تحریم ایران سیاستی از پیش باخته

سیاست اعمال تحریم علیه ایران یك سیاست پیش باخته است. حتی در صورت تصویب چنین تحریم هایی از سوی سازمان ملل، احتمال زانو زدن ایران در برابر این تحریم ها ناچیز است و از سوی دیگر، شرایط فعلی جامعه جهانی اجماع و پذیرش چنین تحریمی علیه ایران را ناچیز می سازد.
گرچه برای جهان غرب ثابت شده است كه تحریم ایران همواره با نتیجه عكس همراه بوده، اما تدابیر لازم برای مقابله با هرگونه تحریم های احتمالی علیه اقتصاد ایران اتخاذ شده است و ایران در این زمینه هیچگونه نگرانی عمده ندارد.
یك مقام آگاه كشورمان ضمن بیان این مطلب افزود: در حالی كه برخی كشورهای غربی و آمریكا مسئله تحریم احتمالی اقتصاد ایران را در قبال موضوع هسته ای كشورمان مطرح كرده اند، ایران نیز تدابیر جدیدی در شرایط اضطرار را اتخاذ كرده است.
این مقام مطلع افزود: یكی از دستگاه های ذیربط در این خصوص جلسه ای تشكیل و تصمیمات مهمی نیز برای مقابله با تحریم احتمالی اقتصاد ایران در بخش های مختلف از جمله انرژی، صنعت و كشاورزی گرفته شده است.
وی گرچه تایید كرد كه ایران در صورت اعمال تحریم متوجه زحمات و خسارت هایی خواهد شد، اما افزود: اكنون نتیجه محاسبات و گزارشات دستگاه های اطلاعاتی و موسسه های مطالعات اقتصادی در سطح جهان ثابت كرده است كه خسارت ایران اندك ولی خسارتی كه جهان صنعتی و در حال توسعه از تحریم ایران متحمل می شود بسیار سنگین خواهد بود و اتفاقا هر چه در رده بندی كشورهای صنعتی بالا برویم آنها به مراتب هزینه های بدون جایگزین و هنگفتی را متحمل می شوند.
البته آغاز تدوین بودجه سایه در سازمان مدیریت و برنامه ریزی را می توان با مشخص شدن فرضیات حدود تحریم احتمالی ایران همچون میزان واردات و درآمدهای كشور از جمله نفت توسط دستگاه های مسئول آغاز كرد.
سال ۳۸۳۱نیز با توجه به مسائل هسته ای كشور، دستور تدوین بودجه سایه برای تحریم های احتمالی ایران صادر شد و سازمان مدیریت و برنامه ریزی نیز محاسباتی در این خصوص انجام داد، بدین ترتیب مقدمات تدوین بودجه سایه در شرایط فعلی وجود دارد.
در همین حال، یك نماینده كنگره آمریكا، وابستگی فراوان ایران به واردات بنزین را تنها نقطه ضعف اقتصادی ایران دانست كه آمریكا می تواند از آن به عنوان اهرم موثر فشار علیه ایران استفاده نماید.
«استیو اسرائیل» عضو كنگره آمریكا در مقاله ای كه شنبه در پایگاه خبری «نیوزدی» منتشر كرد با بررسی راهكارهای مختلف تحت فشار قرار دادن ایران برای كنار گذاشتن فعالیت های هسته ای، تنها نقطه ضعف بزرگ اقتصادی ایران را كه آمریكا می تواند از آن به عنوان اهرم فشار استفاده كند، وابستگی شدید ایران به واردات بنزین اعلام كرد.
«اسرائیل» كه عضو كمیته خدمات تسلیحاتی كنگره آمریكا است گزینه حمله همه جانبه نظامی علیه ایران را بعید می داند زیرا تجربه عراق نوید دهنده عواقب ناگوار جنگ برای آمریكا است. از سوی دیگر، ایران سه برابر عراق جمعیت دارد، چهار برابر مساحت دارد، و پنج برابر مخاطره آمیزتر است. وی می افزاید، آنچه كه جنگ در عراق به ما نشان داد این است كه هر چند آغاز جنگ آسان به نظر می رسد، اما تداوم آن بسیار دشوار و غیرقابل پیش بینی است.
