تار

ساز زهی ایرانی ـ كه دارای ۵ سیم است و با زخمه نوازند ( و بر كاسه آن پوست بره تنك كشیده اند) سازی است كه ایرانیان آن را اختراع كرده اند و سه تار و ویلن را به پیروی تار ساخته اند. تار عبارت است از كاسه ای از چوب توت و بدنه و دسته تار از چوب فوفل و گردوی كهنه و پوست بره تودلی كه بر روی كاسه می كشند و روی دسته را با استخوان پای شتر می بندند و خرك روی كاسه را از شاخ گوزن می گذارند و سپس شش سیم، سه تای آن زرد و سه تا سفید، از خرك تا دسته می كشند و از روده گوسفند بیست و پنج پرده به آن می بندند و با مضراب می نوازند.
در مورد سابقه تاریخی تار آنچه مسلم است، تا دوره صفویه سازی بنام و شكل تار امروزی نداشته ایم زیرا در نقاشی های آن دوره هم اثری از آن دیده نشد در صورتی كه در مجلس بزم تالار چهل ستون اصفهان كمانچه و عود و سنتور را می بینیم بعضی گویند تار همان بربط باستانی است كه بعدها عود نامیده شده است. در اینكه عود و بربط یكی است شكی نمی باشد ولی تار به تنبور بیشتر شباهت دارد. و در نقاشی های باستانی و مینیاتورها این موضوع كاملا هویدا است،

منبع : ایران اکتور