یدبیضا می کند

قبول و انجام کارهای مهم و خطیر را که از عهده و ید قدرت دیگران خارج باشد به ید بیضا تعبیر و تمثیل می کنند.
اجمالاً ید بیضاً به این ترتیب بود که هرگاه حضرت موسی دست در جیب یا بغل خویش می برد و بیرون می آورد نور خیره کننده ای از کف دستش ساطع و لامع می شد که همه عالم را روشن می کرد و چون به بغل می برد برطرف می شد.
به قولی دیگر در کف دست او نوری بود که چون آینه می درخشید و به جانب هرکه می داشت بی هوش می شد و چون دست را به بغل می برد به هوش می آمد.

منبع : آی کتاب