زندگی شگفت انگیز آملی پولن

Le Fabuleux Destin dAmélie Poulain به معنی "سرنوشت شگفت انگیز آملی پولن می باشد. فیلم سینمایی "آملی" ساخته ژان پیر ژونه و بازی درخشان آدری تاتو، محصول سال ۲۰۰۱ فرانسه است. عنوان اصلی و فرانسوی فیلم Le Fabuleux Destin dAmélie Poulain به معنی "سرنوشت شگفت انگیز آملی پولن می باشد. فیلمنامه که توسط ژونه و گالوم لورن به تحریر در آمده نمایی ایده آلیستی و خیال انگیز از زندگی معاصر مردم پاریس است و داستان یک پیشخدمت خجالتی رستوران را توصیف می کند که تصمیم می گیرد زندگی اطرافیانش را به گونه ای بهتر تغییر دهد در حالیکه در درون خود، با تنهایی اش در مبارزه است.
آملی جایزه های متعددی را از آن خود کرده است، از آن جمله: بهترین فیلم اروپایی، ۴ جایزه سزار، نامزد ۵ جایزه اسکار و جوایز دیگر. امتیاز این فیلم در imdb ، ۸.۶ از ۱۰ است و در میان ۲۵۰ فیلم برتر منتخب بینندگان این سایت، رتبه ۴۲ را دارد.
● داستان فیلم
آملی پولن فرزند یک پزشک بازنشسته ارتش است که به اشتباه فکر می کند دخترش ناراحتی قلبی دارد و مادر آملی یک معلم عصبی است که آملی را در خانه درس می دهد و زمانی که آملی کودکی بیش نیست، در یک حادثه می میرد. وقتی آملی بزرگ می شود، در یک کافی شاپ کوچک مشغول به کار می شود و اما در روزی که خبر مرگ پرنسس دایانا از اخبار پخش می شود، اتفاقی برای او می افتد که زندگیش را در مسیر تغییرات بزرگی قرار می دهد.
طبق گفته بسیاری از منتقدین، ساخته ژان پیر ژونه سینمای فرانسه را نجات داد، اما با وجود فروش بسیار بالایش برای نمایش در فستیوال کن آن سال انتخاب نشد.
آملی فیلمی بر مبنای شخصیت هاست، ما با تمامی شخصیت ها روبرو می شویم، صحنه ها به شکل خاصی تعیین شده اند که بسیار با استودیوهای آمریکایی متفاوت است و اما هیچ کاراکتری در فیلم سطحی و گذرا نیست. فیلم را به خاطر دلایلی این چنین، جزیی از سینمایی هنری می دانند. در طول فیلم ما در برابر فلسفه ی هستی قرار می گیریم. اینکه به عنوان یک شخص باید از آنچه انجام می دهیم شاد باشیم و دیگران را نیز به اینکار تشویق کنیم و قبل از ورود به یک رابطه اخترام و اعتماد به نفس خود را بیابیم.
این شیوه از فلسفه فیلم های آمریکایی بسیار به دور است زیرا در آن سینما شما باید بر شخص دیگری غلبه کنید. آملی پولن طوری زندگی می کند که از آنچه که هست، شاد می شود و با کمک به دیگران، بدون خودپسندی، در طول داستان فیلم تبدیل به شخصیت قوی تری می شود. پیام فیلم " قبول کردن آنچه هستیم بدون توقع از دیگران برای پذیرفتن ما" است. فیلم را متعلق به سینمای شاعرانه فرانسه نیز می دانند.
عناصر فیلم در کنار هم می توانند بیانگر شعری فرانسوی به نام Le Cancre باشند که در آن دانش آموزی به سوی تخته سیاه می رود تا تخته را از چیزهای منفی پاک کند و به جای آن شادی را بکشد.
آملی در حالیکه دارد اخبار مرگ پرنسس دایانا را می شنود و ترانه همین شعر را گوش می دهد، اتفاقی برای او می افتد و مفهوم این شعر در بقیه فیلم تحقق می یابد. بعضی از منتقدین به فیلم بخاطر حالت رویایی و بسیار ایده آلی که از فرانسه نشان داده خرده گرفتند و حتی انتقاداتی مبنی بر نژادپرستی و عدم استفاده از بازیگران سیاه پوست به فیلم نیز وارد شده.
با اینهمه یک بار دیدن این فیلم بسیار مهم است تا فارغ از هیاهوی دنیای مدرن بسیاری از مفاهیم انسانی را که فراموش کرده ایم، به یاد بیاوریم.

imdb.com

منبع : سایت فریا