وی با رد طرح آزاد گذاشتن ایران در توسعه انرژی هسته ای در چارچوب مقررات بین المللی و نظارت بازرسان آژانس بین المللی انرژی، می نویسد: در صورتی كه ایران امكان توسعه انرژی هسته ای را پیدا كند، كشورهای همسایه آن همچون مصر، عربستان و سوریه نیز به تدریج خود را در دستیابی به انرژی هسته ای محق می دانند.
استیو اسرائیل گزینه حمله هوایی و موشكی به سایت های هسته ای یاران را نیز به علت پراكنده و زیرزمینی بودن آنها غیرممكن می داند، بعلاوه اینكه «ایران برای تلافی می تواند از موشك های با برد هزار و ۲۰۰مایلی خود استفاده نماید.»
این نماینده كنگره آمریكا هر گونه اقدام برای تغییر حكومت در ایران را نیز به علت نفوذ این كشور در بازار نفت، رد كرده و معتقد است: ایران قدرت بستن شریان حیاتی نفت جهان یعنی تنگه هرمز را دارد كه این امر موجب افزایش شدید قیمت نفت و تشدید كسری بودجه آمریكا خواهد شد.
وی در پایان تنها نقطه ضعف اقتصادی ایران را در شرایط حاضر وابستگی فراوان این كشور به واردات بنزین می داند. به نظر من ایران با اینكه چهارمین تولیدكننده نفت جهان است اما ۴۰درصد بنزین مصرفی خود را وارد می كند. از سوی دیگر، مردم ایران شدیداً به قیمت بنزین حساس هستند و اقتصاد بی ثبات ایران با افزایش قیمت بنزین با رشد شدید نرخ تورم مواجه خواهد شد.
●كنار رفتن دلار از مبادلات نفتی
از سوی دیگر مركز تحقیقات استراتژیك آكسفورد هم در تحلیلی از تحریم احتمالی علیه ایران اعلام كرد: تحریم نفتی ایران موجب كنار رفتن دلار از مبادلات نفتی، كاهش ارزش دلار و افزایش كسری بودجه آمریكا خواهد شد.
مركز تحقیقات استراتژیك آكسفورد كه منعكس كننده نظرات بیش از یكهزار كارشناس و استاد دانشگاه آكسفورد و دیگر دانشگاه ها و مؤسسات تحقیقاتی معتبر جهان است، در گزارشی به بررسی ابعاد تحریم اقتصاد احتمالی ایران پرداخته است.
براساس این گزارش، آمریكا و اروپا به دنبال اعمال تحریم های اقتصادی علیه ایران به منظور تحت فشار قرار دادن این كشور برای كنار گذاشتن برنامه هسته ای آن هستند. در حالی كه مخالفت روسیه و چین با اعمال تحریم اقتصادی و در تنگنا قراردادن ایران موجب كند شدن شدید روند بررسی پرونده ایران شده است، هرگونه تحریم علیه ایران تأثیر بسیار ناگواری بر بازارهای نفت خواهد داشت.
مؤسسه آكسفورد در ادامه این گزارش به بررسی ابعاد مختلف تحریم اقتصادی ایران پرداخته است و تحریم های ممكن علیه ایران را این گونه تقسیم بندی می كند:
●تحریم صادرات بنزین:
در حالی دولت مجدانه در پی كاهش مصرف بنزین است كه ایران ۴۰درصد بنزین مصرفی خود را وارد می كند. قطع واردات بنزین موجب دشواری های اقتصادی در كوتاه مدت خواهد شد. با این حال، تهران می تواند قیمت های سوخت را شدیداً افزایش دهد كه این امر كاهش فراوان مصرف را به دنبال خواهد داشت. بعلاوه، تضمینی وجود ندارد كه تحریم صادرات بنزین به ایران كه عمدتاً از كشورهای همسایه است، در عمل رنگ واقعیت به خود بگیرد.
●تحریم خدمات نفتی:
محدود ساختن دسترسی ایران به شركت های خدمات نفتی و فناوری های نفت و پتروشیمی می تواند نتایجی برای آمریكا به دنبال داشته باشد. اما واقعیت این است كه اكثر شركت های نفت و گاز جهان به آمریكا تعلق دارند و ایران سال ها است كه مورد تحریم این شركت ها است، بنابراین از این لحاظ، ایران خللی را احساس نخواهد كرد. اما در صورتی كه اروپایی ها نیز در تحریم خدمات نفتی ایران مشاركت كنند، كار ایران دشوار خواهد شد، چرا كه در شرایط كنونی ایران فناوری مورد نیاز نفت و گاز خود را از اروپا وارد می كند.
