دوست

حكیمی گفت از محال است كه بشناسی پس به دوستی نگیری، و از محال است كه دوست داری پس یادش نكنی، و از محال است كه یادش كنی پس مزه یادش نیابی و محال است كه مزه یاد كرد او یابی، پس به غیر او مشغول گردی.
و روایت كردند كه خدای عز و جل وحی كرد به داوود (ع) كه یا داوود هر كه مرا بشناسد آهنگ من كند، و هر كه آهنگ من كند، مرا خواهد و هر كه مرا خواهد، مرا جوید، و هر كه مرا جوید مرا یابد، و هر كه مرا یابد جز من نگزیند.
ابونصر طاهربن محمد خانقاهی

منبع : مطالب ارسال شده