تاریخچه جیپ

ایده اصلی ساخت جیپ عمدتاً از ذهن فرماندهان نظامی درجنگ جهانی اول تراوش کرد. جاییکه انسان و اسب در میادین باتلاقی و گل آلود جنگ از ادامه راه باز می‌ایستادند و گاهی جان خود را از دست میدادند. این نیاز به خودرویی چند منظوره که در ابتدای پیدایش و طرحهای اولیه او را به همین اسم میشناختند، باعث پیدایش اولین اتومبیل دودیفرانسیل به نام جیپ گردید.
نام جیپ از کلمه General Purpose به معنای چند‌منظوره که به اختصار به (G.P) و در اثر تلفظ زیاد به Jeep بدل شد گرفته شده. رئیس هیات مدیره ویلیز (Willys) آقای Ward M. Canaday از اوایل سال ١٩٣٩ بدنبال ساخت خودرویی سبک برای اهداف شناسایی-نظامی بود، با آغاز جنگ دوم جهانی در سوم سپتامبر همان سال در اروپا، و پیشبینی درگیری آمریکا دراین بحران، او پی‌گیری بیشتری نشان داد. حاصل مذاکرات او و افسران تدارکات ارتش برای ساخت خودرویی که در میادین جنگ قابل استفاده باشد آن بود که قرار شد کمپانی ویلیز نمونه اولیه را جهت بررسی آماده نماید.
در خلال پاییز همان سال شرکت ویلیز متوجه شد که کمپانی بنتام (Bantam) که نام پیشینش ( American Austin ) بود نیز در این داستان دستی دارد، بعدها آقای Canaday متوجه آنچه طراحان کمپانی بنتام بدنبال ساختنش بودند مدل پیشرفته‌تری از یک موتور سیکلت جعبه بغل‌دار ( Side Car ) بوده است، خودرویی سبک و سریع با ظرفیت حمل سه نفر، درحالیکه ویلیز بدنبال ساخت خودرویی مقاوم و زورمند با اهداف فوق‌العاده بود.
طرح اولیه خودرو با مشخصات فنی ویژه در ژوئن ١٩٤٠ از سوی ارتش آمریکا ارائه شد و از بین ١٣٥ شرکت صنعتی که برای کار بر روی این مدل از آنها دعوت شده بود تنها سه کمپانی پا پیش نهادند، کمپانی بنتام، کمپانی ویلیز و کمپانی فورد. مدل اولیه موتور چهار سیلندر جیپ در سال ١٩٤٠ به سفارش کمپانی بنتام توسط شرکت کنتینانتال (Continental) ساخته شد ولی این کمپانی بنا به دلایلی در ادامه مسیر ساخت این وسیله نقلیه از دور رقابت کناره گرفت. مشخصات فنی خودروی جیپ مورد نیاز ارتش آمریکا که در ٢٧ ژوئن ١٩٤٠ از سوی کمیته فنی تدارکات ارتش در واشنگتن به کمپانی‌های سازنده ابلاغ شده بود بیانگر وسیله‌ای دودیفرانسیل به‌شرح زیر بود.
الف) حداکثر وزن خودرو در حدود ٥٩٠ کیلوگرم (البته به‌زودی مشخص شد که این رقم غیر عملی بوده و ارتش آنرا به ٩٧٠ کیلوگرم افزایش داد)
ب) حداقل گشتاور تولیدی موتور: ٨٥ پاوند/فیت
ج) فاصله محورها: حداکثر ٨٠ اینچ
د) عرض محورها: حداکثر ٤٧ اینچ
&#۶۵۲۵۹;) ارتفاع شاسی از سطح زمین: حداقل ٢٥/٦ اینچ
و) ظرفیت ترابری: ٦٠٠ پاوند
زمانی که برای ساخت نمونه اولیه این خودرو به کمپانی‌های شرکت کننده در این مناقصه داده شده بود ٤٩ روز بود، فرصت کمی که کارها را مشکلتر می‌کرد. بنابراین ویلیز اورلند (Willys Overland) درخواست مدت زمان بیشتری را کرد تا بتواند نمونه‌اش را به اتمام برساند، درحالی‌که امید کمپانی بنتام کمک گرفتن از کمپانیهای دیگر بود.
