بم ، استان کرمان

بم در قدیم یكی از پنج كوره ایالت فارس بود. ابن حوقل مؤلف كتاب صوره‌الارض در قرن چهارم هجری از بم به نام شهری كه از جیرفت بزرگ‌تر و هوایش از آن سالم‌تر و دارای نخلستان‌های زیاد بوده، یاد كرده است، نویسنده مذكور از سه مسجد بم به نام‌های مسجد خوارج و مسجد هزاران و مسجد قلعه نام برده و به تفصیل از پارچه‌های مرغوب و زیبایی كه در آنجا بافته می‌شد، ذكر كرده است. بنا به گفته مقدسی در كتاب احسن‌التقاسیم، باروی شهر بم چهار دروازه به نام‌های نرماشیر، كوسكان، آسبیكان و كورجین داشته است. طبق گفته وی بیشتر بازارهای بم در خارج شهر و تعدادی هم در داخل شهر قرار داشته است.
بم در مسیر جاده‌هایی كه جنوب شرقی ایران را با سیستان، افغانستان و بلوچستان مرتبط می‌كند قرار دارد. به همین جهت این شهر از دوره ساسانیان اهمیت نظامی و بازرگانی زیادی داشته است. این شهر در سال 1131 هـ.ق به تصرف محمود افغان درآمد، ولی به علت شورشی كه در قندهار روی داد آنجا را رها كرده عازم قندهار شد ولی بار دیگر در سال 1134 هـ.ق بر بم استیلا یافت و این وضع تا سال 1143 كه نادر اشرف افغان را شكست داد ادامه داشت. در همین شهر بود كه لطفعلی‌خان زند در سال 1209 هـ.ق توسط عمال آغامحمدخان قاجار دستگیر شد. خان قاجار به یادگار این موفقیت كله مناره‌ای از سرهای 600 تن از مخالفین خود در بم برافراشت. شهر و قلعه باستانی بم یكی از یادگارهای شگفت معماری فلات مركزی ایران است كه در جای خود به تفصیل مورد اشاره قرار خواهد گرفت.
بم امروزی، شهری در حال توسعه و رشد است.