▪ وجود همسایه ای مطمئن و هوشیار
▪ در دسترس بودن پدر و مادر و یا یكی از بستگان نزدیك
▪ مدت زمان تنهایی كودك در خانه.
ـ نكته: چنانچه دوست و یا همسایه مطمئن در نزدیكی شما زندگی نمی كند، بهتر است حتی اگر فرزندتان برای تنها ماندن در خانه آمادگی دارد، او را تنها نگذارید
▪ كودكمان را آماده كنیم:
اگر تصمیم گرفتید كه فرزندتان را برای مراقبت از خود آموزش دهید، باید از دادن راهنمایی و اطلاعات اولیه آغاز كنید. فرزندتان را به تدریج در بحث ها و تصمیم گیری هایی كه به او نیز مربوط می شود، شركت دهید.
اگر كودكان دلایل قوانین و مقررات مختلف وضع شده از سوی شما را درك نمایند و برای بهتر شدن آن ها پیشنهادهایی بدهند احتمال بیشتری دارد كه از آن ها تبعیت كنند. به هر روی كودكانی كه مدتی در خانه تنها می مانند باید بدانند در موقعیت های زیر چه كارهایی باید انجام بدهند:
۱) اگر در خانه به رویشان بسته شد.
۲) ترسیدند، حوصله شان سر رفت و یا نتوانستند خودشان را سرگرم كنند.
۳) بحث و بگو مگو با خواهر و برادرهایشان درباره قوانین خانه و تماس گرفتن با فرد بزرگسال مسوول
۴) ترك كردن خانه و یا ملاقات با دوستان در منزل و یا حیاط
۵) پختن غذا و یا استفاده از وسایل آشپزخانه- گرم كردن ساندویچ ها و یا غذاهای آماده
۶) صحبت كردن با تلفن و یا غریبه ها به هنگام مراجعه افراد بزرگسال به در منزل مسوولیت ها و فعالیت های خاص: مراقبت از خواهر و برادر، استفاده از وسایل برقی، مهارت صحبت كردن با تلفن، داشتن فهرستی از شماره تلفن های ضروری مانند مركز اورژانس، پلیس و ... در صورت لزوم به اورژانس یا پلیس چه باید بگویند، درك كارهای درست از نادرست، مهارت های حفظ خود مانند پرهیز از پریدن از بلندی و یا آتش و ...، قفل كردن و یا باز نمودن قفل درها و پنجره ها، اگر غریبه ای در منزل دیدند چه باید بكنند، چنان چه بوی سوختگی و یا گاز آمد، چه كار كند، در صورت توفان و یا رعد و برق و قطع برق چه كار باید بكند و شیوه استفاده از كمك های اولیه.
▪ چند مانور تمرینی انجام بدهید:
اكنون اگر قصد دارید كودكتان را برای نخستین بار در خانه تنها بگذارید، ابتدا بهتر است مدت زمان آن كوتاه باشد و شما نیز راه دوری نروید. پس از این كه با فرزندتان درباره احساس تنها ماندنش صحبت كردید و او نیز مشكلی حس نكرد، هر بار كه قصد دارید او را تنها بگذارید، دستورات لازم را به او گوشزد كنید و از او بخواهید حتماً از آن ها تبعیت كنید.
تمرین را ادامه دهید گاه كودكان از تنها بودن می ترسند و ترسشان را ابراز نمی كنند و گاه از نداشتن مهارت های حفظ خود و یا عدم لذت از تنهایی چیزی نمی گویند بنابراین بهتر است او را تنها نگذارید و بیشتر در راهنمایی اش كوشا باشید.

مهری موسی وند

منبع : روزنامه جوان