نمونه اولیه خودرویی که بعدها تبدیل به اولین جیپ نظامی دنیا یعنی Willys MB گردید، توسط مهندسی اهل دیترویت بنام کارل پرابست ( Karl Probst ) طراحی شد. وی که قبلا برای چندین کمپانی خودروسازی کارکرده بود و ورزیدگی و خلاقیتش بر همگان اثبات گردیده بود، توسط رئیس "کمیته مشورتی پدافند ملی" آقای ویلیام اس نادزن (William S. Knudsen) (رئیس سابق کمپانی جنرال موتور) معرفی گردید. پراپست پذیرفت که این وظیفه میهن‌پرستانه را بدون دریافت هیچگونه حقوق و دستمزدی به‌انجام برساند. وی از ١٧ جولای ١٩٤٠ مشغول بکار شد و تنها ظرف دو روز، طرحهای اولیه خودروی مورد نظر بنتام را آماده کرد، نمونه‌ای که بعدها به خودروی جیپ تبدیل گردید. طرح پیشنهادی بنتام همراه با شمایی از خودروی مورد نظر در ٢٢‌ جولای ارائه گردید. طرح پیشنهادی ادعا داشت که وزن مورد نظر ارتش را رعایت کرده، حال آنکه بعدها در عمل در طی ساخت نمونه اولیه معلوم شد که بسیار سنگین‌تر است.
اولین نمونه دست‌ساز بنتام در ٢١ سپتامبر ١٩٤٠ تکمیل گردید، در حالیکه توانسته بود زمان ٤٩ روز را رعایت کند. ارتش این نمونه را تحت آزمایشهای سخت و طاقت‌فرسا قرار داد، ٣٤٠٠ مایل را طی کرد که تنها ٢٥٠ مایل آن جاده آسفالته بود، و سرانجام آزمایش کنندگان چنین نتیجه‌گیری کردند: این خودرو قدرت فراوان خود را اثبات کرد و نشان داد که تمامی نیازهای ما را برآورده خواهد کرد.
سرانجام کمپانی ویلیز و فورد نیز نمونه‌هایی را بر مبنای طرحهای بنتام (که از طرف ارتش به آنها ارائه شده بود) آماده ساختند. کمپانی ویلیز در نمونه خود که کوآد Quad (چهارگوش) نامگذاری شده بود و فورد در نمونه خود بنام پیگمی Pygmy (کوتوله) هرکدام تغییراتی را به صلاحدید خویش به نمونه اولیه بنتام اضافه کردند. بطور مثال ویلیز بخاطر موتورش سنگین‌تر از نمونه بنتام بود که البته این تغییر بی‌دلیل هم نبود، خودروی ویلیز که از موتوری ساخت کمپانی ویلیز اوورلند بنام گو دویل (Go Devil) بهره میگرفت تنها خودرویی بود که توانسته بود قدرت مورد نظر ارتش را تامین کند. در حقیقت قدرت تولیدی موتور ویلیز که ١٠٥ پاوند/فیت گشتاور تولید میکرد نه تنها بسیار بیشتر از درخواست ارتش بود، بلکه موتور ٨٣ پاوند/فیتی بنتام و موتور ٨٥ پاوند/فیتی فورد را بی‌ارزش جلوه می‌داد.
در نهایت با توجه به وضعیت متزلزل اقتصادی و خط تولید ضعیف بنتام همچنین برتری‌های خودروی ویلیز، قرارداد ارتش به کمپانی ویلیز اوورلند واگذار شد و از آنجائیکه وزارت دفاع آمریکا احتیاج داشت که تعداد زیادی از این خودرو در مدت بسیار کوتاهی تولید شود، کمپانی ویلیز اوورلند از دولت درخواست مجوز غیر انحصاری کرد، تا بتواند به کمپانیهای دیگر اجازه تولید خودرو بر اساس مشخصات ویلیز را اعطاء نماید. بر همین اساس، کمپانی ویلیز مشخصات کامل خودروی مورد نظر خود را به کمپانی فورد که در تولید سری و سیستم تولید خطی بسیار پرتوان بود ارائه کرد.
در دوران جنگ دوم جهانی ویلیز و فورد بیش از ٧٠٠٠٠٠ سفارش دریافت کردند که ٣٣٠٠٠٠ عدد از این خودروها را که ویلیز ام‌بی (Willys MB) نامیده می‌شد در کمپانی ویلیز ساخته شد. شماره سریال ١٥٠٠ دستگاه جیپهای اولیه از ١٠٧٢ تا ٢٥٧٢ و با شماره ثبت W-۲۰۱۵۹۱۹ بود و هنوز هم کلکسیونرها در سراسر جهان بدنبال یافتن هرچه بیشتر از این مجموعه اولیه میباشند.

منبع : وبگاه کویرهای ایران