قلمرو ایلی و پیشینه تاریخی

استان كرمانشاه ایلات و عشایر متعددی را در خود جای داده است كه پیشینه تاریخی تقریباً یكسانی دارند، اما نوع و زمان استقرار آن‌ها متفاوت است. برای آشنایی بیشتر، پیشینه تاریخی ایل‌های مهم استان به طور مختصر آورده می‌شود.
ایل سنجابی : ایل سنجابی از مجموع تیره‌های مختلفی كه از سایر مناطق به این ناحیه مهاجرت كرده‌اند، تشكیل یافته است. همه این ایلات و طوایف اصل و منشأ یگانه ندارند، ولی ایل واحد و متحدی را تشكیل داده‌اند. خوانین سنجابی خود را از خاندان دیالمه فارس و منسوب به آن‌ها می‌دانند. پیش از تشكیل ایل سنجابی، طوایف آن جزء ابواب جمعی ایل زنگنه بودند كه عامل مذهب وحدت این افراد را فراهم ساخته بود. سنجابیان در سال 1825 میلادی (1204 شمسی) ایل و طایفه مستقلی شده‌اند. در هنگام عقد قرارداد و تحدید حدود بین ایران و عثمانی (1914 میلادی = 1293 شمسی) مرزداری ایران در آن نواحی به عهده ایل سنجابی بود. در آغاز سلطنت پهلوی اول از قدرت و نفوذ این ایل نیز همچون سایر ایلات ایران‌، كاسته شد.
ایل كلهر : ایل كلهر از ابتدای دوره سلطنت شاه طهماسب اول (1576-1524 میلادی)، تحت نظر حاكم سنقر و كرمانشاه قرار داشته‌اند. ایلخانان این ایل با دربار صفوی روابط نزدیكی داشته‌اند.
ایل گوران : گوران به معنای محل اجتماع لشگر و نیز نام سرزمینی است. نتایج پژوهش‌های معاصر نشان می‌دهد كه در میان اكراد یك قوم ایرانی دیگری هم وجود دارد كه به گوران - زازا معروف است. ایل گوران از ایل‌‌های با سابقه و قدیمی می‌باشد و پیوسته در طول تاریخ مورد توجه حكومت‌‌های مركزی و محلی ایران بوده است.