اینک بهشت - PARADISE NOW

سال تولید : ۲۰۰۵
کشور تولیدکننده : فلسطین، فرانسه، آلمان و هلند
محصول : برو بایر
کارگردان : هانی ابواسد
فیلمنامه‌نویس : پی‌یر هاجسن، بایر و ابواسد
فیلمبردار : آنتوان هبرله
آهنگساز(موسیقی متن) : یینا سومدی
هنرپیشگان : لنا آزابال، حمزه ابوعیاش، کایس نشیف، لوتوف نویسر، علی سلیمان، صمد بستامی و احمد فارس
نوع فیلم : رنگی، ۹۰ دقیقه


نابلس، فلسطین، زمان حال. ̎سعید̎ (نشیف) و ̎خالد̎ (سلیمان)، دو دوست صمیمی، در یک گاراژ کار می‌کنند. یکی از اتوموبیل‌هائی که تعمیر می‌کنند به ̎سها̎ (آزابال) تعلق دارد ـ دختر شهیدی که فلسطینی‌ها احترام زیادی برایش قائلند. ̎سعید̎ سعی دارد بر علاقه‌اش به ̎سها̎ ـ که دو طرفه نیز هست ـ سرپوش بگذارد. شبی، یکی از مبارزان فلسطینی به ̎سعید̎ خبر می‌دهد که او و ̎خالد̎ را انتخاب کرده‌اند تا روز بعد مأموریتی انتحاری در فلسطین اشغالی انجام دهند، و آن دو فقط می‌توانند یک شب دیگر را با خانواده‌شان سپری کنند. شب دیروقت، ̎سعید̎ به دیدار ̎سها̎ می‌رود و فاش می‌کند که پدرش به خطر هم‌کاری با اسرائیلی‌ها کشته شده ولی دربارۀ عملیات انتحاری‌اش چیزی به او نمی‌گوید. روز بعد، ̎سعید̎ و ̎خالد̎ آمادهٔ انجام عملیاتشان هستند بمب‌ها را به کمرشان نصب می‌کنند. آن دو را به یکی از نقاط هم‌مرز با فلسطین اشغالی می‌برند ولی یک اشتباه کاری باعث می‌شود ̎خالد̎ و ̎سعید̎ از هم جدا بیفتند. ̎خالد̎ با سایر مبارزان فلسطینی تماس می‌گیرد ولی آنان نمی‌توانند ̎سعید̎ را بیابند. در حالی‌که ̎خالد̎ در پی یافتن ̎سعید̎ است، به ̎سها̎ برمی‌خورد. ̎سها̎ از مأموریت‌شان باخبر می‌شود و سعی می‌کند ̎خالد̎ را مجاب کند تا از مأموریتش صرف‌نظر کند. آنان ̎سعید̎ را بالای سر گور پدرش می‌یابند. صبح روز بعد، ̎سعید̎ و ̎خالد̎ یک بار دیگر عازم مأموریتشان می‌شوند. ̎خالد̎ اعتراف می‌کند که مایل به انجام این مأموریت نیست. ̎سعید̎ وانمود می‌کند که با او توافق نظر دارد ولی در آخرین لحظه از ̎خالد̎ جدا و سوار اتوبوس می‌شود. تصویر روی پرده سفید می‌شود.
● تصویری غریب از سینمائی که کسی انتظار اتفاقی را در آن ندارد. فیلم ابواسد که یک اثر فلسطینی تمام‌عیار است با فاصله‌ای فاحش از آثار فیلم‌سازان منطقه همانند یوسف شاهین، تریلری پرهیجان با ساختاری مستندگونه است که مخاطبش را روی صندلی میخکوب می‌کند. کاوشی در ذات و دلایل عملیات استشهادی فلسطینی‌های مبارز که البته سعی می‌کند در قبال آن موضع‌گیری نکند و تنها یک راوی بی‌طرف باشد. تصویری صریح از اتفاقات منطقه و البته درامی پُرکشش از رابطهٔ دو دوست که اولی وظیفه را برمی‌گزیند و دومی میان این وظیفه و عشق سردرگم می‌ماند. ابواسد این جسارت را دارد تا فیلمش را به یک سند تاریخی از مشکل سرزمین‌های اشغالی تبدیل کند و از مقوله‌ای حرف بزند که کسی چندان درباره‌اش صحبت نکرده. در کنار این، ساختار درست فیلمی از سینمای ناشناخته‌ای به نام سینمای فلسطین، بیش از هر چیز تماشاگر را به حیرت وامی‌دارد. فیلم یک صحنهٔ شاخص دارد: گفت‌وگوی میان ̎سعید̎ و ̎سها̎ که در واقع همان کشمکش عشق و وظیفه را در پی دارد، چنان با ظرافت نوشته شده که تماشاگر را تا پایا برای پی‌گیری سرنوشت این آدم‌ها متقاعد می‌کند.