موسسه تحقیقات استراتژیك آكسفورد نهایتا تحریم خدمات نفتی علیه ایران را نیز ناكام می داند زیرا ایران، چین و هند را از دست نخواهد داد و این دو كشور با توجه به نیاز انرژی به ایران چندان ازتحریم ایران متابعت نخواهند كرد.
●قطع سرمایه گذاری مستقیم خارجی:
یكی از راهكارهای آمریكا اعمال ممنوعیت سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران است. آكسفورد تحریم سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران از سوی آمریكا را «از پیش باخته» می داند زیرا بخش قابل توجه سرمایه گذاری های صورت گرفته در ایران توسط كشورهای آسیایی عمدتا واردكننده نفت ایران انجام می گیرد. این گزارش می افزاید، اثربخشی هرگونه تحریم علیه ایران به محاسبات كشورهای آسیایی و ترجیحات آنها نسبت به وابستگی به انرژی ایران و یا داشتن روابط مناسب با آمریكا بستگی دارد.
موسسه تحقیقات استراتژیك آكسفورد در ادامه این گزارش برگ های برنده ایران در مناقشه هسته ای و اعمال تحریم های اقتصادی را قدرت انحصاری ایران در تنگه هرمز، تغییر مبادلات ارزی از دلار به یورو، تاثیر ایران در بازار نفت و احتمال صعود شدید بهای نفت می داند.●مبادله نفت برحسب یورو:
با توجه به اینكه ایران چهارمین تولیدكننده بزرگ نفت جهان است، می تواند شیوه قیمت گذاری نفت از دلار را به یورو تغییر دهد. كارشناسان مختلف در سطح جهان طی ماه های اخیر راه اندازی بورس نفت ایران و استفاده از یورو در معاملات آن را عامل تهدید هژمونی دلار در بازارهای اقتصادی جهان و یا حداقل چكاندن ماشه چنین رخدادی اعلام كرده اند. مبنای چنین استدلالی این است كه در صورت قیمت گذاری نفت براساس یورو و جایگزینی آن به جای دلار، دلار آمریكا تضعیف خواهد شد و جریانات مالی به آمریكا شدیدا كاهش خواهد یافت و كسری بودجه این كشور كه در بالاترین سطح تاریخ است، تشدید خواهد شد. البته چنین تاثیری فقط زمانی محقق خواهد شد، كه تمام یا بخش عمده نفت ایران به یورو مبادله شود.
●قطع صادرات نفت:
ایران می تواند بخش یا تمامی نفت صادراتی خود را یا آشكارا در مخالفت با تحریم های اقتصادی و یا به بهانه مشكلات فنی قطع كند. با این وجود، كاهش اندك در صادرات نفت ایران موجب كاهش فیزیكی نفت در بازارهای جهانی نخواهد شد. تاثیر كاهش صادرات نفت ایران بر قیمت نفت به واكنش بازارهای كاغذی وابستگی خواهد داشت، اما مطمئنا قیمت نفت افزایش خواهد یافت. آژانس بین المللی انرژی ادعا كرده است ذخایر موجود نفت جهان در حال حاضر جوابگوی ۱۸ ماه قطع صادرات نفت ایران است، اما مؤسسه تحقیقات استراتژیك آكسفورد این ادعا را «گمراه كننده» می داند. كاهش یا قطع صادرات نفت ایران افزایش قیمت نفت را به دنبال خواهد داشت.
●بستن تنگه هرمز:
ایران می تواند به منظور تلافی تحریم های اقتصادی آمریكا، تنگه هرمز كه مجرای اصلی گذر نفت جهان است را ببندد. یك چهارم نفت صادراتی جهان هر روز از تنگه هرمز می گذرد. این مؤسسه معتقد است، بی گمان اقدام ایران در بستن تنگه هرمز موجب بروز واكنش های نظامی خواهد شد.
