نگاهی به اوضاع مدعیان اصلی قهرمانی در قاره سبز

تعطیلات فوتبال باشگاهی در سطح اروپا برای تعدادی از تیم‌های مطرح که هنوز فرم لازم و مطلوب خود را پیدا کرده‌اند فرصتی است مغتنم تا با رفع معایب و ایراداتی که در بازی‌های اخیر داشته‌اند در جاده پیشرفت و موفقیت قرار گرفته و در قالب همیشگی خود فرو روند.
اگر نگاهی به لیگ‌های معتبر اروپائی بیندازید، در می‌یابید هنوز تعدادی از نام‌های بزرگ با وجود بالانشینی در جدول باشگاهی با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند که همین مشکلات باعث شده در ارائه بازی‌های زیبا و یا تداوم در پیروزی‌ها ناکام مانده و موجبات نگرانی هواداران خود را فراهم سازند. بد نیست در این مقال نگاهی به وضعیت چنین تیم‌هائی داشته باشیم که هر کدام با سال‌ها سابقه و اعتبار قهرمانی، رونق‌بخش لیگ‌های داخلی خود بوده و در سطح جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا هم مدعیانی بزرگ لقب گرفته‌اند.
در ایتالیا؛ اینتر، میلان، فیورنتینا و لاتزیو به‌همراه رم، ۵ تیمی هستند که برای کسب عنوان قهرمانی سری A در غیاب یوونتوس عزم خود را جزم کرده‌اند. تا به امروز رم به رهبری اسپالتی صدرنشین است و اینتر در کنار یک غریبه (پالرمو) که بهتر از فصول اخیرش نتیجه گرفته، عناوین دوم و سوم را به‌خود اختصاص داده است.
● موفق در ایتالیا، ناکام در اروپا
رم در ایتالیا موفق بوده، هر چند که در تقابل با اینتر شکست را پذیرا شد تا منتقدان این تیم بر این نکته که رمی‌ها هنوز مقابل تیم‌های بزرگ قرار نگرفته‌اند تا عیار آنها مشخص شود، تأکید کنند.
رم به همان اندازه که در ایتالیا موفق بوده در سطح جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا ناکام بوده؛ چرا که پس از برتری در اولین دیدارش به مصاف والنسیا در خاک اسپانیا رفت و ۲ بر یک مغلوب شد. ناکامی در ایتالیا و رقابت با بزرگان اروپائی دارد، یک عیب بزرگ به‌شمار می‌آید.
رم در دفاع و هافبک تا حد زیادی انسجام لازم را کسب کرده و سرمربی جوان این تیم نگرانی زیادی بابت این ۲ منطقه از زمین فوتبال ندارد اما در عوض با مصدومیت ۲ تن از مهره‌های ثابت و کلیدی خود یعنی ”تادئی“ و ”مانسینی“ به اجبار دست به تغییر تاکتیک زده و به مونته‌لا مرد باتجربه‌ای که رابطه نه‌چندان خوبی با سرمربی تیم دارد، روی آورده که البته او نیز مقابل کالیاری تک گل تساوی‌بخش را به ثمر رساند.
تعطیلات اخیر بهترین فرصت برای بازگشت ۲ مهره مؤثر رم به تمرینات تیمی است تا در شروع مجدد بازی‌ها که توأم با برگزاری دوره سوم مرحله مقدماتی جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا می‌شود، نماینده سرخپوش ایتالیا بتواند در حد یک‌سومی برای صعود از مرحله گروهی به مصاف حریفانش برود و کماکان هم در سری A به پیشتازی خود ادامه دهد.
● اینتر و عدم اعتمادبه‌نفس کادر فنی
جدای از تمام موارد و مشکلاتی که بارها در رابطه با اینتر مطرح کردیم که هنوز هم برطرف نشده، باید به عدم اعتمادبه‌نفس مانچینی، مرد اول کادر فنی اینتری‌ها و بی‌ثباتی جایگاه و آینده وی اشاره‌ای داشته باشیم که به کل مجموعه سرایت کرده؛ چرا که این تیم هنوز با وجود برخورداری از نفراتی ممتاز در ترکیب خود نمی‌تواند در نتیجه‌گیری موفق عمل کند.
