ابوسعید حسن بن احمد بن یزید شافعی اصطخری

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۲۴۴ -۳۲۸) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه عراق و قاضی
دوست و هم‌ردیف ابن‌سریج بود. مدتی قاضی قم و زمانی سرپرست امور حسبیه بغداد بود. مقتدر عباسی او را عهده‌دار منصب قضاوت سیستان کرد. سعدان ابن نصر و حفض ربالی و احمد رمادی و عباس دوری از مشایخ او؛ و دارقطنی و ابن شاهین و محمدبن مظفر و ابن جُندی از شاگردان وی بودند. ابواسحاق مروزی گوید که چون به بغداد رسیدم جز ابن سرزیج و ابوسعید اصطخری مسی را شایستهٔ استادی ندیدم. او در بغداد درگذشت و در مقابر‌الدیر (مقبره معروف کرخی) دفن شد. اصطخری کتابی در قضا تألیف کرده است که حاکی از سعهٔ ‌اندیشه و شناخت او است و به گفتهٔ خطیب بغدادی هیچ‌کس تا آن زمان همانند این کتاب تألیف نکرده است. برخی از آثار وی: "ادب القضاء" یا "ادب‌القاضی" ، بر اساس مذهب شافعی؛ "الشروط والوثائق والمحاضر و السجلات" ؛ "الفرائض‌الکبیر"؛ کتاب "الاقضیه"؛ شرح "المستعمل" در فروع فقه.

منبع : مطالب ارسالی