پرسش‌های موهن آموزش و پرورش و نگاه اصلا‌ح‌‌طلبانه

چند روزی است كه خبر انتشار سوال‌های موهنی نسبت به پیامبر اكرم(ص) از سوی آموزش و پرورش در جامعه سیاسی و دینی مطرح شده است. شبیه این رویداد در سال ۱۳۷۹ هم اتفاق افتاد. در آن موقع در یك نشریه دانشجویی كسی جملا‌تی نوشته بود كه توهین به حضرت صاحب‌الزمان(عج) از آن برداشت می‌شد.
سر و صدای فراوانی شد؛ بعضی درس‌های حوزه تعطیل گشت و به‌زودی با كمك صدا و سیمای آن وقت تبدیل به یك پروژه ضددولتی شد و حرف‌های آن مجله كوچك دانشجویی در سطح جهانی انتشار یافت. ما در آن موقع می‌گفتیم كه جسارت و اهانت به امام زمان از سوی هر كس كه باشد، محكوم است و از سوی دیگر نباید به قول قرآن <تشییع فاحشه> كرد و گلا‌یه می‌كردیم از اهل دین كه چرا با اینكه می‌دانند در این پروژه دولت و خاتمی مقصر نیست، ضمن انتشار بیشتر اهانت به امام زمان، دولت و رئیس جمهور را مقصر معرفی میكنند و از اصول و مقدسات دینی كه مورد قبول همه جناح‌هاست، برای زدن رقیب استفاده می‌نمایند. این حرف آن روزهای ما بر اساس مصلحت قدرت خواهانه نبود. به آن باور داشتیم و رقبای بی‌اخلا‌ق را سرزنش می‌كردیم.
در این ماجرا نیز اصلا‌ح‌طلبان باید نشان دهند كه به مبانی آن روزهایمان باور دارند. در اینكه این سوالا‌ت شرم‌آور است و نسبت به محضر پیامبر(ص) جسارت‌آمیز است شك نباید كرد. به همین دلیل آنهایی كه در توزیع و تكرار آن اقدام می‌كنند، مثل نویسنده آن مقصرند. غیرت دینی اقتضا می‌كند كه توهین و وهن را نشر ندهیم. دیگر آنكه هر چقدر با دولت و وزرا مخالف باشیم كه هستیم و در جای خود انتقادهای جدی خود را مطرح می‌كنیم، اما درست مثل همان روزهای ماجرای مجله موج، من اصلا‌ً اعتقاد ندارم كه با موضوع اهانت به پیامبر از دولت كنونی و وزیر مربوطه مچ‌گیری كنیم و یا رئیس‌جمهور و وزیر و دست‌اندركاران را مقصر بدانیم و جوری بنویسیم و بگوییم كه انگار آنان با اهانت به پیامبر موافق بوده‌اند. این همان روش غیراخلا‌قی است كه دیروز مورد انتقاد شدید ما بود؛ امروز هم باید به آن پایبند باشیم. مقدسات دینی و اعتقادی جامعه از سوی هیچ جناحی نباید وجه‌المصالحه حوزه سیاست گردد.

محمدعلی ابطحی
منبع: وب‌نوشته ها

منبع : روزنامه اعتماد ملی