دیدار اول، دیدار دوم‌

دیدار سینماگران با رهبر انقلاب را همه به یاد داریم؛ اتفاقی خوب که می‌توانست به یک رنسانس در سینمای کشور ما تبدیل شود. این دیدار نشان داد که سینما برای شخص اول مملکت اهمیت دارد و حضور پررنگ سینماگران مطرح کشور در این دیدار و سخنانی که عنوان کردند، نشان از این داشت که اهالی هنر هفتم می‌دانند این دیدار می‌تواند برای آنها سرنوشت‌ساز باشد.
از این دیدار حدود ۲ سال می‌گذرد. در این مدت به مدد این دیدار می‌توانست اتفاقات مثبت زیادی در سینمای ایران پایه‌گذاری شود. اما واقعیت این است چنین نشد و به گواه سخن کارگردانان سینما که به‌روزترین آنها گفته‌های مجید مجیدی است سینمای ایران روزبه روز نحیف‌تر و سطحی‌تر می‌شود.
در این مدت به جای برنامه‌ریزی طولانی مدت و کارساز برای سینما، بعضی چنان سینما را زیر سوال بردند که انگار دشمنی دیرینه با این هنر مردمی دارند و بیشتر تمایل دارند که صورت مساله‌ای به نام سینما حذف شود تا آنها دغدغه‌ای به نام مراقبت از آن را هم نداشته باشند.
اما سینما در این مملکت ریشه‌دارتر از آن است که خواسته باشد بسادگی از بین برود و آنقدر اهمیت دارد که بعد از رهبری مورد توجه رئیس ‌جمهور کشور قرار می‌گیرد و مشاور هنری او برنامه‌ای ترتیب می‌دهد تا سینماگران با رئیس‌جمهور دیدار کنند و مشکلات خود را با او در میان بگذارند.
اما عدم حضور برخی سینماگران مطرح می تواند دلا‌یل مختلفی داشته باشد؛ واقعیت این است که سینماگران در دیدار با رهبری مسائلی مهم و جدی را مطرح کردند، ایشان هم به سخنان آنها گوش فرا دادند و از آنجا که با فرهنگ و هنر آشنایی دیرینه‌ای دارند، سخنانشان هم به دل سینماگران نشست و آنها تلاش کردند پیام‌های رهبری را در آثارشان جلوه‌گر کنند و بهره خود را از حمایت معنوی این دیدار به ثمر برسانند.
اما «سینمای غنی و پیشرو» در کشور ما که دولت حرف اول و آخر را درباره آن می‌زند، به حمایت مالی نیاز دارد و تا جایی که یادمان است رهبری نیز روی این حمایت تاکید داشتند، اما این حمایت صورت نگرفت و سینمای ایران همچنان کج‌دارومریز به راه خود ادامه داد.
واقعیت این است اگر قرار بود دولتمردان بعد از این دیدار از سینما حمایت کنند، در مدتی که از این دیدار گذشته است، این کار را انجام می‌دادند و سینمای ایران را به نقطه‌ای روشن می‌رساندند، اما اتفاق خاصی در سینمای ایران رخ نداد تا این‌که مجید مجیدی که در دیدار سینماگران با رهبری مجری دیدار و هماهنگ‌کننده مهمانان برای سخن گفتن بود لب به اعتراض گشود و حمایت‌های ضعیف سینمایی را زیر سوال برد و مشاور هنری رئیس‌جمهور را به صرافت انداخت تا مراسم دیدار سینماگران با رئیس‌جمهور را ترتیب دهد.
اصل این دیدار مهم است؛ اما نباید از یاد برد که مشاور هنری رئیس‌جمهور در مقابل انتقادهای مجیدی که می‌توان او را نماینده سینماگران متفکر سینمای ایران دانست به جای پاسخ دادن منطقی و پذیرش انتقادهای کارگردانی که در داخل و خارج کشور دارای اعتباری قابل قبول است، در ابتدا شمشیر را از رو بست و مجیدی را سینماگری خطاب کرد که با پول بیت‌المال فیلم می‌سازد و به جشنواره‌های خارجی می‌فرستد و بعد از این‌که رسانه‌های مجازی و مکتوب پر از انتقادات مشاور رئیس‌جمهور به مجید مجیدی شد، دعوت نامه‌ای برای سینماگران ارسال و آنها را به مراسم دیدار با رئیس‌جمهور دعوت کرد.
مسلما مهمانی بعد از جنگ سرد چندان دلچسب نخواهد بود، به همین دلیل برخی سینماگران مطرح و جریان‌ساز سینمای ایران در این دیدار حضور پیدا نکردند و به جای آنها برخی سینماگران و کارگردانانی به مهمانی رئیس ‌جمهور رفتند که سال‌هاست در سینما فعالیتی ندارند یا فعالیت کارگردانی خود را در تلویزیون متمرکز کرده‌اند.
مشاور رئیس‌ جمهور دیروز درباره غیبت این فیلمسازان خیلی سریع موضع خود را مشخص کرد و گفت: آنهایی که نیامدند حتما مشکلی نداشتند... اما واقعیت این است که سینمای ایران مشکلی ندارد، فقط به برنامه‌ریزی، حمایت مادی، معنوی و حساب شده نیاز دارد. آنهم آنگونه که رهبر انقلا‌ب دوسال قبل ترسیم کردند.

طاهره آشیانی‌

منبع : روزنامه جام جم