آنها بالانشینی در جدول سری A را مرهون امتیازات از دست‌رفته میلان و ضعف سایر تیم‌ها می‌دانند و در جام قهرمانان لشکری شکست‌خورده هستند که همین اواخر مقابل بایرن‌مونیخ در ورزشگاه خودی مقابل تیفوسی‌های اینتر تحقیر شدند تا فعلاً با ۲ شکست در قعر جدول گروه خود در انتظار برگزاری سایر دیدارها باشند. در طول روزهای اخیر شایعات فراوانی پیرامون مربیگری مردانی نظیر رانیه‌ری، کوپر و اریکسون به‌گوش می‌رسید که حالا نام بنیتز و مورینیو هم به این لیست اضافه شده و تمام این نام‌های بزرگ آخرین حربه موراتی به حساب می‌آیند که بدجوری از سوی سهام‌داران باشگاه تحت فشار است تا در نتیجه‌گیری موفقیت‌های لازم را کسب کند و مانچو به‌عنوان مقصر اصلی اتفاقات اخیر باید در این فرصت کوتاه تیم را دوباره سرپا نگاه داشته و به اوج آمادگی برساند تا در صورت نتیجه‌گیری بهتر، موضوع تغییرات وسیع در کادر فنی به تاریخی دیگر موکول شود.
● میلان و مشکل گلزنی در بازی‌های اخیر
میلانی‌ها شروعی بسیار کوبنده در سری A و جام قهرمانان داشتند اما پس از رفع مشکلات اول فصل و زمانی‌که خیال بازیکنان از بابت ۸ امتیاز منفی راحت شده، موتور گلزنی این تیم خاموش شد و از کار افتاد به‌گونه‌ای که حتی مقابل تیم‌هائی نظیر سیه‌نا و لیل با تساوی به‌کار خود پایان دادند و به موازات این مسئله صحبت از بازگشت ”شوچنکو“ به این تیم مطرح شده، مهاجمی که پس از سال‌ها درخشش در این تیم، حالا در چلسی با حسرت نظاره‌گر گلزنی‌های لمپارد و هت‌تریک‌های دروگبا بوده و هنوز پایش به گلزنی باز نشده است. میلان مهره‌های قابل اعتمادی در خط حمله دارد که معلوم نیست چرا به یکباره عطش آنها در گلزنی فروکش کرد اما به‌نظر می‌رسد تعطیلات اخیر برای این تیم کاملاً مفید باشد و در شروع بازی‌ها تیم دیگری را در میادین ببینیم.
مشکلات اخیر باعث بروز مسائلی از جمله دخالت چهره‌هائی همچون سیدورف و کاکا در تصمیم‌گیری‌های کادر فنی شد که با خونسردی و تجربه طرفین به‌خوبی خاتمه یافت و حالا میلانی‌ها که سعی کرده‌اند اکثر ستاره‌های خود را راضی به تمدید قراردادهایشان نمایند و گیلاردینو آخرین بازیکنی بوده که قراردادش را تا ۲۰۱۱ تمدید کرده، در انتظار شروع مجدد بازی‌ها هستند تا خود را به جمع بالانشینان سری A برسانند و بیش از این برای قهرمانی غفلت نکنند؛ ضمن اینکه وضعیت مساعدی در لیگ قهرمانان دارند و از این بابت نگرانی نخواهند داشت و کماکان بخت اول صعود از این گروه هستند که با بودن اندرلشت و آاک آتن و لیل هرگز نمی‌توانند سدی مقابل یکی از باشخصیت‌ترین تیم‌های قاره سبز در این جام باشند!
● بایرن و مصدومیت ستاره‌ها
وضعیت ماگات، سرمربی بایرن‌مونیخ تا حدودی با مانچینی در اینتر مشابه است؛ از این بابت که اکثر ستاره‌هایش مصدوم هستند و تا یکی به مرز ایده‌آل و آرمانی می‌رسد، دیگری با آسیب‌دیدگی طولانی مواجه شده و وادار به نیمکت‌نشینی یا دوری از میادین می‌گردد.
