سرنوشت سلمان رشدی برای معلم شهرت‌طلب

روزنامه دست راستی «فیگارو» در شماره ۱۹ سپتامبر خود، در بخش تریبون آزاد، اقدام به چاپ مقاله‌ای كرد با نام «دنیای آزاد برای مقابله با تهدیدهای اسلامیون چه باید بكند؟». این مقاله به وسیله «روبر ردوكر»، دبیر درس فلسفه دبیرستان «پیر پول ریكه» در حومه شهر «تولوز» فرانسه نوشته شده بود. ردوكر در این مقاله با توهین به قرآن، رسول خدا و مسلمانان، دین اسلام را دین خشونت و تجاوز قلمداد كرده بود.
توزیع این شماره روزنامه از سوی دولت تونس و مصر به خاطر اهانت به مسلمانان و اسلام، ممنوع اعلام شد. در این دو كشور، این روزنامه به طور وسیعی در كنار روزنامه‌های محلی منتشر می‌شود. چاپ این مطلب نژادپرستانه و سرشار از فحاشی در روزنامه راستگرای فیگارو، پس از اظهارات توهین‌آمیز پاپ، رهبر مسیحیان انجام شد. در پی انتشار این مقاله، واكنش‌های زیادی از سوی مسلمانان و اندیشمندان غیرمسلمان در محكومیت آن در رسانه‌های فرانسوی صورت گرفت.
سردبیر رونامه فیگارو، دو روز بعد در مصاحبه‌ای اظهار داشت: چاپ این مطلب در روزنامه به خاطر غفلت سردبیران و حجم بالای نامه‌های دریافتی بوده و مطالب عنوان شده در این مقاله، مورد تأیید این روزنامه نبوده و به خاطر بی‌احترامی به مسلمانان ابراز تأسف كرد.
با این وصف، این موضوع می‌رفت كه به فراموشی سپرده شود، چرا كه نه ردوكر فرد، صاحب نامی بود و نه نوشته او به جز فحاشی یك نژادپرست، مطلب قابل تأملی داشت، اما ده روز پس از این واقعه، روزنامه محلی«دپش دو میدی» در مطلبی در نیم صفحه اول خود، با ارائه عكس ردوكر و با تیتر بزرگ نوشت: این مرد در معرض خطر مرگ است. این روزنامه مدعی شد توانسته است با وی كه در یك مكان سری تحت حفاظت سازمان اطلاعاتی نگهداری می‌شود، تماس تلفنی بگیرد.
رودكر در مصاحبه با این روزنامه اعلام می‌كند كه در پی چاپ مطلب خود در روزنامه فیگارو، هدف انبوهی از ایمیل‌ها و تلفن‌های تهید به مرگ شده است. این دبیر فلسفه در ادامه توضیح داد: از فردای آن روز، مقامات پلیس و مدرسه را در جریان امر قرار داده كه نمی‌تواند سر كار حاضر شود. مسئولان اطلاعاتی و امنیتی محلی با مشاهده تهدیدهای دریافتی، آنها را جدی اعلام كرده و از وی و خانواده‌اش خواسته‌اند كه از آن تاریخ، مخفیانه زندگی كنند. به گفته وی، او تحت محافظت نیروهای امنیتی، هر دو روز، مجبور به تغیر مكان است و یكی از فرزندان او در پانسیون به سر می‌برد و فرزند دیگر او با تغیر ظاهر زندگی می‌كند!
وی همچنین در این مصاحبه، ادعا می‌كند كه همه او را رها كرده‌اند و ادامه می‌دهد: نه آموزش و پرورش از من حمایت می‌كند، نه مسئولان سیاسی و من پس از این قضیه، تنهای تنها شده‌ام. او در این مصاحبه از مسلمانان لیبرال می‌خواهد تا برای حمایت از او به پا خیزند، چراكه او اسلامیون را در مقاله خود، مورد نقد قرار داده، نه مسلمانان را.
در پی اعلام این موضوع به وسیله «دپش دومی‌دی»، «ژیل روبن»، وزیر آموزش و پرورش فرانسه، ضمن همدردی با وی اعلام كرد: یك كارمند دولت، موظف است كه در اظهارات خود جانب احتیاط را در نظر بگیرد. هم‌زمان دستگاه قضائی فرانسه، دستور تشكیل یك پرونده برای بررسی تهدید به مرگ این شهروند را صادر كرده است.
در حال حاضر، «رودكر» تحت حفاظت سازمان امنیت فرانسه به نام «د اس ت» بوده و پرونده وی زیر نظر قاضی بروگر، قاضی پرونده‌های تروریستی فرانسه پیگیری می‌شود... .
در دو روز گذشته، سازمان‌های گوناگون، با انتقاد از نوشته‌های نژادپرستانه ‌این دبیر فلسفه، تهدید به مرگ وی را محكوم كرده‌اند. سازمان حقوق بشر فرانسه درباره موضوع رودكر اعلام كرد: ما به اظهارات خارج از نزاكت آقای رودكر عادت داریم. اغلب اظهارات وی، حاوی مطالب كینه‌توزانه علیه اسلام و مسلمانان بوده و این امر، ناشی از بی‌دقتی وی است، ولی اینها توجیهی برای تهدید وی نیست. تبدیل رودكر به یك قربانی، راه مبارزه با عقاید او نیست.
