موج بیشرمی در تلویزیون آمریکا

تحقیقات نشان میدهد كه تعداد صحنههای سكسی در برنامههای تلویزیونی چندقسمتی، درامها و نمایشهای زنده از سال ۱۹۹۸، دو برابر شده است. نمایش اعمال جنسی كاهش یافته و در عوض، سخن از سكس، شوخی و كنایه و بوسیدن و... جای آن را گرفته است.در گزارش این بنیاد آمده است: حدود ۷۰ درصد برنامههای تلویزیونی حاوی چنین مطالبی هستند. در حالی كه حدود یك سال پیش، مسئولان فدرال، تلاش گستردهای را برای قطع مطالب شرمآور در تلویزیون آغاز كرده بودند، تحقیقات اخیر، نشان میدهد كه از هر ده سكانس تلویزیونی، هفت سكانس آن به گونهای حاوی مطالب مستهجن است. نتایج به دست آمده از تحقیقات بنیاد خانوادگی «Henry S. Kaiser»، نشان میدهد كه تعداد صحنههای سكسی در برنامههای تلویزیونی چندقسمتی، درامها و نمایشهای زنده از سال ۱۹۹۸، دو برابر شده است. در حالی كه تبلیغات برای جلوگیری از این رفتار رو به كاهش رفته است. این تحقیقات نشان میدهد كه نمایش اعمال جنسی كاهش یافته و در عوض، سخن از سكس، شوخی و كنایه و بوسیدن و... جای آن را گرفته است. در گزارش این بنیاد آمده است: حدود ۷۰ درصد برنامههای تلویزیونی حاوی چنین مطالبی هستند. بنیاد kaiser كه یك سازمان غیرانتفاعی در كالیفرنیاست، راهكاری برای این مشكل در گزارش خود پیشنهاد نمیكند، اما مسئولان آن میگویند كه امیدوارند این گزارش، توجهات را متمركز بر این امر و تأثیر آن بر جوانانی كند كه بنا بر گزارش، حدود بیست ساعت در هفته را صرف تماشای تلویزیون میكنند. بنیاد kaiser حدود ۳۷۸۰ صحنه را بررسی كرده كه با ۱۹۳۰ صحنه هفت سال پیش و هنگام نخستین تحقیق این بنیاد در این زمینه مقایسه میشود؛ نسبتی كه از ۵۶ درصد به ۷۰ درصد رسیده است. در تقسیمبندی ارائهشده، ۹۱ درصد برنامههای كمدی، ۸۷ درصد درامها، ۷۳ درصد مجلههای خبری و ۴۱ درصد نمایشهای واقعی حاوی چنین مطالبی هستند. این آمار و نتایج در كنفرانس خبری واشنگتن كه به وسیله سناتور «باراك اوباما» تشكیل شده بود، اعلام شد. وی در این كنفرانس از شبكههای تلویزیونی خواست، به بهبود صحنههای تلویزیونی پرداخته و تمركز بیشتری روی برنامههای خانوادگی داشته باشند. وی سرانجام گفت: اگر صنعت در این زمینه موفق نشود و به خانوادهها قدرت كنترل و اختیار بیشتر ندهد، كنگره این كار را خواهد كرد. تصمیم پیشین دولت مبنی بر كاهش چنین مطالبی در پی حوادث به وجود آمده طی یك برنامه تلویزیونی در سال ۲۰۰۴ بود. در مورد تأثیر این برنامهها بر نوجوانان، تحقیقات شركت Rand در سال گذشته، نشان داد، نوجوانانی كه این برنامه را بیشتر نگاه میكنند، معمولا دو برابر نوجوانان دیگر به این اعمال روی میآورند. «تونی پركینز»، مدیر شورای تحقیقات خانوادگی مستقر در واشنگتن، معتقد است كه گزارش بنیاد kaiser اشارهای به این نكته كه بیشتر والدین معتقدند، این برنامهها در بیادب شدن و درشتگویی فرزندانشان تأثیر داشته است، ندارد. وی میگوید: «امروزه مانند گذشته نیست كه والدین، ما را روبهروی تلویزیون مینشاندند تا سریال «كاپیتان كاگورو» را نگاه كنیم. شیوع این مطالب در تلویزیون مسلما بر كودكان بیتأثیر نخواهد بود. اگر معتقدیم، ما همانی هستیم كه میخوریم، باید معتقد نیز باشیم كه همانی هستیم كه نگاه میكنیم». گفتنی است، این نتایج بر پایه تولیدات شبكههای ABC، CBS، FOX، NBC، PBS، WB، Life time، TNT، USA و HBO به دست آمده كه برنامههای آنها به صورت تصادفی از اكتبر ۲۰۰۴ تا آوریل امسال در نظر گرفته شده است.برخی آمارهای مقایسه ای كاملتر، از این قرار است:
درصد برنامههای تلویزیونی با هر نوع محتوای جنسی:
سال ۱۹۹۸: ۵۶ درصد
سال ۲۰۰۲: ۶۴ درصد
سال ۲۰۰۵: ۷۰ درصد
درصد برنامههای تلویزیونی بنا بر نوع برنامه:
فیلم: ۱۰۰ درصد
كمدی: ۹۱ درصد
درام: ۸۷ درصد
مجلههای خبری: ۷۳ درصد
برنامههای واقعی: ۴۱ درصد
نوع موارد جنسی نمایش داده شده:
تنها صحبتهای جنسی: ۳۹ درصد
دیگر رفتارهای جنسی: ۲۸ درصد
رفتارهای بی شرمانه جنسی: ۱۰ درصد
بدون محتوای جنسی: ۲۲ درصد
منبع:سایت بازتاب