غرق شدن بدون دست‌و‌‌پا زدن

هرچند وضعیت در حال بهبود است، در مورد اخبار خوشایند اقتصادی نباید خیلی هیجان‌زده شد
این روزها، به دلیل اخبار روشن و خوش اقتصادی، روزهای شادی برای کسانی است که از بحران آسیب دیده‌اند. آمار امیدوارکننده‌ای از قسمت‌های مختلف جهان به گوش می‌رسد.
اخیرا آمار فصلی تولید ناخالص داخلی نشان داد که اقتصاد برای اولین‌بار انقباض کمتری نسبت به گزارشات گذشته، پیدا کرده است. به علاوه سفارش‌ها برای کالای بادوام در کشور، نسبت به ۱۶ ماه گذشته، افزایش یافته است. در ژاپن، تولید کارخانه‌ها در آوریل ۵۰۲درصد افزایش یافته که بزرگ‌ترین افزایش ماهانه، به درصد، در طول نیم‌قرن گذشته است و اقتصاد هند در اولین فصل، رشد قاطعانه ۵۰۸درصد را در مقایسه با سال گذشته داشته است و تولیدات صنعتی کره جنوبی هم به افزایش خود در ماه آوریل ادامه داده است.حتی در اروپایی که وضعیت تیره‌و‌تار دارد، علائم امیدوارکننده‌ای دیده می‌شود. تولید ناخالص داخلی لهستان در فصل اول، ۸/۰درصد بالا رفته است، همچنین مصرف خصوصی (در دوره‌ای مشابه) و خرده‌فروشی در آلمان در حدود ۶/۰درصد در آوریل افزایش یافته است. حسن اطمینان در مصرف‌کننده انگلیسی در آوریل باثبات مانده و قیمت‌های مسکن در مارس و می براساس یک شاخص، افزایش یافته‌اند. حسن‌اطمینان در مصرف‌کننده انگلیسی در آوریل باثبات مانده و قیمت‌های مسکن در مارس و مه براساس یک شاخص، افزایش یافته‌اند. افراد خوش‌بین، اینها همه نشانه‌های آغاز یک پایان برای «بحران بزرگ» هستند.
نویسنده‌های سرمقاله‌ها و کسانی که در مورد ادامه افزایش در بازار سهام اعتقاد راسخ دارند، به سخن گفتن در مورد امیدواری نسبت به بهبود اوضاع ادامه خواهند داد. اگر نگاهی دقیق‌تر به جزئیات آمار جدید بیندازیم، امیدواری برای جهش و بهبود دائمی وضعیت و باقی ماندن در شرایط بهتر، امکان‌پذیر است. حتی اگر تحلیلگران عاقل راه طولانی را قبل از آغاز شدن بهبود، ببینند.خوشبینان، آمارهایی را ارائه می‌دهند که با انتظارات بسیاری از تحلیلگران متفاوت است. وقتی رقم یک متغیر از پیش‌بینی‌ها جلو می‌افتد، ممکن است به دلیل انتظارات افراطی بدبینانه در گذشته باشد، در حالی که علائم متغیرهای بنیادین به سمت بهبود تغییر یافته است.
برای مثال، چه نقطه‌ای مبنای مقایسه صحیحی برای اخبار اخیر در اقتصاد هند است؟ ممکن است افراد بدبین از روند کند حرکت، به صورت فصلی در طی چندین سال، بی‌حوصله و ناراحت شده باشند، اما خوش‌بین‌ها می‌توانند از اینکه حرکت بهبود،‌ اندکی سریع‌تر از انتظارات مردم پیش می‌رود، خوشحال باشند. خسته شدن از اخبار بد، توضیح دیگری برای رسیدن به ارقام معقول است، اما دیدگاه ناامیدانه به صورت وسیعی در دسترس است.
به ارقام مربوط به حس اطمینان در بریتانیا توجه کنید. به نظر می‌رسد که بدبینی در مصرف‌کننده‌ها رو به تنزل است، رقم گزارش‌شده جدید در مقایسه با استانداردهای تاریخی، پایین‌تر است.
اگر به گزارشات جدید، که احساس اطمینان را در ماه‌های اخیر، در حال افزایش اندک می‌داند، توجه کنیم، درمی‌یابیم که آخرین آمار مربوط به این متغیر، افزایش اندکی نشان می‌دهد که موضوع خوشحال‌کننده‌ای نیست. این مثال نشان می‌دهد که تفاوت این مورد با در نظر گرفتن یک ماه یا یک فصل،‌ کار سختی است و می‌تواند به سادگی به دلیل وقایعی از قبیل تعطیلات ملی یا وقایع بد ناگهانی، تورش پیدا کند. تشخیص این نکته که آیا پایداری روند بهبود تضمین شده است، به داده‌های بیشتری نیاز دارد.
بدبینان‌، یعنی کسانی که اعتقاد دارند شرایط اقتصادی دنیا به بدترین حد خود نرسیده است، و باز هم وضع بدتر خواهد شد، هنوز بر دیدگاه تیره‌و‌تار خود پافشاری می‌کنند.
هنوز یک نگرانی عمده آنها این است که مشکلات مالی و اعتباری که ریشه بحران جهانی بودند به احساس خوش‌بینی و رضایت‌خاطر افراد ربطی ندارد. کایچر کوبایاچی، اقتصاددان ژاپن با مطرح کردن تجربه اقتصاد ژاپن در اواخر ۱۹۹۰، عنوان می‌کند تا زمانی که بانک‌ها به وضعیت پایدار و باثباتی دست نیابند. فرآیند بهبود در دنیا ناممکن است. بعضی از مخالفان عنوان می‌کنند که اگر مصرف‌کنندگان در کیف پول‌های خود را باز کنند و مصرفشان را بیشتر کنند، حتی بدون اینکه بازارهای مالی و اعتباری سلامت خود را بازیابند، تولید و شرایط اقتصادی بهبود می‌یابد. اما حتی اگر این بحث به لحاظ تاریخی صحت داشته باشد، در حال حاضر، به نظر می‌رسد که مصرف خانواده‌ها به دلیل سطوح بالای بدهی، در بسیاری از اقتصادها پایین و ضعیف باقی خواهد ماند.
نوریل روبینی، اقتصاددان دانشگاه نیویورک شخصی که نامش در سال‌های اخیر به عنوان یک بدبین مطرح شده است، اخیرا مطرح کرده که بهبود شرایط بحرانی قریب‌الوقوع و نزدیک نیست و بحران برای ۶ تا ۹ ماه آینده ادامه دارد.
این موضوع که وی پیش‌بینی بسیار بدبینانه‌تری نداشته، عجیب نیست، اما به هرحال او می‌تواند به عنوان یک خوش‌بین حداقل در میان مدت! مورد توجه قرار گیرد.

منبع: اکونومیست
مترجم: فریده صادقیان

منبع : روزنامه دنیای اقتصاد