ماگات در جام قهرمانان نتایج قدرتمندانه و پیروزی‌های درخشانی را جشن گرفته از جمله برتری ۲ بر صفر مقابل اینتر اما در آلمان و بوندس‌لیگا نگرانی‌های فراوانی را احساس می‌کند. تیم او ابهت سابق را در بوندس لیگا ندارد و جسارت سایر تیم‌ها برای نتیجه‌گیری مقابل بایرن زیاد شده به‌همین علت هم می‌بینیم تیمی نظیر ولفسبورگ به‌راحتی باواریائی‌ها را متوقف کرده و یک امتیاز حساس را از این تیم می‌گیرد.
ماگات با مدیریت و دیسیپلین خاصی تیم را اداره می‌کند و در انتظار بازگشت سیل مصدومان خودی است؛ ضمن اینکه بازی‌های ملی هم کماکان باعث خستگی ملی‌پوشان بومی و غیربومی این تیم می‌شود که همین موارد راه آماده‌سازی تیم را دچار اختلال کرده است. این مربی برای یکه‌تازی در بوندس‌لیگا با سختی روبه‌رو شده اما حتم بدانید بایرن باز هم قدرت اول و بلامنازع بوندس‌لیگا خواهد بود.
● وردربرمن و ۲ چهره متفاوت
وردربرمن هم از آن‌دسته تیم‌هائی است که تا به امروز ۲ چهره متفاوت بروز داده که یکی موفق در بوندس‌لیگا و دیگری ناکام در سطح اروپا بوده است. آقای توماس شائوف رفتن یوهان میکود، بازیکن طراح و فرانسوی خود را حس نمی‌کند و با خط هافبک قدرتمند خود (بروفسکی و فرینگس) و مهاجم توانائی نظیر کلوزه، در بوندس‌لیگا رقیب جدی و بزرگی برای بایرن محسوب می‌شود اما در سطح اروپا با وجود چلسی و بارسلونا حرف زیادی برای گفتن ندارد، هر چند که تساوی اخیر مقابل مردان ریکارد از لحاظ روحی و روانی برای این تیم مفید بوده و در ادامه می‌تواند به یاری این تیم بیاید، به‌خصوص که باید با لفسکی صوفیه مصاف بدهد و از جدال چلسی و بارسا نهایت استفاده را برده و در جدول اوضاع خود را بهبود بخشد.
به هر حال وردربرمن با مجموعه‌ای یک‌دست و هماهنگ در بوندس‌لیگا صاحب وجهه‌ای مناسب شده که می‌تواند آرزوهای بایرن را بر هم بزند اما در بازی‌های اروپائی جدیت و تلاش بیشتری نیاز دارد تا با استفاده از تجربیات فصل قبل یکی از ۲ قدرت اصلی این گروه را کنار زده و راهی دور بعدی مسابقات گردد.
● مدعیان اسپانیائی در آرامش نسبی
بارسلونا و رئال‌مادرید جزء معدود قدرت‌هائی هستند که در آرامش نسبی به‌سر می‌برند، هر چند هر یک مشکلاتی دارند اما با توجه به حضور بازیکنان نامدار در ترکیب هر ۲ تیم و تمهیدات مربیان خود، مشکلاتی نظیر مصدومیت اتوئو یا افت بکهام و امرسون و مصدومیت سیسینیو را به فراموشی سپرده‌اند.
۲ نام بزرگ اسپانیائی به‌همراه والنسیا مثلث قهرمانی لالیگا را شکل داده‌اند که اگر مشکلی پیش نیاید، تا آخر فصل باید صبر کرد و قهرمان را در این بین رؤیت نمود اما در بازی‌های اروپائی، بارسلونا با کیفیت همیشگی بازی‌ها را آغاز کرده و بعید است برای صعود از این مرحله مشکلی داشته باشد.
