زمان، حقانیت لنین را ثابت کرد

در آستانه ۱٣٩- مین سالگرد تولد ولادیمیر ایلیچ لنین، گنادی زیوگانوف، صدر کمیته مرکز حزب کمونیست روسیه، در پاسخ به سؤالات خبرنگاران کانالهای تلویزیونی روسیه گفت: لنین، یکی از انسانهای نابغه تاریخ بشری بود. تاریخ، بسیار سرکردگان برجسته نظامی، دولتمردان بزرگ و خالقان ایدئولوژی نوین را بیاد دارد. لنین نه تنها توانست ایدئولوژی نوین را عرضه نماید، حتی حزب طراز نوینی بنیانگذاری کرد که توانائی بدست گرفتن حاکمیت دولتی را داشت.
لنین فرمانده ارتش سرخ بود. زمانی که ارتش تزاری در واقعیت امر، از هم پاشید بود، نیروهای مسلحی را تشکیل داد که ارتشهای آنتانت را درهم کوبید و میهن را آزاد ساخت. لنین در عرض پنج سال، چهار گزینه سیاسی، از کمونیسم نظامی گرفته تا سیاست اقتصادی جدید و برنامه الکتروفیکاسیون صنایع دولتی را پیشنهاد کرد. بلند کردن کشور بر روی پا، بازسازی اقتصاد، تربیت نسل جدید، که بر فاشیسم غلبه کرد، حاصل لنینیسم بود. لنین بمثابه یک شخصیت و دولتمرد کبیر، جایگاه خود را در تاریخ می شناخت. حتی امروز هم، بیست سال پس از ضدیت با کمونیسم، طبق نتایج پروژه نظرخواهی اینترنتی تحت عنوان «نام روسیه»، لنین و استالین در ردیف پنج نام آور بزرگ کشور ما جای گرفتند.
امروز، هستند کسانی که سعی می کنند تاریخ را جعل کنند. برای این کار به بربرمنشانه ترین متدها، مثل؛ منفجر کردن مجسمه های لنین متوسل می شوند. اقدامات مشابهی در کشورهای دیگر؛ از جمله در جمهوری استونی، آرامگاه سربازان آزادیبخش ما را تخریب می کنند، در جمهوری چک می خواهند قانون ضد کمونیستی تصویب کنند. و در پارلمان شورای اروپا تلاش کردند کمونیسم را همردیف فاشیسم اعلام کنند. بنظر من، چنان بی لیاقتهائی مرتکب این اعمال می شوند که اصلا هیچ معیاری برای آنها نمی توان قائل شد. فقط در سایه پیروزی ارتش سرخ بود که، خلقهای شوروی و همه خلقهای اروپا از شرّ «طاعون قهوه ای» رهائی یافتند.
امروز هم نیروهائی در دنیا هستند که، حتی نمی خواهند لنین را در آرماگاه هم راحت بگذارند. زیرا او، از ایدآلهای آزادی، برادری، احترام به انسان کار دفاع می کرد. لنین می گفت: امپریالیسم یعنی؛ خشونت و کینه جوئی. وی تأکید می کرد که، دیر یا زود، سیستم اقتصادی سوداگرانه در هم خواهد ریخت و ورشکست خواهد شد و تقسیم سرمایه دارانه جهان به جنگها جدید منجر خواهد شد. من بر مسئله که حقانیت او، هم در زمان خودش و هم بویژه امروز تأکید می کنم.
گنادی زیوگانوف در پاسخ به سؤال یکی از خبرنگاران دایر بر فشارهای سیاسی در دوره حاکمیت شوروی گفت: من اخیرا کتابی بنام «استالین و مدرنیته» منتشر کرده ام. این کتاب بر مبنای اسناد محکم نوشته شده است. آنچه که به فشارهای سیاسی مربوط می شود، آن ارقام چند میلیونی قربانیان که به ما القاء کرده بودند، فاقد سندیت است و منطبق بر واقعیت نیست. بلی بی گناهانی هم آسیب دیدند. اما، اساسا آن کسانی زیر فشار قرار گرفتند که به فعالیتهای ضد شوروی و خیانت به میهن مشغول بودند. در مورد قربانیان بی گناه باید بگویم که، حزب به اشتباهات خود اعتراف کرده است. پس از کنگره بیستم اعلام گردید که دیگر اینگونه اعمال تکرار نخواهد شد. اما در مورد خشونتهای رژیم کنونی، نباید فراموش کرد که بمراتب بسیار بیشتر از دوره شوروی است.
صدها هزار نفر در درگیریهای نظامی کشته شدند. پس از تخریب اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروری، ٦ میلیون از مردم میهن ما مجبور به فرار از خانه و کاشانه خود شدند و روسها به پراکنده ترین خلق جهان تبدیل گردیدند. در طول سالهای اخیر، ۱۰ میلیون نفر از جمعیت روسیه کاسته شده است که ٩ میلیون نفر آنها دارای ملیت روس بودند. گارباچف، یلتسین و همه این باند تبه کار باید محاکمه شوند. با این همه، خلاصه کردن تاریخ شوروی فقط به فشارهای سیاسی، یک اقدام غیر اخلاق و ضد انسانی است. با سوداگری بر سر این مسئله، می خواهند فجایع امروز را پرده پوشی کنند.

گنادی زیوگانوف
برگردان: صدای مردم

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه