امروز ما ”زاپاتا“ هستیم

● ایران - مکزیک
امروز از ساعت ۱۹ و ۳۰ دقیقه به وقت تهران در ورزشگاه فرانکن اشتادیون شهر نورنبرگ، تیم‌های ملی فوتبال ایران و مکزیک، اولین بازی خود در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان که در واقع نخستین دیدار گروه چهارم این رقابت‌ها محسوب می‌شود را برگزار می‌کنند. آنچه قبل از شروع بازی‌های این گروه در اذهان بدیهی به‌نظر می‌رسد آنکه، با توجه به وضعیت آنگولا و احتمال پیروزی ۳ تیم دیگر گروه مقابل حریف آفریقائی، برنده بازی ایران - مکزیک تیمی از راه صعود را طی کرده و می‌تواند با خیال آسوده‌تر به بازی با پرتغال و آنگولا بیندیشد.
البته هیچ بعید نیست آنگولا با گرفتن نتیجه‌ای غیرقابل پیش‌بینی مقابل پرتغال (مثلاً یک تساوی) تمام معادلات را برهم زده و تکلیف صعود به روز آخر کشیده شود.
در مورد دیدار امروز ایران - مکزیک باید گفت این مسابقه به تعبیری رویاروئی سیستم ۲-۵-۳ آمیخته با فرهنگ فوتبال آمریکای شمالی و سیستم ۱-۳-۲-۴ تازه جا افتاده در یک تیم آسیائی است. سانچس، سالسیدو، پینه‌دا، مارکز، اوسوریو، کاسترو، تورادو، تلسون، پاردو، بورگتی و فرانکو احتمالاً ترکیب اولیه مکزیکی را تشکیل می‌دهند. ”ریکاردو لاولپه“ به‌خوبی می‌داند که فشار روحی و روانی سنگینی بر بازیکنانش حاکم است و این امر مختص بازی‌های اول هر تیم در تورنمنت‌های بزرگ جهانی است. به همین سبب احتمال اتخاذ سیستم بازی سراسر هجومی خصوصاً در ۲۰ دقیقه اول مسابقه از سوی نوادگان زاپاتا کم نخواهد بود. در این سوی میدان، ملی‌پوشان کشورمان قرار دارند. ترکیب میرزاپور، کعبی، رضائی، گل‌محمدی، نصرتی، مهدوی‌کیا، نکونام، تیموریان، هاشمیان، کریمی و دائی مقرون به ذهن است اما هیچ بعید نیست معدنچی، کاظمیان و یا حتی بختیاری‌زاده جایگزین مصدومان تیم شوند.
اگر برانکو ایوانکوویچ بی‌جهت تیم را در لاک دفاعی فرو نبرد و احتیاط بیش از حد به خرج ندهد، می‌توان در مقاطعی از بازی دستور عقب‌نشینی به تیم حریف دیکته کرد.
تیم ملی ایران با داشتن بازیکنان بین‌المللی توانائی گرفتن امتیاز از مکزیک را دارد و اگر چنین اتفاقی رخ دهد، نه تنها روحیه ملی‌پوشان به طرز عجیبی افزایش خواهد یافت بلکه شانس صعود به مرحله یک‌هشتم نهائی نیز برای تیم ملی ایران متبلور می‌شود. در مقابله با فوتبال سرعتی مکزیک، اتخاذ سیستم بارگیری نفر به نفر در واقع نوعی خودکشی است. اما بستن بازی حریف در زمین آنها و روی آوردن به بازی تخریبی، یک راهکار منطقی برای امتیاز گرفتن و چه‌بسا پیروزی مقابل مکزیک می‌باشد. البته قضیه به همین سادگی‌ها که ما می‌گوئیم نیست. خراب کردن سیستم بازی تیم‌های متکی به بازیکنان سرعتی که در ابتدا فوتبال فیزیکی را می‌طلبد، بازیکنانی قدرتی با توان تنفسی بالا نیاز دارد. در واقع اگر ایرانی‌ها قصد دارند ضمن شگفت‌‌آفرینی به کسب امتیاز هم امیدوار شوند، چاره‌ای ندارند جز اینکه ۹۰ دقیقه از تمام توان مایه بگذارند. مسابقه امروز نقطه‌عطفی برای تیم‌ ملی ایران است؛ نتیجه این مسابقه در بازی‌های آینده ۲ تیم نقش به‌سزائی ایفاء می‌کند. بنابراین واجب است بیشترین دقت روی این بازی صورت گیرد. ضمناً ملی‌پوشان کشورمان باید متوجه باشند که مکزیک هنوز خود را در جام جهانی بازنیافته و با ترس و واهمه از بازی ناشناخته ایران مقابل آنها قرار می‌گیرد. مربیان و بازیکنان تیم حریف بارها عنوان داشته‌اند که ایران را رقیبی خطرناک دانسته و احتمال وقوع هر نتیجه‌ای در دیدار رو در رو را ممکن می‌دانند. همه این فاکتورها را که کنار هم بگذاریم، متوجه خواهیم شد فرصتی مناسب برای تیم ملی کشورمان فراهم شده تا نام خود را بر سر زبان‌ها بیندازد؛ البته به شرط آنکه خود را باور کرده و حریف را بیش از آنچه هست، برای خویش بزرگ نکند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی