آرامگاه عبدالصمد نطنزی (صمدیه) ، نطنز

این بقعه به فاصله‌ اندكی از تقاطع رودخانه و خیابان شهر نطنز واقع شده است. عده‌ای بر این گمانند كه این بنا، مدفن شیخ نورالدین عبدالصمد نطنزی است؛ حال آن‌كه نامبرده در سال 699 هـ.ق به گواهی كتیبه گچ‌بری ذیل مقرنس‌های سقف خانقاهش كه در جنب مسجد جمعه نطنز قرار دارد، به خاك سپرده شده است. بقعه‌ صمدیه در سال 915 هـ.ق به دستور خواجه عبدالصمدبن محمد علاءالدین احمد نطنزی به منظور آرامگاه خانوادگی وی ساخته شده است.
بنای بقعه شامل ایوانی با تاق رومی پیش و پس و رواقی در پشت است. دیوارهای خارجی ایوان، هر یك دارای دو طاق‌نمای تزئینی با نغول (گودی) در دو مرتبه است كه سقف آجری آن را با نقوش مختلف هندسی مزین كرده‌‌اند. در كناره‌ ایوان، سنگ قبری است كه بر سطح جانبی آن، صلوات بر چهارده معصوم و بر پیشانی آن،‌عبارت «وفات صاحب عصر زاده حق ... شمس‌‌الدین محمد» خوانده می‌شود. رواق، بنایی مستطیل شكل با تاق ضربی آجری با شاه‌نشین‌هایی در شرق و غرب است كه در شاه‌نشین‌های شرقی، روزنه‌هایی با پنجره‌های چوبی مشبك تعبیه كرده‌‌اند. در وسط رواق، ‌مرقدی با پوشش گچی و در یكی از شاه‌نشین‌های سمت شرق رواق، دو سنگ مرمر با نقوش و كنده‌كاری‌های بسیار زیبا قرار دارد. بر سنگ‌ها، اشعار و عباراتی نوشته شده كه براساس متن آن، چند تن از فرزندان خواجه عبدالصمد در این بقعه، مدفون هستند. به رغم این‌كه چنین سنگ‌قبرهای زیبا و نفیسی بر مرقد فرزندان خواجه عبدالصمد نهاده شده،‌ اما از سنگ قبر خود وی نشانی دیده نمی‌شود. در محوطه باغ بقعه، سنگ قبری به تاریخ 1020 هـ.ق كشف شده است.