جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا

کد زمان - timecode


سال تولید : ۲۰۰۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : آنی استورات و مایک فیگیس
کارگردان : فیگیس
فیلمنامه‌نویس : فیگیس
فیلمبردار : پاتریک الکساندر استوارت
آهنگساز(موسیقی متن) : آنتونی مارینلی و فیگیس
هنرپیشگان : هالی، سالما هایک، جین تریپلهورن، ریجارد ادسن، جولیان سندز، سفرون باروز، استلان اسکارسگارد، زاندر برکلی، گلن هدلی، دانی هیدستن و کایل مک‌لاکلن.
نوع فیلم : رنگی، ۹۸ دقیقه.


چهار نفر در جلسهٔ انتخاب بازیگر برای فیلمی تحت عنوان ̎پتیارهٔ لوییزیانا̎ به کارگردانی ̎لستر مور̎ (ادسن) شرکت کرده‌اند؛ ̎الکس گرین̎ (اسکارسگارد)، مدیر استودیو که بر پروژهٔ ̎مور̎ نظارت دارد و همسرش، ̎اما̎ (باروز)؛ گنگستری به‌نام ̎لارن هاتاوی̎ (تریپلهورن) و محبوبه‌اش، ̎رز̎ (هایک). در این بین وقوع یک زلزله و پیامدهایش زندگی آنان را بر هم می‌ریزد و مسیر زندگی این چهار تن با قتل و زدوبند و بی‌وفائی در هم می‌آمیزد...
● همه چیز این ساختهٔ فیگیس به فرم بدیع و ساختمان غیر عادی آن مربوط می‌شود؛ ایدهٔ بصری جاه طلبانهٔ تقسیم کردن پرده به چهار قسمت و نمایش بخش‌های مختلف داستان در هر کدام از این تکه‌ها، آن‌قدر غریب و نوآورانه بود که فیلم را جنجالی و پر سروصدا کند. چیزی که پس از گذشتن چند سال از این تجربه هنوز آن را جالب و تماشائی نگه داشته و علاوه بر جسارت فرمی، به دقت و توجه فیگیس نسبت به داستان و شخصیت‌پردازی آدم‌های کد زمان مربوط می‌شود؛ فیلمی که ایدهٔ داستانی‌اش را از حادثه‌های افشاگرانهٔ پشت صحنهٔ سینما می‌گیرد و جائی اطراف یکی از دفاتر فیلم‌سازی لس‌آنجلس می‌گذرد. هر چهار بخش فیلم با یک برداشت ۹۸ دقیقه‌ای و با دوربین دیجیتال گرفته شده، اما نشانی از آماتوریسم ندارد و شیوهٔ ظاهراً بداهه‌پردازانهٔ کارگردان، حاصل دقت و برنامه‌ریزی و نمابندی دقیق و وسواس‌گونه‌ای به‌نظر می‌رسد. شخصیت‌ها و وقایع ابتدا جداگانه و مستقل به نظر می‌رسند، اما به مرور به هم دیگر مربوط می‌شوند و می‌ژیوندند تا قالب فرمی اثر با مضمون آن پیوندی قدرتمند پیدا کند و توجیه مناسبی بیابد. گفت‌وگوها بداهه‌پردازانه است و بازیگران پرشمار و نام‌دار فیلم عالی هستند. اعتماد به نفس فیگیس و اعتقادش به این شیوهٔ روائی تازه باعث می‌شود تا بار دراماتیک فیلم در سایهٔ این تجربه‌̎ری نماند و نگاه انتقادآمیز او به صنعت فیلم‌سازی امریکا به نمونه‌های خوب گذشته ـ مثل سانست بولوارد (بیلی‌وایلدر، ۱۹۵۰) و بازیگر (رابرت آلتمن، ۱۹۹۲) ـ پهلو می‌زند. ̎رد مالیت̎ که وقایع فیلم در اطرافش رخ می‌دهد، کمپانی فیلم‌سازی خود فیگیس است.


همچنین مشاهده کنید