بررسی ارتباط علایم کلینیکی و یافته های الکترونوروگرافیک بیماران مشکوک به سندرم تونل کارپ ارجاعی به کلینیک الکترومیوگرافی بیمارستان بقیه اله (عج)

‌● سابقه و هدف:
سندرم توتل کارپ (CTS:Carpal.Tunnel.Syndrome) شایع ترین نوروپاتی اعصاب محیطی در اندام فوقانی است که به دنبال صدمه به عصب مدیان در اثر افزایش فشار داخل مجرای دست بوجود می آید. جنسیت و نوع شغل اثر تعیین کننده ای بر بروز و شدت آن دارند. در تعدادی از بیماران علایم بالینی آشکار بوده و به راحتی قابل تشخیص است ولی در برخی دیگر علایم بصورت مبهم و گول زننده بروز کرده و تشخیص را دشوار می کند. در این موارد تست های بالینی و یافته های پاراکلینیکی شامل معاینات حرکات دست، ضعف عضلانی، تست های فالن و تینل و آزمایشات الکترودیاگنوز شامل تست تشخیص سرعت هدایت عصب (NCV:Nerve Conduction Velocity) مورد استفاده قرار می گیرد. هدف اصلی این مطالعه تعیین میزان ارتباط علایم کلینیکی و پاراکلینیکی بیماران مشکوک به CTS یافته های بالینی و شدت درگیری با CTS بوده است.
● مواد و روش ها:
در این مطالعه توصیفی- مقطعی و کاربردی، جامعه آماری شامل ۳۰۰ بیمار مشکوک به CTS ارجاعی به کلینیک الکترومیوگرافی بیمارستان بقیه اله (عج) و حجم نمونه شامل ۶۰۰ دست (راست و چپ) بوده است. جمع آوری اطلاعات از طریق فرم مخصوص طراحی شده که شامل ۴ بخش اطلاعات عمومی، علایم کلینیکی، علایم پاراکلینیکی و نتایج انجام گردید.
● یافته ها:
توزیع سنی جمعیت از ۹ تا ۷۵ سال که ۷۲.۳ درصد آنان زن بودند. در یافته های بالینی درد با ۶۶.۳ درصد و بی حسی با ۵۹ درصد بیشترین و تست فالن مثبت با ۱۰ درصد کمترین میزان را درکل مراجعین داشتند. ۲۸.۶ درصد از مراجعین در تست هدایت عصبی از نظر گرفتاری CTS نرمال بودند. ۱۴ درصد سندرم را به میزان خیلی خفیف و ۱۸.۵ درصد سندرم از نوع خفیف را داشتند. ۱۴ درصد آنان از نوع متوسط و ۲۴.۳ آنان مبتلا به سندروم توتل کارپ از نوع شدید بودند. در آزمون های انجام شده بین علایم درد بی حسی و Tingling با شدت CTS اختلاف معنی داری مشاهده شد (P<۰.۰۵). ولی بین تست فالن با شدت ابتلا به CTS اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P>۰.۰۵).
● نتیجه گیری:
این مطالعه نشان داد که اکثریت مبتلایان را زنان تشکیل می دهند و شایع ترین علامت بالینی درد است. همچنین نشان داده شد بین تست های بالینی و شدت CTS رابطه مثبت وجود دارد که بیشترین آن مربوط به تست تینل و تست فالن بود. درعلایم بالینی نیز tingling دارای بیشترین رابطه مثبت با شدت سندرم را داشت ولی درد با شدت ابتلا نسبت کمتری نشان داد. مطالعه پیشنهاد مین ماید تست های بالینی فالن و تینل با تاکید بیشتری انجام شوند و تست سرعت هدایت عصب در مراحل اولیه جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری انجام شود.

مهدی ابراهیم نیا
محمدتقی حلی ساز
رحمت اله حافظی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی