پنجشنبه, ۱۸ بهمن, ۱۴۰۳ / 6 February, 2025
مجله ویستا
بدیع‌الزمان محمدحسن فروزان‌فر خراسانی
جنسیت: مرد
نام پدر: شیخ علی
تولد و وفات: (۱۲۸۲ - ۱۲۷۸ -۱۳۴۹) شمسی
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: نویسنده ، استاد دانشگاه ، محقق ، مصحح ، مترجم و شاعر
در روستای بشرویه از توابع طبس خراسان در خانواده‌ای اهل علم به دنیا آمد. نسب وی به ملا احمد تونی ، از علماءِ عصر شاه عباس ، می‌رسید. وی مقدمات علوم قدیمه را در زادگاه خود آموخت و در ۱۳۳۸ ق به مشهد رفت و محضر ادیب نیشابوری را درک کرد و ادب و منطق را نزد میرزا حسین سبزواری تلمذ کرد و اصول و بعضی از مباحث فقه را از حاج شیخ مرتضی آشتیانی فرا گرفت. در ۱۳۴۲ ق به تهران آمد ، و یک دوره شرح "اشارات" و "شفاء" و "کلّیات قانون" را نزد میرزا طاهر تنکابنی خواند و نزد آقا حسین نجم‌آبادی تحصیل فقه و اصول کرد. وی قسمت الهیات کتاب "اسفار" را نزد آقا میرزا مهدی آشتیانی ، و "شرح "اشارات" و "شفاء" و "کلّیات قانون" را نزد میرزا طاهر تنکابنی خواند و نزد آقا حسین نجم‌آبادی تحصیل فقه و اصول کرد. وی قسمت الهیات کتاب "اسفار" را نزد آقا میرزا مهدی آشتیانی ، و "شرح چغمینی" را نزد ادیب پیشاوری و شمس‌العلماءِ گرکانی و میرزا لطف علی صدرالافاضل و میرزا رضاخان نائینی و شاهزاده افسر و ذکاء‌الملک فروغی و علامه محمد قزوینی مأنوس و محشور بود. در ۱۳۰۵ ش به‌جای شمس‌العلماءِ گرکانی در مدرسه دارالفنون به تدریس فقه و اصول مشغول شد و در ۱۳۰۶ ش معلم منطق در مدرسۀ حقوق شد و سال بعد معلم زبان عربی و منطق و از ۱۳۰۸ ش معلم زبالن و ادبیات فارسی در دارالمعلمین شد. پس از تأسیس دانشکدۀ علوم معقول و منقول به سمت معاونت آنجا انتخاب و ریاست مؤسسۀ وعظ و خطابه را به عهده داشت. از ابتداءِ تأسیس دانشگاه تهران ، استاد تاریخ ادبیات فارسی شد. وی سمت‌های متعددی در دانشکده‌های مختلف داشت. فروزان‌فر سفرهای متعدد به خارج کشور کرد. از جمله ، به دعوت دانشگاه بیروت برای تأسیس کرسی زبان فارسی ، به لبنان و برای مشارکت در کنگره اسلامی پاکستان ، به لاهور و برای بازدید از مؤسسات فرهنگی و خاورشناسی و زیارت مزار مولانا جلال‌الدین رومی و دیدار از کتابخانه‌های علمی ، به ترکیه نیز سفر کرد. وی دانشمندی نکته‌سنج ، استادی محقق و مدرسی بی‌نظیر بود. سرانجام بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت. از آثار وی: "منتخبات شاهنامه"؛ "رساله در تحقیق احوال و زندگانی مولانا جلال‌الدین محمد"؛ "تاریخ ادبیات ایران"؛ "فرهنگ تازی به فارسی"؛ "خلاصۀ مثنوی"؛ احوال و تحلیل آثار فریدالدین عطار نیشابوری"؛ "دستور زبان فارسی"؛ "شرح مثنوی شریف"؛ تصحیح "فیه مافیه"؛ "زندۀ بیدار (حی‌بن یقظان)" ، ترجمه؛ تصحیح "کلیات شمس" یا "دیوان کبیر". لازم به‌ذکر است که در مجلۀ "راهنمای کتاب" نام فروزان‌فر ، جلیل ذکر شده است.
