دوشنبه, ۲۲ بهمن, ۱۴۰۳ / 10 February, 2025
مجله ویستا


پرنسس دیانا ملکه قلب های اندوهگین و بیماران لاعلاج


پرنسس دیانا ملکه قلب های اندوهگین و بیماران لاعلاج
دیانا پرنسس ولز یا لیدی دیانافرانس اسپنسر در اول جولای سال ۱۹۶۱ در پارك هاوس، نزدیك ساندرینگهام ، نورفولك به دنیا آمد.او كوچكترین دختر ویكنت جان ادوارد اسپنسر و ویكنتس فرانسز اسپنسر بود. پدرش ارل اسپنسر هشتم ازسال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲ از ملازمان جرج ششم و ازسال ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴ ملازم ملكه الیزابت بود. والدین دیانا كه درسال ۱۹۵۴ ازدواج كرده بودند، درسال ۱۹۶۷ به طور موقت جدا و در سال ۱۹۶۹ رسماً از هم جدا شدند. لیدی دیانا، همراه دو خواهر بزرگترش سارا (متولد ۱۹۵۵) ، جین (متولد ۱۹۵۷ ) و برادر كوچك دیانا (متولد ۱۹۶۴) تا زمان فوت پدر بزرگشان ارل اسپنسر هفتم با پدر در پارك هاوس ساندرینگهام ، زندگی خود را ادامه دادند.در سال ۱۹۷۵ خانواده اقامتگاه اسپنسر در آلتورپ (خانه ای قدیمی كه درسال ۱۵۰۸ بنا شده است) در نورتهمتون شایر میدلند نقل مكان كردند.لیدی دیانا ابتدا به مدرسه مقدماتی در نورفولك و سپس به مدرسه شبانه روزی در كنت رفت در دوره دبستان او نشان داد استعداد ویژه ای در موسیقی (به عنوان یك پیانیست خبره) رقص و علوم دارد و توانست جایزه ویژه افرادی را كه به مدرسه و همكلاسان خود كمك می كنند دریافت كند.
وی سال ۱۹۷۷ مدرسه شبانه روزی را ترك و به مدرسه تكمیلی دختران در مؤسسه آلپین ویدمانته رافمونت سوئیس رفت و سال بعد پس از خاتمه ترم عید پاك این مدرسه را ترك كرد. سال بعد او به آپارتمانی دركول هرن لندن نقل مكان كرد. در اینجا اومدتی به عنوان پرستار از كودك یك زوج آمریكایی نگهداری كرد و سپس به عنوان مربی و آموزگار مهدكودك در مدرسه كودكان انگلیسی پیمیسكو به كار مشغول شد.
۵ ازدواج و خانواده
در ۲۴ فوریه ۱۹۸۱ رسماً اعلام شد كه لیدی دیانا با پرنس ولز ازدواج می كند. خانواده لیدی دیانا تا سال ۱۹۷۵ در ساندرینگهام زندگی می كردند و با خاندان سلطنتی انگلیس همسایه بودند و به خوبی یكدیگر را می شناختند. در نوامبر ۱۹۷۷ زمانی كه پرنس چارلز برای گذراندن تعطیلات آخر هفته به آلتورپ دعوت شد، لیدی دیانا و پرنس چارلز مجدداً یكدیگر را ملاقات كردند. در ۲۹ جولای سال ۱۹۸۱ مراسم ازدواج این دو در كلیسای جامع سنت پل برگزار شد. اهمیت، زیبایی و شكوه این مراسم به حدی بود كه شبكه تلویزیونی جهانی این مراسم را برای بیش از یك میلیارد نفر در دنیا پخش كرد. و صدها هزار نفر در كنار خیابان های بین كلیسا و قصر باكینگهام، محل برگزاری جشن عروسی ، صف كشیده بودند تا در این مراسم شركت كنند. پس از ۳۰۰ سال پرنسس دیانا اولین زنی بود كه با شاهزاده صاحب تاج وتخت یا به عبارتی ولیعهد انگلستان ازدواج می كرد (قبل از او لیدی آن هاید با پادشاه آینده و ولیعهد كشور ، جیمز دوم ازدواج كرده بود او از اجداد پرنسس دیانا بود) . زوج سلطنتی بخشی از سفر ماه عسل خود را در اقامتگاه خانوادگی در بردلند همپشایر گذرانده و سپس با كشتی سلطنتی سفری ۱۲ روزه به مصر كردند. با اقامتی كوتاه در بالمورال به سفر خود خاتمه دادند.پس از مراجعت از سفر، آنان به محل زندگی خود در خانه های گرو نزدیك تبتوری گلوستر شایر رفتند و در لندن هم یك آپارتمان مشترك نزدیك قصر كنزیگتون گرفتند. پرنسس دیانا صاحب دو پسر به نام های پرنس ویلیام آرتور فلیپ لوئیس (متولد ۲۱ ژوئن ۱۹۸۲ ) و پرنس هنری (هاری) چارلز آلبرت دیوید(متولد ۱۵ سپتامبر ۱۹۸۴) شد. او علاوه بر دو فرزندش ۱۷ فرزند خوانده نیز داشت.
