چه‌ سخت‌ است‌ پدر و مادری‌ کردن‌

بسیاری‌ از آنچه‌ را كه‌ برای‌ تربیت‌ فرزندانمان‌ انجام‌ می‌دهیم‌ از پدر و مادر خود یاد گرفته‌ایم‌. آیا بعضی‌ اوقات‌ متوجه‌ شده‌اید آنچه‌ را كه‌ به‌ فرزندانتان‌ می‌گویید، بعضا در گذشته‌ از پدر و مادر خود شنیده‌ بودید. مثل‌: مواظب‌ باش‌، كار دست‌ خودت‌ می‌دهی‌! حرف‌ نزن‌، در موقع‌ غذا خوردن‌ كسی‌ حرف‌ نمی‌زند و... واقعیت‌ این‌ است‌ كه‌ ما فرزندانمان‌ را همان‌ طوری‌ تربیت‌ می‌كنیم‌ كه‌ خود تربیت‌ شده‌ایم‌. نظم‌ و انضباط‌ را طوری‌ یاد می‌دهیم‌ كه‌ خود یاد گرفته‌ایم‌. بسیاری‌ از روش‌هایی‌ كه‌ از والدین‌ خود یاد گرفته‌ایم‌ مفید و موثرند. اما بعضی‌ از آنها نیز بی‌فایده‌اند. بنابراین‌ لازم‌ است‌ روش‌های‌ درست‌ را انتخاب‌ و اجرا كنیم‌، روش‌هایی‌ را كه‌ بهتر بوده‌ و تاؤیر بیشتری‌ به‌ جای‌ می‌گذارند. كار دیگری‌ كه‌ می‌كنیم‌ استفاده‌ از روش‌هایی‌ است‌ كه‌ از سایر والدین‌ یاد گرفته‌ایم‌. از گفت‌وگو با دوستانمان‌ كه‌ خود بچه‌بزرگ‌ كرده‌اند چیزهایی‌ فرا می‌گیریم‌ و از تجربیات‌ آنها باخبر می‌شویم‌. آنها هم‌ از تجربیات‌ ما استفاده‌ می‌كنند، روش‌های‌ موثر را با هم‌ در میان‌ می‌گذاریم‌. از سوی‌ دیگر از سعی‌ و خطای‌ خود نیز چیز یاد می‌گیریم‌.
بیشتر رفتارهای‌ ما با فرزندانمان‌ بر اساس‌ حدس‌ و گمان‌ است‌، یعنی‌ همان‌ لحظه‌ فكر می‌كنیم‌ بهترین‌ كار است‌، این‌ روش‌ بعضی‌ اوقات‌ موثر است‌، گاهی‌ نیز هیچ‌ اثری‌ ندارد. برای‌ همه‌ همین‌ اتفاق‌ رخ‌ می‌دهد. بزرگ‌ كردن‌ اولین‌ فرزند برای‌ بسیاری‌ از والدین‌ جوان‌ مثل‌ آزمایش‌ كردن‌ است‌. از زمانی‌ كه‌ نوزاد خود را از بیمارستان‌ به‌ منزل‌ می‌آورید سعی‌ و خطا شروع‌ می‌شود. اینكه‌ از آموزش‌های‌ والدین‌ یا دوستان‌ خود در تربیت‌ استفاده‌ كنیم‌ یا از راه‌ سعی‌ و خطا به‌ نتیجه‌ برسیم‌، همه‌ خوب‌ و عادی‌ است‌. اما چه‌ بهتر است‌ به‌ همه‌ اینها برای‌ پدر و مادر شدن‌ بهتر آموزش‌ و یادگیری‌ مستقیم‌ را نیز اضافه‌ كنیم‌. زیرا فقط‌ دوست‌ داشتن‌ كودكان‌ همیشه‌ كارساز نیست‌.
بسیاری‌ از والدین‌ بر این‌ باور غلط‌ هستند كه‌ می‌توانند با تقدیم‌ عشق‌ و علاقه‌ بی‌اندازه‌ خود به‌ فرزندان‌ كج‌ رفتاری‌ آنها را كاهش‌ دهند و فرزندان‌ شایسته‌یی‌ تربیت‌ كنند. عشق‌ و محبت‌ و گرمی‌ برای‌ پرورش‌ كودكان‌ بسیار لازم‌ و اساسی‌ است‌ اما گاهی‌ نیز لازم‌ است‌ تصور كنید: عمل‌ جراحی‌ می‌شوید و پزشك‌ در گوش‌تان‌ بگوید: من‌ یك‌ جراح‌ نیستم‌ من‌ اصلا پزشك‌ نیستم‌ اما اصلا نگران‌ نباشید من‌ دوستان‌ بسیاری‌ دارم‌ كه‌ آنها پزشك‌ بودند درباره‌ جراحی‌ سوال‌های‌ زیادی‌ از آنها كرده‌ام‌ آسوده‌ باشید. آیا به‌ این‌ شخص اجازه‌ می‌دهید چاقوی‌ جراحی‌ را روی‌ بدن‌ شما بگذارد. والدین‌ نیز مانند تمام‌ متخصصان‌ به‌ آموزش‌ نیاز دارند. كودكان‌ همان‌ قدر كه‌ به‌ عشق‌ و محبت‌ والدین‌ نیاز دارند به‌ پدر و مادری‌ كه‌ بخوبی‌ آموزش‌ دیده‌اند نیازمندند. آموزش‌ در ما حس‌ اعتماد به‌ نفس‌ به‌ وجود می‌آورد. هر قدر این‌ حس‌ در اولیا بیشتر شود فرزندان‌ بیشتر از گذشته‌ به‌ آنها احترام‌ می‌گذارند. بسیاری‌ از والدین‌ اعتماد به‌ نفس‌ كافی‌ ندارند، از اصلاح‌ یا تنبیه‌ فرزندانشان‌ هراس‌ دارند. بعضی‌ از آنها می‌ترسند كه‌ فرزندانشان‌ دیگر آنها را دوست‌ نداشته‌ باشند. بعضی‌ از این‌ واهمه‌ دارند كه‌ نكند از نظر عاطفی‌ به‌ فرزندان‌ خود آسیب‌ برسانند. به‌ همین‌ لحاظ‌ جلوی‌ بدرفتاری‌ آنها را نمی‌گیرند.

مریم‌ صالح‌پور

منبع : روزنامه اعتماد