مراسم فرهنگی ویژه ، استان یزد

منطقه یزد از جمله مناطقی است كه در كتاب‌های تاریخی به عنوان منطقه‌ای مقدس و قابل احترام از آن یاد شده به «دارلعباد» یا «دارلعباده» مشهور بوده است. بعد از سال 504 هجری كه ملكشاه سلجوقی حكومت یزد را به علاءالدوله كالنجار واگذار كرد این منطقه به «دارلعباده» مشهور شد.
تا قبل از ورود اعراب به ایران، مردم منطقه یزد مثل دیگر نقاط ایران به آیین زردشت عقیده داشتند و بر طبق آن،‌ خدای یگانه را پرستش می‌كردند. آتشكده‌‌هایی داشتند و رسوم اجتماعی آنان تحت نفوذ تعالیم زردشت بود. بعد از سقوط شاهنشاهی ساسانی در سال 31 هجری (651 میلادی) تقریباً تمام نواحی ایران تا آمودریا (رودخانه‌ جیحون) توسط اعراب مسلمان تسخیر شد، فقط نواحی زابلستان و سرزمین‌های دریای خزر یعنی دیلم و گیلان و طبرستان مستقل باقی ماند. اما آنان نیز در سال 89 هجری (707 میلادی) تسلیم شدند یا خراج می‌دادند و امان می‌گرفتند. نواحی مركزی ایران از جمله شهر یزد و مناطق اطراف آن در نیمه اول قرن اول هجری به دین اسلام گرویدند، ولی برخی از مردم با پرداخت جزیه آیین پدران خود را حفظ كردند و زردشتی باقی ماندند. امروزه مردم استان یزد عمدتاً مسلمانند و در كنار هموطنان زردشتی خود برادرانه زندگی می‌‌كنند. زردشتیان طبق آیین زردشت رسوم ویژه‌ای را در روزهای معینی از سال برگزار می‌كنند كه از دیدگاه جهانگردی برای افراد مسلمان و پیروان سایر ادیان جالب توجه و دیدنی است.
مردم یزد به زبان فارسی رایج با پاره‌ای ویژگی‌های گویشی سخن می‌‌گویند و بسیاری از واژه‌ها و تركیبات زیبای فارسی را در گویش خود حفظ كرده‌‌اند. البته در استان یزد برخی ویژگی‌های گویشی میان شهرستان‌های استان محسوس است، اما زردشتیان در میان خود هنوز به زبان نیاكانشان سخن می‌گویند و به خصوص مراسم مذهبی خود را با این زبان انجام می‌دهند.