در دسامبر ۱۹۹۲ اعلام شد كه پرنس و پرنسس ولز توافق كردند كه از هم جدا شوند و به این دلیل پرنسس دیانا محل زندگی وكار خودرا به قصر كنزیگتون برد و پرنس چارلز نیز دركاخ سنت جیمز اقامت كرد.
در نوامبر ۱۹۹۵ پرنسس در یك مصاحبه تلویزیونی شركت كرد و در آن از شوربختی خود در زندگی خصوصی وفشارهای نقش اجتماعیش سخن گفت. در نهایت این زوج سلطنتی در ۲۸ آگوست سال ۱۹۹۶ رسماً از هم جدا شدند، اما در نگهداری از فرزندانشان و قبول مسؤولیت آنان به همكاری با هم ادامه دادند. پرنسس دیانا به عنوان مادر پرنس ویلیام دومین وارث سلطنت، هنوز جزو خاندان سلطنتی محسوب می شد مقرر شد كه وی پرنس ولز باقی بماند.
نقش اجتماعی
پس از ازدواج ، پرنسس دیانا درگیر مسؤولیت های اداری خاندان سلطنتی شد. او همراه پرنس چارلز به كشورهای مختلف از جمله استرالیا، زلاندنو، ایتالیا ، مجدداً استرالیا (برای شركت در جشن دویست سالگی استرالیا) برزیل، هند ، كانادا، كامرون، اندونزی ، اسپانیا ، فرانسه ، پرتغال ، ژاپن (برای تاجگذاری امپراتور آكیهوتو) سفر كرد. وی برای اولین بار به تنهایی در سپتامبر ۱۹۸۲ به عنوان نماینده ملكه در مراسم خاكسپاری پرنسس گریس موناكو شركت كرد. با وجودعلاقه پرنسس به هنر وحمایت او از طراحان جوان انگلیسی و گروه ملی باله انگلیس، شهرت او به دلیل فعالیت های او در مؤسسات خیریه بود.
او در طول زندگیش از بیش از ۱۰۰ مدرسه خیریه پشتیبانی كرد وبرای كمك به بی خانمانان ، معلولین، و كودكان و افراد مبتلا به ایدز تلاش فراوانی كرد.پس از جدایی رسمی، او از بیشتر كارهای خود استعفا كرد و تنها به عنوان پشتیبان مؤسسه های خیریه بویژه افراد بی خانمان، مؤسسه حمایت از جذامیان، و مؤسسه ملی مبارزه با ایدز، رئیس بیمارستان كودكان و بیمارستان بزرگ ارومند استریت و بیمارستان سلطنتی مارسدن، حامی گروه باله ملی انگلیس به كار خود ادامه داد.درسال ۱۹۹۷ مراسمی برای فروش لباس هایی كه پرنسس در مراسم رسمی پوشیده بود، در لندن و نیویورك برگزار گردید و پرنسس دیانا نیز در این مراسم شركت نمود تا درآمد آن را صرف امور خیریه كند.جشن تولد سی و ششمین سال پرنسس، آخرین روزتولدش رادر اول جولای ۱۹۹۷و همزمان با جشن صدمین سال گالری تت برگزار گردید. آخرین كار رسمی او در انگلیس روز ۲۱ جولای انجام گرفت و او از بیمارستان فورویك پارك، ویژه كودكان آسیب دیده دیدن كرد.پرنسس دیانا به حمایت از مبتلایان به ایدز، جذام، و كسانی كه به دلیل انفجار مین های زمینی دچار نقص عضو شده بودند، شهرت داشت. او از بیان كردن مشكلات و مسائل این افراد واهمه ای نداشت و حمایت خودرا از كسانی كه جامعه محدودشان كرده بود، دریغ نمی كرد. در سال ۱۹۸۷ زمانی كه او در ملأ عام دست یك بیمار مبتلا به ایدز را در دست گرفت، مردم را شوكه كرد. وقتی كه او دست یك فرد جذامی را در دست گرفت یا صورت او را نوازش می كرد، نظر عموم را نسبت به این افراد تغییر داده و برای آنان شانس زندگی بهتری را به وجود می آورد. او به كسانی كه موفق به دیدارش می شدند آرامش می بخشید و الهام بخش كسانی بود كه كارهای او را تماشا می كردند. كارهای بشر دوستانه ، نقش مهمی در زندگی او داشت.