جدال این هفته مردان ریکارد که جنبه انتقامی برای انگلیسی‌ها دارد، مقابل چلسی ابهامات زیادی را برطرف می‌کند و باید گفت ریکارد در آغاز مسابقات باشگاهی جدالی بس حساس و مهم را در پیش دارد که باید دید آیا خلاء اتوئو احساس خواهد شد یا خیر؟
رئال با کاپلو کیفیت بازی خود را ارتقاء داده و پس از شکست مقابل لیون، نماینده اوکراین را له کرد تا حالا در هیبت یک تیم قهرمان بازی‌ها را ادامه دهد. در این گروه هم بعید است ستاره‌های مادرید مشکلی برای صعود داشته باشند؛ چرا که مربی بزرگی نظیر کاپلو هرچه بیشتر با بازیکنانش تمرین می‌کند، معضلات این تیم را کاهش می‌دهد و این یعنی قدرت مدیریت و درک بالا از مجموعه‌ای که در اختیار دارد و بدین ترتیب می‌داند به چه ترتیبی در کورس رقابت جهت قهرمانی قرار گیرد.
● انگلستان و چالش آرسنال و لیورپول
به‌نظر می‌رسد منچستریونایتد و چلسی سال سنگینی برای کسب قهرمانی در لیگ برتر داشته باشند. فرگوسن و مورینیو، هم در لیگ برتر و هم در اروپا نتایج قابل قبولی گرفته‌اند و سعی دارند در داخل جزیره خرج خود را از سایرین جدا کرده و دوئل قهرمانی برپا کنند. بعضی از تیم‌ها هنوز در فرم مطلوب قرار نگرفته‌اند که اگر هم بگیرند، بعید است بتوانند برای این ۲ تیم مشکل‌ساز شوند.
آرسنال و لیورپول ۲ قطب دیگر فوتبال انگلستان هستند که اولی نایب قهرمان فصل قبل و جام باشگاه‌های اروپا و دومی قهرمان ۲ فصل پیش همین رقابت‌ها است که در حقیقت آخرین افتخارآفرینان انگلیسی در سطح قاره سبز هستند.
آرسنال در جام قهرمانان شروع خوبی داشته و مدعی اصلی صعود است اما در لیگ برتر تداوم لازم را ندارد. البته با توجه به کم‌تجربگی عناصر فراوانی که ونگر انتخاب کرده، نیاز به زمان بیشتری است تا آنها در ترکیب این تیم بزرگ افتخارآفرینی کرده و درخشش لازم را بروز دهند اما به هر حال به‌نظر می‌رسد این مربی بزرگ که اعتماد و حمایت مدیران آرسنال را پشت سرش احساس می‌کند به اوضاع تیم سر و سامان داده و باز هم موقعیتی را فراهم سازد که سهمیه‌ای برای سال آینده جام قهرمانان اروپا برای خود دست و پا کند.
لیورپول فوتبال زیائی بازی می‌کند و مجموعه‌ای خوب و نیکو در اختیار دارد که معلوم نیست چرا هر از گاهی توسط بنیتز آرایش اصلی را برهم می‌زند. نیمکت‌نشینی بعضی از بازیکنان نظیر کراچ در این تیم عجیب است اما این مربی اسپانیائی تفکرات خود را اعمال می‌کند که نتیجه‌اش کسب پیروزی‌های عجیب در بعضی از بازی‌ها و شکست‌های عجیب‌تر در برخی مسابقه‌های دیگر است، از جمله همین دیدار اخیر مقابل بولتون که با پیروزی ۲ بر صفر مردان آلاردایس، سرخپوشان آنفلید یک قدم دیگر از کورس قهرمانی دور شدند.
لیورپول تیم خوب و یک‌دستی دارد که قدرت اصلی این تیم در خط میانی نهفته است اما تغییرات عجیب و غریب بنیتز فعلاً تداوم نتیجه‌گیری را مشکل کرده که باید دید این روند تا کجا ادامه می‌یابد.

شهاب قاسمی

منبع : روزنامه ابرار ورزشی