بررسی میزان تجمع روی و مس در بافت عضله و خاویار تاسماهی ایرانی (A. persicus) و ازون برون (A. stellatus) حوضه جنوبی دریای خزر

اندازه گیری فلزات سنگین روی و مس در بافت ماهیچه و خاویار دو گونه تاسماهی ایرانی (A. persicus) و ازون برون (A. stellatus) حوضه جنوبی دریای خزر (از بندر آستارا تا بندر ترکمن ) در ۵ ناحیه شیلاتی شمال ایران انجام شد. تعداد نمونه های مورد بررسی شامل ۱۳۹ عدد ماهی ازون برون و ۱۰۳ عدد تاسماهی ایرانی بوده است . که از ۱۸ صیدگاه مستقر در ۵ ناحیه شیلات در فصول صید سال های ۱۳۷۷ و ۱۳۷۸ جمع آوری شد.تجزیه شیمیایی نمونه ها به روش هضم تر (MOOPAM ۱۹۸۹،۱۹۸۳) انجام شد، از دستگاه طیف سنجی جذب اتمی با سیستم شعله جهت اندازه گیری فلزات مورد نظر استفاده شد. میانگین سن ماهیان مورد تجزیه قرار گرفته در قره برون ۶/۲±‏۱۷ و ازون برون ۸/۱‏± ۱۱/۹ سال بوده است . میانگین فلز روی و مس در بافت عضله تاسماهی ایرانی و ازون برون در کل پنج منطقه شیلاتی به ترتیب µg/gو۵/۸ ± ۹/۲۶، ۷/۰ ± ۸/۱ وزن خشک µg/gو۹۶/۶ ± ۴/۴۷، ۵۳/۰ ± ۴۶/۱ وزن خشک به دست آمده است . همچنین میانگین مقادیراین فلزات (روی و مس ) در خاویار این گونه ها به ترتیب برای تماس ماهی ایرانی µg/gو۷/۱۶ ± ۹/۶۵، ۰۷/۱ ± ۲/۴ وزن خشک و ازون برون µg/g و۵۸/۱۰ ± ۸/ ۵۷، ۱۵/۱ ± ۸۵/۴ وزن خشک بوده است

مرجان صادقی راد، انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، بخش اکولوژی،
غلامرضا امینی رنجبر، عضو هیات علمی دانشگاه و وزارت جهاد کشاورزی
عما ارشد، انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری
هاشم جوشیده، انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری

منبع : فصلنامه پژوهش و سازندگی