بیشتر سفرهای خارج از كشور او برای رسیدگی به این امر مهم بود. او در سال ۱۹۹۲ در سفری به ایتالیا با مادر ترزا ملاقات كرد.از یكسال قبل از مرگ او یكی از مبارزان فعال جلوگیری از تولید واستفاده از مین های زمینی بود. او در ژانویه سال ۱۹۹۷ به عنوان بخشی از سفرهای مبارزاتی اش از آنگولا دیدن كرد. در ماه ژوئن در كنفرانس مین های زمینی در انجمن سلطنتی جغرافیای لندن سخنرانی كرد. پیرو این برنامه وی به واشنگتن دی سی سفر كرد تا ازمبارزات جمعیت صلیب سرخ آمریكا حمایت كند. در این سفر او در برونكس نیویورك با مادر ترزا دیدار كرد. در همین سال وی طی سفری به آفریقای جنوبی با نلسون ماندلا نیز ملاقات نمود.در آخرین كار او قبل از مرگ ، طی یك سفر ۳ روزه به بوسنی، از ۷ تا ۱۰ آگوست، از برنامه و پروژه مبارزه با مین های زمینی در تراونیك ، سارایوو و زنزیكا دیدن نمود.در سراسر زندگیش مردم علاقه زیادی به عكس های اونشان می دادند و گرفتن یك عكس از او می توانست گیرنده آن را صاحب صدها هزار دلار كند. به همین جهت عكاسان به طور دائم به دنبال لحظه ای بودند كه بتوانند با گرفتن عكس جدیدی از او ثروتمند شوند.در شب ۳۱ آگوست، زمانی كه دیانا به همراه دوستش دوی آل فاید، هتل و نیز پاریس را ترك می كرد، با تعداد زیادی از عكاسان موتور سوار مواجه شد.فرار از دست این عكاسان سبب بروز حادثه ای شد. در این تصادف رانندگی پرنسس دیانا، دوی آل فاید و راننده آن جان خودرا از دست دادند.وی طی مراسم باشكوهی به خاك سپرده شد به احترام همه كارهای خیر و عام المنفعه او، در روز خاكسپاری اش از نماینده مؤسسات خیریه كه پرنسس دیانا در طول زندگیش با وی همكاری داشت، دعوت شد تا در مراسم شركت كند و به همراه خانواده دیانا، دنبال تابوت او كه از كاخ سنت جیمز به كلیسای وست مینستر حمل می شد، حركت نماید.در ۲ نوامبر سال ،۲۰۰۲ رئیس جمهور سابق آفریقای جنوبی نلسون ماندلا اعلام كرد صندوق حمایت از كودكان نسلون ماندلا تصمیم دارد برای كمك به مبتلایان به ایدز آفریقای جنوبی و خانواده آنها وكمك به كودكانی كه براثر این بیماری والدین خود را از دست داده اند، به صندوق یادبود دیانا، پرنسس ولز بپیوندد. ماندلا در كنفرانس مطبوعاتی در لندن چنین گفت: مراقبت از افرادی كه در حال مرگ هستند و كمك به بازماندگان و داغداران این افراد و محرومان كاری بود كه پرنسس دیانا در همه عمر انجام داد. او ادامه داد: مردم احساس كردند كه اگر یك شاهزاده می تواند به بخش بیماران مبتلا به ایدز برود و با آنان هم كلام شود و دست آنان را در دست بگیرد. پس همه می توانند بدون هیچ نگرانی و افكار خرافی این كار را انجام دهند.
منبع: اینترنت
برگردان معصومه پیروزبخت
منبع : روزنامه ایران