مؤسسه آكسفورد می افزاید، تأثیرات تحریم اقتصادی علیه ایران برای هر دو طرف بسیار مضر خواهد بود، اما مطمئناً ایران برگ برنده بیشتری دارد. در صورتی كه ایران صادرات نفت خود را متوقف كند، این كشور می تواند بدون صادرات نفت مدت زمان بیشتری نسبت به كشورهای صنعتی مصرف كننده نفت ایران (خصوصاً كشورهای آسیایی) دوام بیاورد. در واقع، در شرایط كنونی وابستگی كشورهای صنعتی خصوصاً كشورهای آسیایی به نفت بیش از وابستگی ایران به درآمدهای نفتی است.
●مخاطرات تحریم احتمالی ایران برای چین و هند
نشریه بین المللی نفت و گاز اعلام كرد: مناقشه هسته ای ایران و تأثیر آن بر بازار نفت بیشترین مخاطرات را برای آینده انرژی چین و هند به دنبال خواهد داشت. تحریم نفتی ایران مخاطرات و پیامدهای متعددی به دنبال خواهد داشت كه تشدید رقابت برای دستیابی به منابع جدید نفتی از جمله آنها خواهد بود.
به نوشته نشریه نفت و گاز، تقاضای فزاینده انرژی چین و هند این دو كشور را به تلاش فراوان برای دستیابی به منابع انرژی بلندمدت و تضمین شده واداشته است و در همین راستا این دو كشور نگاه استراتژیكی به منابع انرژی ایران داشته اند كه تحریم خرید نفت ایران بزرگترین شوك به اقتصاد این دو كشور خواهد بود. ایران از دیدگاه چین و هند دارای فرصت های چشمگیر و ارزشمند انرژی است و قرارداد ۷۰ میلیارد دلاری شركت سینوپك چین با ایران و پروژه خط لوله گاز ایران به هند نیز در همین راستا صورت گرفته است.
این گزارش می افزاید، ایران منبع قابل اتكای انرژی دو غول اقتصادی آسیا، چین و هند، است با این وجود، ایران به قراردادهای انرژی با این دو كشور وابسته نیست، «زیرا ایران بر روی دومین ذخایر بزرگ گاز جهان نشسته است و همچنین ذخایر نفت فراوانی دارد. نشریه نفت و گاز معتقد است تحریم اقتصادی ایران از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد بعید به نظر میر سد، زیرا چین می تواند قطعنامه تحریم ایران را وتو كند و هند نیز نارضایتی خود را از تحریم ایران آشكار خواهد ساخت. با وجود این، به نظر می رسد چین در مورد پرونده هسته ای ایران منتظر واكنش روسیه است، بی گمان روسیه تمایلی به تضمین بلند مدت امنیت انرژی چین ندارد.
نشریه نفت و گاز تصریح می كند: روسیه نشان داده است كه شریك قابل اعتنایی نیست. در ماجرای قطع صادرات گاز این كشور به اروپا، كشورهای اروپایی نیز فهمیدند در اتكای صرف به منابع انرژی روسیه اشتباه كرده اند و اكنون به دنبال منابع جایگزین و رقیب برای روسیه می گردند. ایران یكی از منابع انرژی جایگزین برای اروپا است، اما اعمال تحریم اقتصادی علیه این كشور اروپایی ها را از یك رقیب تازه نفس برای نفت و گاز روسیه محروم می سازد.
از دیدگاه نشریه نفت و گاز، در صورت اعمال تحریم های اقتصادی علیه ایران ماهیت متزلزل خاورمیانه به عنوان منبع اصلی نفت و گاز بار دیگر در كانون توجه قرار خواهد گرفت. در این صورت، شركت های بزرگ بین المللی نفت و گاز كه حضور فعالانه ای در مناطق نفت خیز خاورمیانه دارند به سمت حوزه های نفتی آمریكای لاتین و آفریقا سوق داده خواهند شد.
●نفوذ ایران در بازار نفت
نشریه میدل ایست مانیتور نفوذ ایران در بازار جهانی نفت و تسلط بر تنگه هرمز را برگ های برنده ایران در برابر فشارهای غرب برای كنار گذاشتن فعالیت های هسته ای و یا اعمال تحریم های اقتصادی خواند.