نام پدر: شیخ علی
تولد و وفات: (۱۲۸۲ - ۱۲۷۸ -۱۳۴۹) شمسی
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: نویسنده ، استاد دانشگاه ، محقق ، مصحح ، مترجم و شاعر
در روستای بشرویه از توابع طبس خراسان در خانواده‌ای اهل علم به دنیا آمد. نسب وی به ملا احمد تونی ، از علماءِ عصر شاه عباس ، می‌رسید. وی مقدمات علوم قدیمه را در زادگاه خود آموخت و در ۱۳۳۸ ق به مشهد رفت و محضر ادیب نیشابوری را درک کرد و ادب و منطق را نزد میرزا حسین سبزواری تلمذ کرد و اصول و بعضی از مباحث فقه را از حاج شیخ مرتضی آشتیانی فرا گرفت. در ۱۳۴۲ ق به تهران آمد ، و یک دوره شرح "اشارات" و "شفاء" و "کلّیات قانون" را نزد میرزا طاهر تنکابنی خواند و نزد آقا حسین نجم‌آبادی تحصیل فقه و اصول کرد. وی قسمت الهیات کتاب "اسفار" را نزد آقا میرزا مهدی آشتیانی ، و "شرح "اشارات" و "شفاء" و "کلّیات قانون" را نزد میرزا طاهر تنکابنی خواند و نزد آقا حسین نجم‌آبادی تحصیل فقه و اصول کرد. وی قسمت الهیات کتاب "اسفار" را نزد آقا میرزا مهدی آشتیانی ، و "شرح چغمینی" را نزد ادیب پیشاوری و شمس‌العلماءِ گرکانی و میرزا لطف علی صدرالافاضل و میرزا رضاخان نائینی و شاهزاده افسر و ذکاء‌الملک فروغی و علامه محمد قزوینی مأنوس و محشور بود. در ۱۳۰۵ ش به‌جای شمس‌العلماءِ گرکانی در مدرسه دارالفنون به تدریس فقه و اصول مشغول شد و در ۱۳۰۶ ش معلم منطق در مدرسۀ حقوق شد و سال بعد معلم زبان عربی و منطق و از ۱۳۰۸ ش معلم زبالن و ادبیات فارسی در دارالمعلمین شد. پس از تأسیس دانشکدۀ علوم معقول و منقول به سمت معاونت آنجا انتخاب و ریاست مؤسسۀ وعظ و خطابه را به عهده داشت. از ابتداءِ تأسیس دانشگاه تهران ، استاد تاریخ ادبیات فارسی شد. وی سمت‌های متعددی در دانشکده‌های مختلف داشت. فروزان‌فر سفرهای متعدد به خارج کشور کرد. از جمله ، به دعوت دانشگاه بیروت برای تأسیس کرسی زبان فارسی ، به لبنان و برای مشارکت در کنگره اسلامی پاکستان ، به لاهور و برای بازدید از مؤسسات فرهنگی و خاورشناسی و زیارت مزار مولانا جلال‌الدین رومی و دیدار از کتابخانه‌های علمی ، به ترکیه نیز سفر کرد. وی دانشمندی نکته‌سنج ، استادی محقق و مدرسی بی‌نظیر بود. سرانجام بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت. از آثار وی: "منتخبات شاهنامه"؛ "رساله در تحقیق احوال و زندگانی مولانا جلال‌الدین محمد"؛ "تاریخ ادبیات ایران"؛ "فرهنگ تازی به فارسی"؛ "خلاصۀ مثنوی"؛ احوال و تحلیل آثار فریدالدین عطار نیشابوری"؛ "دستور زبان فارسی"؛ "شرح مثنوی شریف"؛ تصحیح "فیه مافیه"؛ "زندۀ بیدار (حی‌بن یقظان)" ، ترجمه؛ تصحیح "کلیات شمس" یا "دیوان کبیر". لازم به‌ذکر است که در مجلۀ "راهنمای کتاب" نام فروزان‌فر ، جلیل ذکر شده است.
منبع : مطالب ارسالی
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست