شیطان پرادا می‌پوشد - THE DEVIL WEARS PRADA

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : وندی فاینرمن
کارگردان : دیوید فرانکل
فیلمنامه‌نویس : آلین بروش مکنا، برمبنای رمانی نوشتهٔ لورن وایسبرگر
فیلمبردار : فلوریان بالهاوس
آهنگساز(موسیقی متن) : تیودور شاپیرو
هنرپیشگان : مریل استریپ، آن هاتاوی، امیلی بلانت، استنلی توتچی، سایمن بیکر، ایدریان گرنیئر، تریسی تومز، ریچ سامر، دیوید مارشال گرانت و دانیل سونجاتا
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۹ دقیقه


نیویورک، زمان حال. ̎اندی ساکس̎ (هاتاوی)، که تازه فارغ‌التحصیل شده و چندان اهمیتی هم برای سر و وضع خود قائل نیست، کاری به‌عنوان دستیار ̎میراندا پریتسلی̎ (استریپ) سردبیر دقیق و وسواسی مجلهٔ مدِ ̎ران وی̎ به‌دست می‌آورد. ̎اندی̎ نیز مانند هم‌کارش، ̎امیلی̎ (بلانت)، وقت سر خاراندن ندارد و مدام فراخوانده می‌شود و باید سفارش‌های ̎میراندا̎ را انجام دهد. وقتی پدر ̎اندی̎، ̎ریچارد̎ (گرانت) نزدش می‌آید تا مدتی پیش‌اش بماند، ̎میراندا̎ با تلفنی که از میامیِ توفان‌زده به او می‌کند، جلسهٔ شامشان را به هم می‌زند: ̎اندی̎ باید پروازی برایش پیدا کند که ̎میراندا̎ بتواند هر چه زودتر به نیویورک برگردد. وقتی ̎اندی̎ در این کار موفق نمی‌شود، ̎میراندا̎ خشمگین می‌گردد. ̎اندی̎ از ترس اخراج، نزد ̎نایجل̎ (توتچی)، دستیار سردبیر می‌رود و از او مشورت می‌طلبد. ̎نایجل̎ به او می‌گوید که باید کارش را جدی بگیرد و پیشنهاد می‌کند لباس‌های مارک‌دار بپوشد. ̎اندی̎ دیگر وقت دیدن دوستانش را ندارد و به‌ندرت می‌تواند نامزدش، ̎نیت̎ (گرنیئر) را ملاقات کند. شبی در یک مهمانی مُد، ̎اندی̎ با ̎کریستیان تامپسن̎ (بیکر)، خبرنگار معروف آشنا می‌شود و به او می‌گوید که هدف و آرزویش، روزنامه‌نگار شدن است. وقتی ̎میراندا̎ به ̎اندی̎ دستور می‌دهد که نسخهٔ چاپ‌نشدهٔ تازه‌ترین ̎هری پاتر̎ را برای دخترهایش به چنگ آورد، ̎کریستیان̎ کمکش می‌کند. ̎اندی̎ که تا دیروقت کار می‌کند، سالگرد تولد ̎نیت̎ را از دست می‌دهد. به‌جای ̎امیلی̎، ̎میراندا̎ به ̎اندی̎ می‌گوید او را در نمایش‌های مُد در پاریس هم‌راهی کند. در حالی‌که ̎اندی̎ می‌خواهد به دوستش زنگ بزند تا این خبر را به گوشش برساند، یک تاکسی به ̎امیلی̎ می‌زند. ̎اندی̎ و ̎نیت̎ از هم جدا می‌شوند. در پاریس ̎نایجل̎ به ̎اندی̎ می‌گوید خیال دارد ̎ران وی̎ را ترک کند و کار دیگری بگیرد. ̎میراندا̎ فاش می‌کند که در حال جدا شدن از همسرش است. رابطهٔ ̎اندی̎ و ̎کریستیان̎ صمیمانه‌تر می‌شود. ̎کریستیان̎ به ̎اندی̎ می‌گوید که ̎میراندا̎ را خیلی زود از ̎ران وی̎ اخراج خواهند کرد. ̎اندی̎ سعی می‌کند این خبر را به گوش ̎میراندا̎ برساند. در جریان یک مهمانی شام، ̎میراندا̎ به رقیبی تبریک می‌گوید که همان کار مورد اشارهٔ ̎نایجل̎ نصیبش شده است. پس از مهمانی، ̎اندی̎ تلفن همراهش را دور می‌اندازد و کارش را رها می‌کند. ̎اندی̎ به نیویورک که برمی‌گردد دوباره با ̎نیت̎ آشتی می‌کند و برای مصاحبه و استخدام، به دفتر روزنامه‌ای می‌رود.
● شیطان پرادا می‌پوشد در آغاز به نسخه‌ای زنانه از شنا با کوسه‌ها (جرج هوئانگ، ۱۹۹۴)، هجویه‌ای گزنده بر هالیوود، می‌ماند ولی در میانهٔ راه حال و هوایش تغییر می‌کند و به روایت قصهٔ پیش پاافتادهٔ یک زن بیست و اندی ساله که یاد می‌گیرد چگونه هویت شخصی‌اش را حفظ کند، می‌پردازد. البته هیچ‌کدام از مردان فیلم ترکیب جالبی با هاتاوی خلق نمی‌کنند، اما در نقش‌های فرعی، بازی‌های جالب تا حدی جبران قصهٔ متعارف را می‌کنند. استریپ در نقش ̎میراندا پریستلی̎، سردبیر یک مجلهٔ مُد تأثیرگذار بر فیلم حکومت می‌کند. این شخصیت می‌توانست به راحتی تبدیل به یک ̎کروئلا دو ویل̎ (زن آلامد نابکار ۱۰۱ سگ خالدار والت دیزنی، ۱۹۶۱) اغراق‌آمیز تبدیل شود، اما استریپ لحن مناسب برای نقش را پیدا و آن را در نهایت کمال اجرا می‌کند. او هم‌زمان می‌تواند ترسناک، خنده‌دار، نیرومند و ضعیف باشد. توتچی هم از شخصیت‌ کلیشه‌ای‌اش، چیزی پیچیده، به همان پیچیدگی شخصیت مافوق‌اش، خلق می‌کند. اگر این دو محور فیلم بودند، شیطان پرادا می‌پوشد هجوی نافذ بر صنعت مد می‌شد، اما فرانکل به خیلی کمتر از این قناعت می‌کند. سازندگان فیلم فکر می‌کرده‌اند هاتاوی و شخصیت او همان چیزی است که می‌خواهند، اما این بازیگر ظریف و ملیح جاذبهٔ کلاسیک و ماندگاری را که باید در این نقش داشته باشد، ندارد. چهره نمکین استنلی دانن (۱۹۵۷) در زمینهٔ کارش با مُد، دیدنی‌تر از این فیلم است.