این نشریه معتقد است در حال حاضر مسائل مربوط به پرونده هسته ای ایران نگران كننده ترین ریسك بلند مدت بازار نفت محسوب می شود، چرا كه چشم پوشی از روزانه ۹/۳ میلیون بشكه تولید و ۴/۲ میلیون بشكه صادرات نفت ایران قابل تصور نیست. براساس این گزارش، در صورتی كه پرونده هسته ای ایران به حادترین وضعیت خود یعنی اعمال تحریم های اقتصادی علیه این كشور برسد، بازار رنجور نفت با موج جدید بی ثباتی های شدید مواجه خواهد شد.
در واقع، با توجه به سرسختی ایران تنها اهرم فشار غرب بر ایران برای كنار گذاشتن فعالیت های هسته ای اعمال تحریم های اقتصادی علیه این كشور است؛ كه نقش تأثیرگذار ایران در بازار نفت احتمال وقوع این گزینه را نیز شدیداً كاهش می دهد.
این نشریه تصریح می كند: در بدبینانه ترین حالت، در صورت اعمال تحریم اقتصادی علیه ایران و تلافی ایران با قطع صادرات نفت، اقتصاد ایران شدیداً آسیب خواهد دید، زیرا درآمدهای نفتی حدود ۸۰ درصد صادرات ایران و ۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی این كشور را تشكیل می دهد. با این وجود، نمی توان از وقوع چنین پدیده ای و تاثیر ناگوار آن بر جامعه جهانی بی اعتنا گذشت. علاوه بر اهرم ایران در كنار كشیدن صادرات نفت خود از بازارهای جهانی، عامل فشار مهمتر ایران تسلط این كشور بر مهمترین تنگه نفتی جهان یعنی تنگه هرمز است.
براساس اعلام نشریه میدان ایست مانیتور، روزانه ۱۷ میلیون بشكه نفت صادراتی كشورهای حاشیه خلیج فارس به منظور رسیدن به بازارهای جهانی خصوصاً كشورهای اروپایی و آسیا از تنگه باریك هرمز می گذرند در واقع، بیش از یك پنجم نفت مصرفی در سطح جهان برای رسیدن به مقصدهای خود نیازمند عبور از تنگه استراتژیك هرمز است، كه این امر بر اهمیت موقعیت استراتژیك ایران در منطقه از یك سو و در بازار جهانی انرژی از دیگر سو، افزوده است. بنابراین، ایران در صورت احساس خصومت جامعه جهانی با خود به راحتی می تواند مقابله به مثل كند و علاوه بر بستن شیرهای نفت خود، تنگه هرمز را نیز بر روی كشتی های نفت كش ببندد؛ چه بازار جهانی نفت حتی اگر بتواند ۴/۲ میلیون بشكه نفت صادراتی ایران را جبران كند، از نفت محبوس در هرمز نخواهد توانست چشم بپوشد.
فارغ از مسأله هسته ای ایران و تأثیر آن بر بازار نفت، این بازار حیاتی هم اكنون با مخاطرات قدرتمندی روبرو است. از یك سو شفافیت اطلاعات در این بازار بسیار اندك است، به طوری كه نگرانی نسبت به اغراق در اعلام رقم واقعی عرضه نفت همچنان وجود دارد.
●تحریم سیاست از پیش باخته
روزنامه آمریكایی واشنگتن پست در تحلیلی اعلام كرد: با توجه به تجربه های اخیر تحریم های اقتصادی علیه كشورهای مختلف و موقعیت ممتاز ایران در سطح جهان، تحریم اقتصادی ایران یك سیاست از پیش باخته است.
واشنگتن پست نوشت: به پنج دلیل تحریم اقتصادی ایران كارا نخواهد بود و موجب عقب نشینی ایران از برنامه های هسته ای اش نخواهد شد. در حالیكه اعضای شورای امنیت سازمان ملل بر صدور بیانیه ای در رابطه با ایران و تقاضای محدود ساختن برنامه هسته ای این كشور به توافق رسیده اند، آمریكا و متحدانش در رابطه با واكنش های سخت تر نسبت به ایران «مردد» هستند. تجارب تحریم های اقتصادی علیه عراق، لیبی و دیگر كشورها درس های آموزنده ای برای آمریكا در بردارد، كه مهمترین مبحث آن «بی اثر بودن تحریم های اقتصادی» است.