در میان احزاب سیاسی، تنها دو حزب افراطی راست، «جبهه ملی»، و برای «فرانسه»، از وی حمایت و اغلب اندیشمندان، موارد عنوان شده در مقاله ‌این دبیر فلسفه دبیرستان را احمقانه توصیف كرده‌اند.وی در مقاله خود، تمام سعی خود را به كار برده تا بدون ارائه كوچك‌ترین منطقی و با ساخته‌های ذهنی خود، ثابت كند اسلام دین خشونت است. جملات اهانت‌آمیز این مقاله كه در بیشتر رسانه‌های فرانسوی به وسیله افراد مختلف نقد شده، بدین قرار است؛ اسلامی شدن افكار در فرانسه، قرآن كتاب تربیتی مسلمان: كتابی آكنده از كینه‌توزی و خشونت وصف‌ناپذیر، اسلام در حال گرفتن دنیا بوده و مبانی خود را به اروپا تحمیل می‌كند، ممنوعیت پوشیدن مایوهای زننده در كنار رود سن پاریس در تابستان جاری، نشان از ترس از اسلام است، اروپا تحت سیطره و نظارت ایدئولوژیكی اسلامی در آمده و در جایی دیگر از مقاله با اشاره به سنگسار كردن شیطان در اعمال حج، آن را نشانه یك خشونت قهقرایی مسلمانان قلمداد كرده است.
در مقایسه اسلام با مسیحیت و یهودیت، وی مدعی می‌شود كه مسیح، فرمانده عشق است و محمد، فرمانده كینه‌توزی و خشونت.در كشورهای اسلامی، تنها شیخ قرضاوی در مصاحبه‌ای با كانال «الجزیره»، اظهارات این فرانسوی را به شدت محكوم كرده است
رسانه‌ها تنها موفق به دستیابی به یكی از تهدیدها كه منابع امنیتی آن را جدی اعلام كرده‌اند، شده‌اند. در این تهدید آمده است: یك میلیارد و ۳۰۰ میلیون مسلمان آماده كشتن وی در هر كجای روی زمین كه باشد، هستند.
«پیر توانیان»، فیلسوف و اندیشمند فرانسوی درباره مسئله تهدید رودكر اظهار داشت: در غرب كافی است فرد كم استعدادی به دنبال شهرت باشد و مطلبی را علیه مقدسات مسلمانان بنویسد و در پی آن، فتوایی هم صادر شود. در یك چشم به هم زدن، همه دوربین‌های رسانه‌ها، متوجه وی خواهد شد. متأسفانه، ‌این رویه در غرب به یك مد تبدیل شده است. ما در این چند سال، شاهد مثال‌های زیادی از این پدیده بوده‌ایم. مثلا شاهدخت جهان، در زمان طرح ممنوعیت حجاب در فرانسه با یك رمان بر ضد حجاب كه مدعی بود سرنوشت خود او در سن نه سالگی در ایران بوده، به یك باره به عنوان یك نویسنده به تمام برنامه‌های تلویزیونی به عنوان رمان‌نویس فرانسوی دعوت می‌شد و مسئله رودكر هم بیشتر از هر چیز، به ‌این موضوع شباهت دارد. وی كه خود را فیلسوف معرفی می‌كند، بهتر از هر كس می‌داند كه سواد و استعدادی در این عرصه ندارد و راحت‌ترین راه برای شهرت هم همین راهی است كه او انتخاب كرده است. اظهارات كینه‌توزانه این فرد، هیج پایه فلسفی نداشته و به جز فحاشی نژادپرستانه، مطلب قابل تأملی در بر ندارد، ولی جای تعجب از مسئولان آموزشی و سیاسی فرانسه است، چرا كه جای او در مدرسه نیست. بالای سردر تمام مدارس فرانسوی، حك شده، آزادی، برابری و برادری، گفته‌های این دبیر فلسفه با كدام یك از اصول جمهوریت فرانسه همخوانی دارد؟ تعجب از جامعه دبیران فلسفه مدارس است كه تاكنون چنین فردی را از میان خود نرانده‌اند، چراكه معلم فلسفه تأمل و تفكر را به دانش‌آموزان آموزش می‌دهد، نه كینه‌توزی و فحاشی، كدام یك از عناوین كینه‌توزانه و نژادپرستانه ‌این معلم با این اصول همخوانی دارد؟این فیلسوف فرانسوی، برخورد «یك بام و دو هوای» مسئولان آموزشی و سیاسی فرانسه را سؤال‌برانگیز توصیف كرده اظهار داشت: حال ما بیاییم جای برخی از كلمات توهین‌آمیز رودكر را با معادل آن عوض كنیم، مثلا «قرآن كتاب تربیتی مسلمانان، سرشار از كینه‌توزی و خشونت وصف‌ناپذیر» را با «تورات، كتاب تربیتی یهودیان مملو از كینه‌توزی و خشونت وصف‌ناپذیر» جایگزین كنیم و یا در جمله دیگر رودكر، محمد، فرمانده دوستی و عشق است و مسیح و موسی، فرمانده بی‌رحم جنگی جایگزین كنیم، آیا مسئولان در برابر چنین اظهاراتی در مورد ادیان دیگر، همین رویه را در پیش می‌گرفتند؟
در فرانسه حدود آزادی بیان تعریف شده است و كسی حق ندارد نظریات نژادپرستانه و یا فحاشی به یك گروه خاص را تبلیغ و اعلام و اظهار كند، این كار پیگرد قانونی دارد. حال چرا در مورد رودكر و اظهارات نژادپرستانه و اهانت‌های او برخوردی، حتی به میزان تذكر از طرف مسئولان امر صورت نگرفته، پرسشی است كه باید مسئولان به آن پاسخ دهند. مضاف بر این، این نخستین باری نیست كه ‌این فرد اظهارات نژادپرستانه و توهین‌آمیز نسبت به مسلمانان را در صحن عمومی مطرح می‌كند.

علی ایمانی‌