عشق خداوندی

چشم بگشای، برخیز، به کنار پنجرهٔ قلب برو، دریچهٔ سینه را باز کن و طراوت و شادابی نسیم را استنشاق کن.
آغوش بگشای، فرصت بده پرنده‌های مهاجر خوشبختی و سعادت دگرباره به سرزمین اندیشه‌های پاک باز خواهند گشت.
قفل پولادین جهل و ناباوری را که بر در صندوقچهٔ بی‌کران و سرشار از ثروت‌های الهی خورده است با کلید طلائی اعتماد، خوش‌باوری و حتی ”یقین“ بگشای تا دریائی آنچه را باور نداشتی و نصیب و بهره‌بری از آنچه تاکنون بر خود حرام کرده بودی.
آبیاری کن درخت تنومند و سر به آسمان سائیدهٔ ایمان به خود را، به توانمندی‌ها، به جایگاه رفیعت در منظر الهی، به سرمایه‌های انباشته در وجود نازنینت را، با باران رحمت الهی و با معصومیتی کودکانه.
سبک‌بال از شاخسارهای تا عمق باور سبزت بالا و بالا و بالا برو تا برسی به اوج فردا.
دل بسپار به نجوای نسیم کامیابی و سعادت که نغمهٔ خوش ”امید و عشق“ سر می‌دهد و راهی شو در مسیر نورانی ”عشق“ تا طعم دلنشین ”عشق“ را با تمامی وجود بچشی و سیراب شوی و آنگاه آن شوی که شایسته ”عشق خداوندی“ است.

منبع : مجله شادکامی و موفقیت