واشنگتن پست نخستین دلیل ناكارآیی تحریم های اقتصادی را عدم اجماع جهانی برای اجرای آنها می داند: «هیچ نوع تحریمی مؤثر نخواهد بود مگر اینكه اهداف آن وسیعاً در سطح جهانی و خصوصاً از سوی همسایگان كشور مورد تحریم، مورد پذیرش قرار گیرد.» در تحریم اقتصادی عراق، علیرغم تلاش های دیپلماتیك فراوان آمریكا و انگلستان و كسب مصوبه شورای امنیت سازمان ملل برای اعمال تحریم اقتصادی علیه این كشور، این تحریم در عمل توسط همسایگان عراق شكسته شد، «چرا كه این كشورها منافع اقتصادی خود را بر خلع سلاح عراق ترجیح می دادند.» حتی اگر چین و روسیه قطعنامه تحریم علیه ایران را وتو نكنند، تا زمانی كه آنها نخواهند (كه با توجه به منافع تجاری آنها در ایران بی میلی آنها به اجرای تحریم ها علیه ایران، محتمل نیز به نظر می رسد) تحریم ایران رنگ واقعیت به خود نخواهد گرفت.»
این نشریه آمریكایی دومین دلیل آسیب پذیر نبودن ایران در برابر تحریم های اقتصادی را اوضاع نابسامان بازار جهانی نفت می داند:تحریم نفی «یك شمشیر دولبه» است. در حالیكه هم اكنون فاصله میان عرضه و تقاضای جهانی نفت آنقدر اندك است كه قطع صادرات نفت كشوری همچون عراق موجب سر به فلك كشیدن قیمت های جهانی نفت می شود، صحبت از تحریم صادرات نفت ایران، كه چهارمین تولیدكننده بزرگ نفت جهان است، دور از واقعیت به نظر می رسد.
این روزنامه در ادامه، سومین دلیل ناكارا بودن تحریم های اقتصادی علیه ایران را تجربه تحریم عراق می داند. هرچند كه عراق مورد تحریم همه جانبه قرار گرفت اما این تحریم ها موجب نشد عراق كاملاً از بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل پیروی كند و نهایتاً كار به حمله نظامی كشید كه در رابطه با ایران دور از ذهن است.
واشنگتن پست چهارمین دلیل بی اثر بودن تحریم های اقتصادی علیه ایران را صبر ناكافی جامعه جهانی نسبت به چشم پوشیدن از موقعیت اقتصادی و استراتژیك ایران می داند. در واقع، اثربخش بودن هرگونه رژیم تحریم علیه یك كشور مستلزم دوام بلندمدت، صبر جامعه جهانی، و تلاش ها و حمایت های مداوم از آن است، كه در رابطه با ایران اینگونه نخواهد بود و به نظر نمی رسد كه در صورت وقوع تحریم های اقتصادی علیه ایران، تحریم این كشور مدت زیادی دوام آورد.این روزنامه اما پنجمین و مهمترین دلیل بی ثمر بودن تلاش های آمریكا برای اعمال تحریم علیه ایران را «ناكافی بودن موارد اتهامی ایران» می داند و می نویسد: كلیه كشورهایی كه در گذشته مورد تحریم سازمان ملل قرار گرفتند تخلف شدیدی همچون حمله به دیگر كشورها (عراق) و یا حمایت صریح از تروریسم (طالبان) انجام داده بودند، اما اتهام ایران از یك ادعا فراتر نرفته است.این ادعا كه «احتمال دارد ایران بمب های هسته ای بسازد.» در معیارهای اعمال تحریم نمی گنجد، زیرا از سویی هند و پاكستان در همسایگی ایران و با چراغ سبز آمریكا بمب هسته ای ساخته اند و از سویی دیگر، ادعاهای پوچ آمریكا در رابطه تسلیحات كشتار جمعی در عراق موجب بی اعتمادی جامعه جهانی به اتهام های آمریكا به ایران نیز شده است.
روزنامه واشنگتن پست در پایان می نویسد: تمامی دلایل فوق به روشنی نشان می دهند كه سیاست اعمال تحریم علیه ایران یك سیاست پیش باخته است. حتی در صورت تصویب چنین تحریم هایی از سوی سازمان ملل، احتمال زانو زدن ایران در برابر این تحریم ها ناچیز است و از سوی دیگر، شرایط فعلی جامعه جهانی اجماع و پذیرش چنین تحریمی علیه ایران را ناچیز می سازد.

منبع: روزنامه كیهان

منبع : خبرگزاری فارس