مهربانی را از خود آغاز کن

برای اینکه بتوانیم در برابر مشکلات مقاوم باشیم، زندگی آرامی را تجربه کنیم و به هر چه که آرزو داریم برسیم کافی است ابتدا روی خودمان کار کنیم و به توانمندی ها و مهارت هایی در خود دست پیدا کنیم و برای آنکه این توانمندی ها و مهارت ها در برابر برخوردها و واکنش های ناخوشایند اطرافیان و روزگار! در برابر ما متزلزل نشوند و حتی فراموش نشوند باید تلاش کرد که در ما همیشگی و ماندنی شوند. بنابراین می بایست ابتدا نقاط ضعف خود را بشناسیم و بدانیم همه واکنش هایی که در اطراف می بینیم به نوعی امواجی هستند که ما خود چه در ذهن و چه در رفتار خود آنها را به سمت خود فرا خوانده ایم. البته قبول دارم افراد بیماری ممکن است در اطراف ما وجود داشته باشند ولی اگر روی خود تسلط داشته باشیم می توانیم از ایجاد ناراحتی ها از سوی ایشان به راحتی جلوگیری کنیم. یا حتی آنها را وادار کنیم که رفتار غلط شان را با ما تغییر دهند یا نهایتا این قدرت را خواهیم داشت که با چیزی که قابل تغییر نیست کنار بیائیم و یا خود را از آن محیط دور کنیم.
دانستن علت رفتارهای اشتباه دیگران و حتی خود ما مثل میان بری است که ما را زودتر به سر منزل مقصود می رساند. وقتی به خود دقت کنید و ببینید که چرا زود عصبانی می شوید یا چه چیزی در رفتار فرد متقابل، شما را عصبانی می کند خیلی زود حتی در حین مکالمه و احیانا جر و بحث به خود آمده و نسبت به کنترل اوضاع به ویژه به نفع خود اقدام می کنید، آرامش خود را هم حفظ کرده و از آسیب های احتمالی آن برخورد ناشایست نیز خواهید کاست. اگر بپذیریم "تو همانی که می اندیشی" پس همان کسی هم هستی که وضعیت کنونی خود را آفریده ای! این مساله آنقدر مهم است که تحول بزرگی در زندگی تو ایجاد کند.
وقتی بپذیریم که آفریننده وضع کنونی زندگی مان خود ما هستیم و نه دیگران، آن گاه دیگری را مسئول ناکامی خود نمی دانیم و هر گاه فراموش کنیم که وضعیت را ما می آفرینیم آن وقت است که دیگری را مسئول ناکامی خود دانسته و سرزنش می کنیم و به این ترتیب اقتدار خود را از دست می دهیم. در حالیکه به گفته لوئیزهی، فراروان شناس "هیچ کس و هیچ چیز بر ما اقتداری ندارد، زیرا ما در ذهن خود می اندیشیم. ما تجربه ها و واقعیت خود را و کسانی را که در آن قرار دارند می آفرینیم. هر گاه در ذهن خود آرامش و هماهنگی و توازن بیافرینیم، در زندگی خویش نیز همان ها را خواهیم یافت." اتفاقات کوچک، تصادفات، ترافیک، تاخیرهای ناخواسته دلشوره ها و حتی امراضی که گرفتار آنها می شویم همگی پیامی دارند تا به ما بفهمانند که یک جای کار غلط است! و ممکن است مفاهیم و علت هایی از اعتبار ندادن و دوست نداشتن خود تا بانی خیر شدن برای دیگران را در بر داشته باشد. اگر نگاه را به دورن خود برگردانیم و اجازه دهیم اعضا و جوارح ما با ما حرف بزنند ما از راز بسیاری از واقعیت ها که مدعی هستیم اطرافیان مسبب ایجاد آنها هستند مطلع خواهیم شد.
اگر خود را دوست داشته باشیم، قبول داشته باشیم و وقتی برای گوش دادن و نگاه کردن به خود بگذاریم حتی راه خود را هم پیدا خواهیم کرد و اگر نه اولین ناملایمتی ها، برخوردها و مقاومت ها و اعتراض ها را از جانب همین اعضا» و جوارح خود خواهیم دید! باور نمی کنید! لوئیزهی در کتاب خود به نام شفای زندگی معتقد است هر گاه نمی خواهید به حرف و نظر دیگران گوش دهید با ناراحتی گوش مواجه می شوید، هر وقت نمی توانید اوضاع نامناسب را ببنید دچار ناراحتی چشمی می شود وقتی خود را دوست ندارید سر درد می گیرید و حتی وقتی خود را تحت فشارها و استرس های محیط می بینید و بر این باورید که کاری از دستتان بر نمی آید ممکن است حتی دچار میگرن شوید! بنابراین حتما بهتر است که هر چیز را از خود شروع کنیم از دوست داشتن و مهربان بودن گرفته تا قاطع بودن و بپذیر که تو مسئول کارهای خودت هستی و نه اوضاع و شرایط و حتی دیگران.

مریم بابایی

منبع : روزنامه ابتکار