بدرود، خوشگل من. - Farewell My Lovely

سال تولید : ۱۹۴۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ر.ک.ا.
کارگردان : ادوارد دمیتریک.
فیلمنامه‌نویس : جان پاکستن، برمبنای رمانی نوشته ریموند چندلر.
فیلمبردار : هاری وایلد.
آهنگساز(موسیقی متن) : روی وب.
هنرپیشگان : دیک پوئل، کلر ترو، آن شرلی، مایلز مندر، مایک مازورکی، اوتو کروگر، دان داگلاس و استر هوارد.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۵ دقیقه.


"فیلیپ مارلو" (پوئل)، کارآگاه خصوصی سرد و گرم چشیده‌ای است که تبهکار سابق، "موس مالوی" (مازورکی)، استخدامش کرده تا دوست دختر قدیم گم شده‌اش، "ولما" (ترور) را بیابد. از سوی دیگر، "خانم گریل" (مندر) "مارلو" را اجیر می‌کند تا گردن‌بند زینتی قیمتی‌ای را که ظاهراً از او به سرقت برده‌اند، پیدا کند. "مارلو" که اوقاتش را میان دنیای پر دوز و کلک تبهکاران و اقامتگاه طبقات مرفه تقسیم کرده، در هر دو سو شاهد تباهی، نیرنگ و نارو، حق‌السکوت بگیری و جنایت است. در نهایت معلوم می‌شود هر دوی این پرونده‌ها به نقطه مشترکی منتهی می‌شوند و "ولما"ی گم‌شده در واقع همان "خانم گریل" هوسران و آزمند است...
٭ برمبنای رمان پرآوازه چندلر. نقطه عطفی در کارنامه اولیه دمیتریک که توجه همگان را به استعدادی نویدبخش جلب می‌کند و فیلمی کلیدی در شکل‌گیری و تثبیت تجاری فیلم نوآر در دهه ۱۹۴۰ (این در واقع یکی از فیلم‌هائی بود که واضعین فرانسوی اصطلاح "نوآر" به‌عنوان مصداق اولیه به کار بردند). سرشار از بدبینی و خشونت احساسی مشخصه چندلر و هم‌زمان طنز و کنایه سرد و متداوم در گفت‌وگوها با تک‌گوئی‌های درونی "مارلو". پوئل بااین نقش از وضعیت متزلزل حرفه‌ای‌اش نجات یافت و پرسونای کارآگاه بدگمان و حسابگر را جایگزین خواننده عاشق‌پیشه فیلم‌های موزیکال کرد. تصویر او از شخصیت داستان‌های چندلر فوق‌العاده است: یک آس‌وپاس واقعی. فضای سیاه و هم‌انگیز فیلم را دمیتریک استادانه خلق کرده است و ترور در نقش زن مرگبار، به‌راستی می‌درخشد.